Traducciones de „tuuren“ en el diccionario neerlandés » alemán

tu·ren <tuurde, h. getuurd> [tyrə(n)] V. intr.

turen (zoekend)

spähen

turen (zoekend)

äugen

turen (strak kijkend)

starren

op [o. naar ] iets turen

nach etw dat. spähen

zitten turen fig.

starren

treu·ren <treurde, h. getreurd> [trørə(n)] V. intr.

1. treuren (bedrukt zijn):

treuren

betrübt sein

2. treuren (vervuld zijn van droefheid):

treuren

trauern

treuren om iem/iets

jdm/etw nachtrauern

treuren om een verlies

einem Verlust nachtrauern

stu·ren¹ <stuurde, h. gestuurd> [styrə(n)] V. trans.

1. sturen (zenden):

sturen

schicken

sturen

senden form.

iem een brief sturen

jdm einen Brief schicken [o. senden]

iem om een boodschap sturen

jdn auf eine Besorgung schicken

iem om een boodschap sturen

jdn einkaufen schicken

iem van tafel sturen

jdn vom Tisch weisen

een speler van het veld sturen

einen Spieler vom Platz verweisen

per post sturen

mit der Post (ver)schicken

2. sturen (een richting laten volgen):

sturen

steuern

sturen

lenken

de taxichauffeur stuurde slecht

der Taxichauffeur fuhr schlecht

3. sturen (bedienen):

sturen

steuern

sturen

bedienen

tur·nen <turnde, h. geturnd> [tʏrnə(n)] V. intr.

turnen

turnen

het vrije turnen

das Bodenturnen

tur·ven <turfde, h. geturfd> [tʏrvə(n)] V. intr.

1. turven (tellen door streepjes te zetten):

turven

eine Strichliste führen

2. turven (turf trekken):

turven

Torf stechen

du·ren <duurde, h. geduurd> [dyrə(n)] V. intr.

duren

dauern

dat duurde en duurde maar

das dauerte eine Ewigkeit

de overtocht duurt een maand

die Überfahrt dauert einen Monat

dat zal mijn tijd wel duren

solange ich lebe, wird das schon noch so bleiben

lu·ren [lyrə(n)] SUST. pl.

iem in de luren leggen coloq.

jdn hineinlegen [o. (he)reinlegen]

vu·ren¹ [vyrə(n)] SUST. nt geen pl.

1. vuren (het schieten):

vuren

Feuern nt

staakt het vuren!

Feuer einstellen!

2. vuren (vurenhout):

vuren

Fichtenholz nt

hu·ren <huurde, h. gehuurd> [hyrə(n)] V. trans.

1. huren (een zaak):

huren

mieten

een huis huren

ein Haus mieten

2. huren (een persoon):

huren

in Dienst nehmen

een kok huren

einen Koch in Dienst nehmen

ku·ren¹ [kyrə(n)] SUST. pl.

kuren

Launen pl.

kuren

Mucken pl. coloq.

de motor heeft kuren

der Motor hat seine Mucken [o. Tücken]

hij heeft altijd van die vreemde kuren

er hat immer solche Mucken [o. Launen]

geu·ren <geurde, h. gegeurd> [ɣørə(n)] V. intr.

1. geuren (geur verspreiden):

geuren

duften

2. geuren (pronken):

geuren

prunken

geuren

prahlen

glu·ren <gluurde, h. gegluurd> [ɣlyrə(n)] V. intr.

gluren (stiekem kijken)

spähen

gluren coloq. (begerig vooral)

schielen

gluren (als een voyeur)

spannen coloq.

naar de meisjes gluren

nach den Mädchen schielen coloq.

om het hoekje gluren

um die Ecke spähen

keu·ren <keurde, h. gekeurd> [kørə(n)] V. trans.

keuren

prüfen

keuren (proeven)

kosten

keuren (vlees)

beschauen

keuren gesch.

mustern

keuren med.

ärztlich untersuchen

iem geen blik waardig keuren

jdn keines Blickes würdigen

films keuren

Filme zensieren

voor militaire dienst gekeurd worden

gemustert werden

leu·ren <leurde, h. geleurd> [lørə(n)] V. intr.

leuren

hausieren

hij ging overal met het geheim leuren

er hausierte überall mit dem Geheimnis

peu·ren² <peurde, h. gepeurd> [pørə(n)] V. intr.

1. peuren (met de peur vissen):

peuren

pöddern

2. peuren coloq. (wroeten):

peuren

stochern

beu·ren <beurde, h. gebeurd> [børə(n)] V. trans.

beuren

kassieren

zeu·ren <zeurde, h. gezeurd> [zørə(n)] V. intr.

1. zeuren:

zeuren (zaniken)

nörgeln pey.

zeuren (dreinen)

quengeln pey.

zeuren (aan het hoofd malen)

(jdm) in den Ohren liegen

wil je niet zo aan mijn kop zeuren

hör auf zu quengeln

zij zeuren om hun zakgeld

sie liegen einem ständig wegen ihres Taschengeldes in den Ohren

hij zeurt maar over zijn kwaaltjes

er nörgelt dauernd über seine Wehwehchen

2. zeuren muz.:

zeuren (eentonig geluid voortbrengen)

leiern

zeuren (mensen)

quasseln

3. zeuren (vals spelen):

zeuren

mogeln

een zeurende pijn

ein bohrender Schmerz

azu·ren [azyrə(n)] ADJ.

azuren

azurblau

azuren

himmelblau

tui·en <tuide, h. getuid> [tœyjə(n)] V. trans.

1. tuien (afmeren):

tuien

festmachen

tuien scheepv.

vertäuen

2. tuien (met tuien vastzetten):

tuien

abspannen

tuien

vertäuen

tu·len [tylə(n)] ADJ.

tulen

Tüll-

tulen

aus Tüll

tulen gordijnen

Tüllgardinen pl.