Traducciones de „syringes“ en el diccionario alemán » polaco

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

springen

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

stringẹnt [ʃtrɪŋ​ˈgɛnt, strɪŋ​ˈgɛnt] ADJ. elev.

stringent

logiczny

stringent

przekonujący

stringent

sensowny

ạb|ringen V. trans. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [form. perf. wymusić]

sich dat. ein Lächeln abringen

zmuszać [form. perf. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [form. perf. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

umrịngen* V. trans.

umringen

otaczać [form. perf. otoczyć]

umringen

obstępować [form. perf. obstąpić]

berịngen* V. trans.

beringen

obrączkować [form. perf. za‑]

Sprịnger¹ <‑s, ‑> SUST. m ZOOL.

Springer (a. beim Schach)

skoczek m

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

ạb|bringen V. trans. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [form. perf. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [form. perf. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [form. perf. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

ạn|bringen V. trans. irr

1. anbringen coloq. (herbringen):

anbringen

przynosić [form. perf. przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw dat.] anbringen

przymocowywać [form. perf. przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [form. perf. powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [form. perf. podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [form. perf. przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [form. perf. złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [form. perf. wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [form. perf. wyrazić]

entrịngen* V. trans. irr elev.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] V. trans. irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [form. perf. wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [form. perf. dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [form. perf. przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [form. perf. wykazać]

4. erbringen DER.:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [form. perf. dowieść] czegoś

gerịngelt ADJ.

geringelt Schlange

zwinięty

geringelt Socken

w paski

geringelt Schwänzchen

zawinięty

Thü̱ringen <‑s, sin pl. > [ˈtyːrɪŋən] SUST. nt

Thüringen

Turyngia f

Thü̱ringer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Thüringer(in)

mieszkaniec(-nka) m(f) Turyngii

I . ụm|bringen V. trans. irr

1. umbringen (töten):

umbringen

zabijać [form. perf. zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um coloq.

ta robota f kiedyś mnie wykończy coloq.

II . ụm|bringen V. v. refl. irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

umbringen

popełniać samobójstwo

umbringen

zabić się

2. umbringen coloq. (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [form. perf. przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

zu̱|bringen V. trans. irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen coloq. → zubekommen

Véase también: zubekommen

zu̱|bekommen* V. trans. irr coloq.

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [form. perf. zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [form. perf. zapiąć] [z trudem]

Zu̱bringer <‑s, ‑> SUST. m AUTO.

1. Zubringer (Straße):

Zubringer

dojazd m

Zubringer

droga f dojazdowa

2. Zubringer (Zubringerbus):

Zubringer

autobus m (dowożący ludzi do miejsca, z którego dalsza podróż odbywa się innym środkiem lokomocji)

Sy̱rien <‑s, sin pl. > [ˈzyːri̯ən] SUST. nt

Syrien

Syria f

Sy̱rier(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈzyːri̯ɐ] SUST. m(f)

Syrier → Syrer(in)

an|dringen V.

Entrada creada por un usuario

andringen gegen jdn intr. elev.

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn intr. elev.

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an ej.

wroga armia natarła na miasto