Traducciones de „pociągami“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

I . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. trans.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw dat. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich acus.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen provb.

pociągnąć kogoś za język

jdn ausfragen

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki coloq.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie coloq.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą coloq.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać solo imperf. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać solo imperf. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

jdn anziehen

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać coloq. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać coloq. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. intr. solo perf. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen coloq. ]

III . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. impers. solo perf. (powiać)

od okna pociągnęło chłodem

vom Fenster her zog es kalt

z piekarni pociągnęło zapachem świeżego chleba

von der Bäckerei zog der Duft frischen Brotes heran

IV . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. v. refl. (szarpać)

pociągać się za coś

sich acus. an etw dat. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich acus. an der Krawatte zupfen

pociągły [potɕoŋgwɨ] ADJ. elev.

pociągły twarz:

pociągły

länglich

pociągły

oval

pociągnąć [potɕoŋgnoɲtɕ]

pociągnąć form. perf. od pociągać, ciągnąć

Véase también: pociągać , ciągnąć

I . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. trans.

1. pociągać (przysuwać):

pociągać kogoś za coś

jdn an etw dat. ziehen

pociągnąć kogoś za włosy

jdn an den Haaren ziehen

pociągnął ją ku sobie

er zog sie an sich acus.

pociągnąć kogoś za język

jdm auf den Zahn fühlen provb.

pociągnąć kogoś za język

jdn ausfragen

w domu jego żona pociąga za sznurki

zu Hause hat seine Frau die Fäden in der Hand

pociągać z butelki coloq.

tief in die Flasche gucken

on [już] długo nie pociągnie coloq.

er wird nicht mehr lange leben

2. pociągać (przesuwać):

pociągać ręką po twarzy

mit der Hand über das Gesicht streichen [o. fahren]

pociągać nogą coloq.

die Beine schleppen

3. pociągać (wywoływać):

pociągać coś za sobą

etw nach sich ziehen

to pociąga za sobą pewne konsekwencje

das zieht gewisse Konsequenzen nach sich

to pociągnęło za sobą poważne skutki

das zog ernste Folgen nach sich

4. pociągać (pozywać):

pociągać kogoś do odpowiedzialności za coś

jdn für etw zur Verantwortung ziehen

5. pociągać (wciągać powietrze):

pociągać nosem

durch die Nase einziehen

6. pociągać solo imperf. (zbudować):

pociągnąć linię telefoniczną

eine Telefonleitung legen

nową ulicę pociągną przez las

die neue Straße ziehen sie durch den Wald

7. pociągać solo imperf. (wzbudzać zainteresowanie):

pociągać kogoś

jdn anziehen

pociągać kogoś

jds Interesse erwecken

8. pociągać coloq. (pokryć cienką warstwą):

pociągać coś farbą

etw mit Farbe [an]streichen

pociągnąć deskę bejcą

das Brett mit Beize überstreichen

9. pociągać coloq. (palić tytoń):

pociągać fajkę

an der Pfeife ziehen

pociągać papierosa

an der Zigarette ziehen

II . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. intr. solo perf. (podążyć)

pociągać dokądś

irgendwohin aufbrechen [o. losziehen coloq. ]

III . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. impers. solo perf. (powiać)

od okna pociągnęło chłodem

vom Fenster her zog es kalt

z piekarni pociągnęło zapachem świeżego chleba

von der Bäckerei zog der Duft frischen Brotes heran

IV . pociągać <‑ga; form. perf. pociągnąć> [potɕoŋgatɕ] V. v. refl. (szarpać)

pociągać się za coś

sich acus. an etw dat. ziehen [o. zupfen]

pociągnąć się za krawat

sich acus. an der Krawatte zupfen

I . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. trans.

1. ciągnąć (przesuwać z trudem):

ciągnąć

ziehen

ciągnąć

schleppen

ciągnąć przyczepę, wagon

ziehen

ciągnąć worek po ziemi

einen Sack über den Boden schleifen

ciągnąć i upuścić INFORM.

ziehen und ablegen

ledwo ciągnąć za sobą nogi

sich acus. kaum vorwärts schleppen können

natura ciągnie wilka do lasu provb.

die Natur f zieht den Menschen in den Wald (schlechte Veranlagungen lassen sich auch durch gute Erziehung nicht beseitigen)

2. ciągnąć (pociągać za coś):

ciągnąć kogoś za włosy/rękaw

jdn an den Haaren/am Ärmel ziehen

ciągnąć kogoś za język

jdn auf den Zahn fühlen

ciągnąć kogoś za uszy

jdn an den Ohren ziehen

3. ciągnąć (wchłaniać, pić wolno):

ciągnąć

aufnehmen

ciągnąć

schlürfen coloq.

roślina ciągnie wodę z doniczki

die Pflanze f nimmt Wasser aus dem Blumentopf auf

ciągnęła piwo przez słomkę

sie schlürfte das Bier durch den Strohhalm

4. ciągnąć coloq. (prowadzić dokądś):

ciągnąć

schleifen coloq.

ciągnąć

schleppen coloq.

ciągnąć kogoś do kina

jdn ins Kino schleppen coloq.

5. ciągnąć coloq. (dawać sobie radę):

ciągnąć

zurecht [o. klar] kommen

ciągnąć dość samotne życie

ein ziemlich einsames Leben führen

6. ciągnąć (przechylać):

ciągnąć

neigen

ciągnąć

kippen

ciężki plecak ciągnął go do tyłu

der schwere Rucksack m zog ihn nach hinten

ciągnąć w swoją stronę

auf seine Seite ziehen

7. ciągnąć (kontynuować):

ciągnąć zebranie, rozmowę

fortsetzen

8. ciągnąć TÉC.:

ciągnąć (obrabiać) metal

ziehen

ciągnąć (obrabiać) metal

dehnen

ciągnąć (instalować) linię, przewody

legen

ciągnąć (wydłużać) ulicę

bauen

9. ciągnąć (rozciągać):

ciągnąć gumę

dehnen

10. ciągnąć fig. (pociągać):

ciągnąć

[an]ziehen

kogoś [nie] ciągnie do czegoś

jdn zieht es [nicht] zu etw hin

coś kogoś [nie] ciągnie

etw zieht jdn [nicht] an

11. ciągnąć coloq.:

ciągnąć (wydobywać)

ziehen

ciągnąć wodę

holen

ciągnąć sieci

einholen

ciągnąć (czerpać) korzyść

ziehen

ciągnąć z czegoś zyski

aus etw Gewinne ziehen [o. schöpfen]

ciągnąć losy

Lose ziehen

ciągnąć losy

losen

12. ciągnąć FÍS.:

ciągnąć (przybliżać do siebie) (magnes, ziemia)

anziehen

II . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. intr.

1. ciągnąć (kontynuować):

ciągnąć

fortsetzen

po krótkiej przerwie mówca ciągnął dalej

nach einer kurzen Pause fuhr der Sprecher m fort

2. ciągnąć:

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

kommen

ciągnąć (wiać) (wiatr, chłód, woń)

ziehen

od jeziora ciągnie chłód [lub chłodem]

vom See kommt die Kälte f

ciągnie od drzwi

es zieht von der Tür

piec dobrze ciągnie

der Ofen m zieht gut

3. ciągnąć:

ciągnąć (przemieszczać się) (ptaki, wojsko)

ziehen

4. ciągnąć:

ciągnąć (nadciągać) (chmury)

heranziehen

III . ciągnąć <‑nie; imperf. ‑nij> [tɕoŋgnoɲtɕ] V. v. refl.

1. ciągnąć fig.:

ciągnąć (wlec się) (człowiek, pociąg)

sich acus. schleppen

ciągnąć (dyskusja, proces)

sich acus. hinziehen

powoli ciągnął się do domu

langsam schleppte er sich nach Hause

coś się za kimś/czymś ciągnie

etw schleppt sich hinter jdm/etw her

2. ciągnąć fig.:

ciągnąć (rozciągać się) (guma, ciasto)

sich acus. dehnen

ciągnąć (las, plaża)

sich acus. erstrecken

ciągnąć (droga, ulica)

sich acus. ziehen

3. ciągnąć:

ciągnąć (trwać długo) (rozmowa, film, proces)

sich acus. hinziehen

ta sprawa ciągnie się jak smród po gaciach coloq.

etw zieht sich [sehr] lange hin

pociągowy [potɕoŋgovɨ] ADJ.

zwierzę pociągowe

Zugtier nt

siła pociągowa

Zugkraft f

pociachać <‑cha; imperf. ‑chaj> [potɕaxatɕ] V. trans. form. perf. coloq. (pociąć)

pociachać

schneiden

pociachać

schnippeln coloq.

pociachać warzywa do sałatki

Gemüse in den Salat schneiden

I . pocierać <‑ra; form. perf. potrzeć> [potɕeratɕ] V. trans.

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich dat. mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; form. perf. potrzeć> [potɕeratɕ] V. v. refl.

pocierać się czymś

sich acus. mit etw reiben

pociskać¹ <‑ka; imperf. ‑kaj> [potɕiskatɕ] V. trans. form. perf. (ciskać coś przez pewien czas)

pociskać

werfen

pociskać

schmeißen

pociskać kamienie

[eine Zeit lang] Steine werfen

pociągająco [potɕoŋgajontso] ADV.

pociągająco

anziehend

pociągająco

verlockend

pociągająco

attraktiv

wyglądać pociągająco

attraktiv aussehen

pociągający [potɕoŋgajontsɨ] ADJ. elev.

pociągający człowiek:

pociągający

anziehend

pociągający

attraktiv

mieć pociągający wygląd

ein anziehendes Äußeres haben

pocięgiel SUST.

Entrada creada por un usuario

pocięgiel m

Knieriemen m

pocięgiel m

Steigbügel m