Traducciones de „zejm“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

sejm <gen. ‑u, pl. ‑y> [sejm] SUST. m POL.

sejm

Sejm m (polnische Volksvertretung)

rozejm <gen. ‑u, pl. ‑y> [rozejm] SUST. m

1. rozejm MILIT.:

rozejm

Waffenstillstand m

rozejm

Waffenruhe f

zawrzeć rozejm

Waffenstillstand schließen

2. rozejm elev.:

rozejm

Verständigung f

rozejm

Ruhe f

zejść [zejɕtɕ]

zejść form. perf. od schodzić

Véase también: schodzić , schodzić

I . schodzić² <‑dzi> [sxodʑitɕ] V. trans. form. perf. coloq.

1. schodzić (przemierzyć jakąś drogę):

schodzić

ablaufen coloq.

schodziłam całe miasto w poszukiwaniu książki

ich bin die ganze Stadt abgelaufen auf der Suche nach dem Buch

2. schodzić (zniszczyć używaniem):

schodzić

ablaufen coloq.

schodzić

auslatschen [o. -treten] coloq.

schodzone buty

abgelaufene [o. ausgelatschte] Schuhe

schodzić nogi do kolan

sich die Füße wund- [o. ab] laufen

II . schodzić² <‑dzi> [sxodʑitɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (zmęczyć się chodzeniem)

schodzić

sich acus. einen ablaufen coloq.

I . schodzić¹ <‑dzi form. perf. zejść> [sxodʑitɕ] V. intr.

1. schodzić (iść w dół):

schodzić

hinuntergehen

schodzić

herunterkommen

schodzić na manowce

auf Abwege geraten

schodzić na manowce

auf die schiefe Bahn geraten [o. kommen]

rozmowa zeszła na inny temat

ein anderes Thema kam zur Sprache

schodzić na dalszy plan

in den Hintergrund treten [o. rücken]

schodzić na dalszy plan

an Bedeutung verlieren

2. schodzić (opuszczać jakieś miejsce):

schodzić

verlassen

schodzić ze sceny

von der Bühne abtreten

schodzić komuś z drogi

jdm aus dem Weg gehen

schodzić komuś z drogi

jdn meiden

schodzić z kursu

vom Kurs abweichen [o. abkommen]

zejdź mi z oczu!

geh weg!

zejdź mi z oczu!

verschwinde! coloq.

zejdź mi z oczu!

geh mir aus den Augen!

zejść z tego świata elev.

verscheiden elev.

3. schodzić (zsiadać z konia, roweru):

schodzić

[ab]steigen

4. schodzić (wstawać):

schodzić z fotela

vom Sessel aufstehen

schodzić z fotela

sich acus. vom Sessel erheben

5. schodzić:

schodzić (obniżać lot) (samolot)

heruntergehen

6. schodzić:

schodzić (prowadzić w dół) (droga)

hinabführen

7. schodzić:

schodzić (zanurzać się) (łódź)

eintauchen

8. schodzić (upływać):

lato zeszło im [w mig] na przygotowaniach do wesela

der Sommer m verging ihnen [wie im Fluge] mit den Hochzeitsvorbereitungen

9. schodzić:

schodzić (dawać się usunąć) (plama)

abgehen

schodzić (dawać się usunąć) (plama)

sich acus. entfernen lassen

schodzić (pierścionek)

sich acus. abziehen lassen

uśmiech nie schodził z jej ust

das Lächeln nt wich ihr nicht von den Lippen

uśmiech nie schodził z jej ust

sie hatte stets ein Lächeln auf den Lippen

10. schodzić (przemierzyć):

zejść kawał świata

viel in der Welt herumkommen

11. schodzić coloq.:

schodzić (sprzedawać się) (towary)

gut gehen

II . schodzić¹ <‑dzi form. perf. zejść form. perf. zejść> [sxodʑitɕ] V. v. refl.

1. schodzić fig.:

schodzić (zbiegać się) (drogi, linie)

zusammenlaufen

schodzić (zbiegać się) (drogi, linie)

sich acus. kreuzen

ich drogi się zeszły

ihre Wege mpl kreuzten sich

2. schodzić:

schodzić (gromadzić się) (goście)

zusammenkommen

schodzić (gromadzić się) (goście)

sich acus. versammeln

schodzić (tłumy)

sich acus. ansammeln

schodzić (tłumy)

zusammenlaufen

3. schodzić fig. coloq. (odbywać się jednocześnie):

jego urodziny schodzą się w tym roku z Wielkanocą

sein Geburtstag m fällt dieses Jahr mit Ostern zusammen

4. schodzić fig. coloq. (nawiązywać stosunki):

zeszli się znów po latach

nach vielen Jahren sind sie wieder zusammengekommen

zez <gen. ‑a, sin pl. > [zes] SUST. m

zez

Silberblick m hum. coloq.

mieć zeza

schielen

zew <gen. ‑u, sin pl. > [zef] SUST. m elev.

zew

Ruf m

locuciones, giros idiomáticos:

zew krwi

Stimme f [o. Ruf] des Blutes

zen <gen. ‑u, sin pl. > [zen] SUST. m REL.

zen

Zen nt

zen

Zen-Buddhismus m

zet [zet] SUST. nt inv. (litera)

zet

z nt

zet

Z nt

zet jak Zenon

Z wie Zeppelin

zet jak Zenon

Z wie Zacharias

zebu [zebu] SUST. nt inv. ZOOL.

zebu

Zebu nt

zero <gen. ‑ra, pl. ‑ra> [zero] SUST. nt

1. zero MAT.:

zero

null

2. zero (cyfra):

zero

Null f

3. zero coloq. (nic):

zero

null coloq.

zaczynać od zera

von null anfangen coloq.

zaczynać od zera

nullen hum. coloq.

4. zero DEP.:

przegrać trzy do zera

drei zu null verlieren

5. zero fig. (nieudacznik):

zero

Null f pey. coloq.

być zerem

eine Niete f sein coloq.

6. zero (na skali):

zero

null

pięć stopni poniżej/powyżej zera

fünf Grad m unter/über null

zero bezwzględne [lub absolutne] FÍS.

absoluter Nullpunkt m

ustawić na wartość zerową

auf null stellen

godzina zero

die Stunde f null

złom <gen. ‑u, sin pl. > [zwom] SUST. m

złom

Altmetall nt

złom

Schrott m

oddać coś na złom

etw verschrotten

zoom <gen. ‑u, pl. ‑y> [zum] SUST. m FOTO

zoom

Zoom[objektiv] nt