Traducciones de „Ditzingen“ en el diccionario alemán » polaco

mịt|singen V. intr., trans. irr

mitsingen

śpiewać [form. perf. za‑] razem

in einem Chor mitsingen

śpiewać razem w chórze

wer will bei diesem Lied mitsingen?

kto chce zaśpiewać razem tę piosenkę?

ich singe nur den Refrain mit

zaśpiewam razem tylko refren

Kredi̱tzinsen SUST. m pl. FIN.

Kreditzinsen

oprocentowanie nt kredytu

Kreditzinsen

odsetki mpl od kredytu

entrịngen* V. trans. irr elev.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

Gọ̈ttingen <‑s, sin pl. > [ˈgœtɪŋən] SUST. nt

Göttingen

Getynga f

misslịngenGR <misslingt, misslang, misslungen> [mɪs​ˈlɪŋən] V. intr. +sein, mißlịngenGA <mißlingt, mißlang, mißlungen> V. intr. +sein (Versuch, Plan)

misslingen

nie powieść [lub udać] się

es ist ihm misslungen

nie udało mu się

die Flucht misslang ihr

ucieczka f jej się nie udała

der Kuchen ist mir misslungen

ciasto nt mi nie wyszło

seine misslungene Ehe

jego nieudane małżeństwo nt

MisslịngenGR <‑s, sin pl. > [-​ˈ--] SUST. nt, MißlịngenGA SUST. nt <‑s, sin pl. >

Misslingen

niepowodzenie nt

besịngen* V. trans. irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

ạb|ringen V. trans. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [form. perf. wymusić]

sich dat. ein Lächeln abringen

zmuszać [form. perf. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [form. perf. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

ạb|singen V. trans. irr

1. absingen (von Anfang bis Ende singen):

absingen

odśpiewywać [form. perf. odśpiewać]

am Anfang jeder Veranstaltung wurde die Nationalhymne abgesungen

na początku każdej uroszystości był odśpiewany hymn narodowy

2. absingen (vom Blatt singen):

absingen

śpiewać [form. perf. za‑]

die Strophen von einem Zettel/aus einem Liederbuch absingen

śpiewać zwrotki z kartki/ze śpiewnika

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. trans.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] V. v. refl.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

berịngen* V. trans.

beringen

obrączkować [form. perf. za‑]

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] V. intr. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka f

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Véase también: gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] V. intr.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADJ. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen coloq. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] ADV. coloq. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Gelịngen <‑s, sin pl. > [gə​ˈlɪŋən] SUST. nt

Gelingen

pomyślny rezultat m

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

springen

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

Tü̱bingen <‑s, sin pl. > [ˈtyːbɪŋən] SUST. nt

Tübingen

Tybinga f

umrịngen* V. trans.

umringen

otaczać [form. perf. otoczyć]

umringen

obstępować [form. perf. obstąpić]

ạb|bringen V. trans. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [form. perf. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [form. perf. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [form. perf. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. trans.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [form. perf. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen coloq.

wywijać w tańcu coloq.

große Reden schwingen coloq.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. intr. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [form. perf. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [form. perf. za‑] się

die Saiten schwingen

struny fpl drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi fpl

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] V. v. refl. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most m biegnie łukiem nad doliną fig

Thü̱ringen <‑s, sin pl. > [ˈtyːrɪŋən] SUST. nt

Thüringen

Turyngia f