Traducciones de „flaches“ en el diccionario neerlandés » alemán

fla·shen <flashte, h. geflasht> [flɛʃə(n)] V. trans.

1. flashen comput. (bijwerken, updaten):

flashen

flashen espec.

2. flashen (in de maling nemen):

flashen

hochnehmen coloq.

flashen

zum Narren halten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. intr.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acus. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

la·cher <lacher|s> [lɑxər] SUST. m

de lachers op zijn hand hebben

die Lacher auf seiner Seite haben

fla·con <flacon|s> [flakɔn] SUST. m

flacon

Flakon nt nt m

flacon

Fläschchen nt

flash <flash|es> [flɛʃ] SUST. f

flash

Blitzlicht nt

fla·nel [flanɛl] SUST. nt geen pl.

1. flanel (stof):

flanel

Flanell m

2. flanel:

flanel (kledingstuk: hemd)

Flanellhemd nt

flanel (kledingstuk: broek)

Flanellhose f

fla·ter <flater|s> [flatər] SUST. m

flater

Schnitzer m

een geweldige flater slaan

einen Bock schießen coloq.

flan·sen <flanste, h. geflanst> [flɑnsə(n)] V. trans.

flansen

hinhauen coloq.

flansen (woorden)

zusammenschreiben coloq.

flap·pen <flapte, h. geflapt> [flɑpə(n)] V. trans.

flappen

(geräuschvoll) hinwerfen

flappen (woorden)

mit etw herausplatzen

hij flapt er maar alles uit

er platzt immer mit allem sofort heraus

fles <fles|sen> [flɛs] SUST. f

fles

Flasche f

zij is behoorlijk aan de fles

sie hängt an der Flasche coloq.

Leidse fles nat.

Leidener Flasche

op flessen doen

in Flaschen abfüllen

de wijn op flessen

der Flaschenwein

een fles opentrekken

eine Flasche entkorken

op de fles gaan

pleitegehen

klacht <klacht|en> [klɑxt] SUST. f

1. klacht (uiting van ontevredenheid):

klacht

Klage f

klacht

Beschwerde f

klacht

Beanstandung f

klacht econ.

Reklamation f

ongegronde klachten

unbegründete Klagen [o. Beanstandungen]

2. klacht jur.:

klacht

Klage f

klacht

Beschwerde f

klacht

Anzeige f

een klacht indienen bij de politie

(eine) Anzeige bei der Polizei erstatten

een klacht indienen bij de rechter

eine Klage bei Gericht einreichen

3. klacht (grief, grond tot klagen):

klacht

Beschwerde f meist pl.

wat zijn de klachten van de patiënt?

welche Beschwerden hat der Patient?

lach·je SUST. nt geen pl.

lachje (glimlach)

Lächeln nt

lachje (kort gelach)

Lachen nt

lach·te V.

lachte 3. pers. sing. imperf. van lachen¹, lachen²

Véase también: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. trans. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best provb.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. intr.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acus. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

placht V.

placht 3. pers. sing. imperf. van plegen¹, plegen²

Véase también: plegen , plegen

ple·gen² <pleegde, h. gepleegd> [pleɣə(n)] V. trans.

1. plegen ((iets ongeoorloofds) bedrijven):

plegen

verüben

plegen

begehen

een aanslag plegen op iem

einen Anschlag auf jdn verüben

abortus plegen

abtreiben

een strafbaar feit plegen

eine Straftat begehen

een moord plegen

einen Mord begehen

verraad plegen

Verrat üben

zelfmoord plegen

Selbstmord verüben

locuciones, giros idiomáticos:

overleg plegen (doen, verrichten)

sich beraten

een telefoontje plegen

telefonieren

ple·gen¹ <placht> [pleɣə(n)] V. intr. (personen, zaken: gewoon zijn)

plegen

pflegen

zo placht ik altijd te doen

so pflegte ich es immer zu tun

lach·ten V.

lachten 3. pers. pl. imperf. van lachen¹, lachen²

Véase también: lachen , lachen

la·chen² <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. trans. (door lachen in een toestand komen)

lachen

lachen

het is om je rot te lachen

es ist zum Schießen [o. Schreien]

zich tranen lachen

Tränen lachen

zich een ongeluk lachen

sich dat. einen Ast lachen

zich krom/slap/zich halfdood lachen

sich kranklachen/schieflachen/totlachen

wie het laatst lacht, lacht het best provb.

wer zuletzt lacht, lacht am besten

la·chen¹ <lachte, h. gelachen> [lɑxə(n)] V. intr.

1. lachen:

lachen (als uiting van vrolijkheid, opgewektheid)

lachen

lachen (ingetogen, fijntjes)

lächeln

iem aan het lachen maken

jdn zum Lachen bringen

fijntjes lachen

schmunzeln

fijntjes lachen

verschmitzt lächeln

in lachen uitbarsten

laut loslachen

in zijn vuistje lachen

sich dat. (eins) ins Fäustchen lachen

zijn lachen inhouden

sich dat. das Lachen verbeißen [o. verkneifen]

laat mij niet lachen!

dass ich nicht lache!

om [o. over ] iets lachen

über etw acus. lachen

schaterend lachen

schallend [o. laut] lachen

schudden van het lachen

sich vor Lachen wälzen

dubbel liggen van het lachen

sich biegen [o. krümmen] vor Lachen

2. lachen (bespotten, schertsen; leedvermaak hebben):

lachen

lachen

lachen

lächeln

ik lach er niet om

mir ist nicht zum Lachen

er is [o. valt ] niets te lachen

es gibt nichts zu lachen

ca·chet <cachet|ten> [kɑʃɛ] SUST. nt

1. cachet (distinctie):

cachet

Stil m

zijn handelingen hebben cachet

er hat Stil

een persoonlijk cachet

eine persönliche Note

2. cachet (kenmerk):

cachet

Stempel m

cachet

Eigenart f

een wetenschappelijk cachet aan iets geven

einer Sache einen wissenschaftlichen Anstrich geben [o. verleihen]

3. cachet (stempel, afdruk):

cachet

Siegel nt