Traducciones de „stijd“ en el diccionario neerlandés » alemán

strijd [strɛit] SUST. m geen pl.

1. strijd:

strijd (gevecht)

Kampf m

strijd (kort)

Gefecht nt

de strijd aanbinden (tegen)

den Kampf aufnehmen (gegen)

de strijd gestreden hebben

den Kampf ausgefochten haben

gewapende strijd

bewaffnete(r) Kampf m

troepen in de strijd werpen

Truppen mobilisieren

strijd leveren

kämpfen

de strijd om het bestaan

der Kampf ums Dasein

ten strijde trekken (tegen)

in den Kampf ziehen (gegen)

strijd voeren

einen Kampf führen

2. strijd:

strijd (onenigheid)

Streit m

strijd (heftig)

Auseinandersetzung f

daar is strijd over

das ist strittig

3. strijd (tweestrijd):

strijd

Kampf m

strijd

Konflikt m

strijd

Widerstreit m

de beslissing heeft haar veel strijd gekost

die Entscheidung hat sie manchen Kampf gekostet

na innerlijke strijd tot een beslissing komen

sich zu einem Entschluss durchringen

4. strijd (wedstrijd):

strijd

Kampf m

strijd

Wettkampf m

om strijd

um die Wette

de strijd om het kampioenschap

der Meisterschaftskampf

als overwinnaar uit de strijd komen

den Sieg davontragen

als overwinnaar uit de strijd komen

als Sieger aus dem Kampf hervorgehen

5. strijd (tegenspraak):

strijd

Widerspruch m

in strijd met de wet

gesetzwidrig

in strijd met de wet

ungesetzlich

in strijd met het fatsoen

gegen allen Anstand

handelen in strijd met de goede orde

gegen die Ordnung verstoßen

in strijd met het gezond verstand handelen

gegen dem gesunden Menschenverstand handeln

zijn woorden zijn in strijd met zijn daden

seine Worte widersprechen seinen Taten

stijf <stijve, stijver, stijfst> [stɛif] ADJ.

1. stijf (niet soepel):

stijf

steif

stijf lopen

stelzen

iem stijf schelden [o. vloeken ] fig.

jdn heftig beschimpfen

iem stijf schelden [o. vloeken ] coloq.

jdm mächtig (be)schimpfen

stijve spieren

steife Muskeln pl.

stijf op zijn stuk staan fig.

den Nacken steifhalten

stijf van de kou/van angst

starr vor Kälte/Angst

2. stijf (goed samenhangend):

stijf

steif

stijf

fest

eiwit stijf kloppen

Eiweiß steifschlagen

de pudding stijf laten worden

den Pudding fest werden lassen

3. stijf (bolstaand):

stijf

fest

stijf

prall

stijf

straff gespannt

stijf staan van het vuil

vor [o. von] Schmutz starren

stijf staan van de fouten fig.

wimmeln von Fehlern

hij staat stijf van de doping

er ist mit Doping voll gepumpt

4. stijf fig. (houterig):

stijf

steif

stijf

ungelenk

iets stijf en strak staande houden fig.

etw steif und fest behaupten

5. stijf:

stijf (niet hartelijk)

steif

stijf (allgemeen)

förmlich

een stijve vent

ein steifer [o. hölzerner] Bursche

6. stijf:

stijf (krachtig)

steif

stijf (allgemeen)

kräftig

zij hield het pak stijf vast

sie hielt das Paket fest in den Händen

7. stijf (strak):

stijf

straff

een touw stijf spannen

ein Tau straff spannen

stijl <stijl|en> [stɛil] SUST. m

1. stijl (paal):

stijl

Pfosten m

de stijl van de deur

der Türpfosten

2. stijl (spijl):

stijl

Gitterstab m

3. stijl (schrijfwijze; vormgeving; handelwijze):

stijl

Stil m

dat is geen stijl!

das ist doch keine Art!

een heldere stijl

ein klarer Stil

in stijl

stilgerecht

met stijl

stilvoll

de stijl van Rembrandt

Rembrandts Stil

de romaanse stijl

der romanische Stil

ijs·tijd <ijstijd|en> [ɛistɛit] SUST. m

ijstijd

Eiszeit f

al·tijd [ɑltɛit] ADV.

altijd

immer

eens (en) voor altijd

ein für alle Mal