Traducciones de „kleci“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . kle̱i̱n [klaɪn] ADJ.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka f

die Hose ist ihm zu klein

spodnie pl. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m

kleiner werden

maleć [form. perf. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę coloq.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło nt

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen provb.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] ADV.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [form. perf. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen coloq.

robić [form. perf. z‑] siusiu coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben coloq.

praca f zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen coloq. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera coloq.

klein beigeben

spuszczać [form. perf. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [form. perf. dać] za wygraną

klạck [klak] INTERJ.

klack → klacks

Véase también: klacks

klạcks [klaks] INTERJ.

klacks

klap

kle̱brig [ˈkleːbrɪç] ADJ.

1. klebrig (klebend):

klebrig Stoff

klejący

klebrig Stoff

kleisty

klebrig Stoff

lepki

ich habe klebrige Finger

mam lepkie palce

2. klebrig pey. (schmierig):

klebrig Benehmen

lizusowski pey. coloq.

Klẹcks <‑es, ‑e> [klɛks] SUST. m

1. Klecks:

Klecks (Fleck, Farbklecks)

plama f

Klecks (Tintenklecks)

kleks m

2. Klecks coloq. (Portion):

Klecks

kapka f coloq.

Klecks

odrobina f

ein Klecks Marmelade

odrobina f marmolady

I . kle̱ben [ˈkleːbən] V. intr.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw dat.] kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia f jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula f kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce fpl są brudne od krwi

3. kleben fig coloq. (festhalten an):

an etw dat. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace fpl domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność f spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie coloq.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] V. trans.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben coloq.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [form. perf. s‑]

I . klẹckern [ˈklɛkɐn] V. trans. coloq.

etw voll kleckern

zapaćkać coś coloq.

Soße auf etw acus. kleckern

upaćkać coś sosem coloq.

Wein über die Tischdecke kleckern

poplamić obrus winem

sie hat Suppe auf das Sofa gekleckert

upaćkała sofę zupą coloq.

sie hat Suppe auf ihre Bluse gekleckert

upaćkała sobie bluzkę zupą coloq.

II . klẹckern [ˈklɛkɐn] V. intr. coloq.

1. kleckern +haben:

[mit etw] kleckern

plamić [form. perf. po‑] [czymś]

pass auf, dass du nicht kleckerst!

uważaj, żeby czegoś nie poplamić!

2. kleckern +haben (langsam vorangehen):

kleckern

posuwać się ślamazarnie coloq.

nicht kleckern, sondern klotzen

robić [form. perf. z‑] coś z rozmachem

3. kleckern +sein:

beim Malen ist ihm Farbe auf die Jacke gekleckert

podczas malowania farba f nakapała mu na kurtkę

III . klẹckern [ˈklɛkɐn] V. v. refl. coloq.

sich voll kleckern

upaćkać się coloq.

I . klẹcksen [ˈklɛksən] V. intr.

1. klecksen +haben (Kleckse machen):

ins Heft klecksen (Person)

zrobić kleks w zeszycie

2. klecksen +haben (Füller, Stift):

klecksen

brudzić

mein Füller kleckst

moje pióro nt robi kleksy

3. klecksen +sein (tropfen):

dir ist Ketschup auf die Hose gekleckst

keczup m nakapał ci na spodnie

II . klẹcksen [ˈklɛksən] V. trans. coloq.

Butter aufs Brot klecksen

smarować [form. perf. po‑] chleb odrobiną masła