neerlandés » alemán

Traducciones de „Schönste“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

schol·ek·ster: sustantivo
schoor·steen: sustantivo
schon·den: verbo
schon·ken: verbo
schoon·maak·ster: sustantivo
schoon·spoe·len: verbo
schoot·hond·je: sustantivo
schoon·sprin·gen: sustantivo
mil·joen·ste: adjetivo y adverbio
schoe·ner: sustantivo
schok·ken: verbo
schol·den: verbo
scho·lier: sustantivo
scho·ling: sustantivo
schom·mel: sustantivo
schooi·en: verbo
schooi·er: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: schoorsteen , scholekster , schonken , schonden , schoonmaakster , schoonspoelen , schooier , schooien , schommel , scholing , scholier , scholden , schokken , schoener , miljoenste , schoonspringen y/e schoothondje

schol·ek·ster <scholekster|s> [sxɔlɛkstər] SUST. f

scholekster

Austernfischer m

schoor·steen <schoor|stenen> [sxorsten] SUST. m

1. schoorsteen (rookkanaal):

schoorsteen

daar kan de schoorsteen niet van roken fig.

davon kann man nicht leben

de schoorsteen trekt niet goed

der Schornstein zieht nicht richtig

zij is een wandelende schoorsteen fig.

sie raucht wie ein Schlot

2. schoorsteen (schoorsteenmantel):

schoorsteen

Kamin m

3. schoorsteen:

schoorsteen (deel bovenop het dak)

schoorsteen (fabriek, schip)

Schlot m

schon·den V.

schonden 3. pers. pl. imperf. van schenden

Véase también: schenden

schen·den <schond, h. geschonden> [sxɛndə(n)] V. trans.

1. schenden (schade berokkenen):

de geschonden lichamen van de gevangenen

die verletzten Körper der Gefangenen

2. schenden (onteren):

schänden form.

entehren form.

3. schenden (beschadigen):

een geschonden exemplaar

ein beschädigtes [o. schadhaftes] Exemplar

een van de pokken geschonden gezicht

ein blatternarbiges Gesicht

4. schenden (ontwijden):

graven schenden

Gräber schänden

5. schenden:

schenden (verbreken)

schenden (niet nakomen)

zijn eed schenden

seinen Eid verletzen [o. brechen]

de mensenrechten schenden

die Menschenrechte verletzen

schon·ken V.

schonken 3. pers. pl. imperf. van schenken

Véase también: schenken

schen·ken <schonk, h. geschonken> [sxɛŋkə(n)] V. trans.

1. schenken (uitgieten):

schenken in +acus.

melk in bekers schenken

Milch in Becher schenken [o. gießen]

2. schenken (slijten):

hier wordt geen alcohol geschonken

hier werden keine alkoholischen Getränke ausgeschenkt [o. verkauft]

3. schenken (serveren):

4. schenken:

schenken (cadeau geven)

schenken (cadeau geven)

schenken (bij het kerstfeest)

schenken (bijv. grote bedragen)

geld schenken

iem kinderen schenken

jdm Kinder schenken [o. gebären]

5. schenken (verlenen):

iem geloof schenken

jdm Glauben schenken

6. schenken (van een verplichting ontslaan):

de details schenk ik u

die Einzelheiten schenke ich Ihnen

schoon·maak·ster <schoonmaakster|s> [sxomakstər] SUST. f

schoonmaakster

schoonmaakster

Rein(e)machefrau f

schoon·spoe·len <spoelde schoon, h. schoongespoeld> [sxonspulə(n)] V. trans.

schoonspoelen

schoonspoelen

glazen schoonspoelen

Gläser (aus)spülen [o. schwenken]

schoot·hond·je <schoothondje|s> [sxothɔncə] SUST. nt

schoothondje

Schoßhündchen nt

schoothondje

schoon·sprin·gen [sxonsprɪŋə(n)] SUST. nt geen pl.

schoonspringen

Kunstspringen nt

mil·joen·ste¹ [mɪljunstə] ADJ.

het miljoenste (deel)

das Millionstel

schoe·ner <schoener|s> [sxunər] SUST. m

Schoner m

schok·ken¹ <schokte, h. geschokt> [sxɔkə(n)] V. trans.

1. schokken:

schokken (verbijsteren)

schokken (verbijsteren)

schocken coloq.

schokken (choqueren)

zijn dood schokte de wereld

sein Tod erschütterte die Welt

2. schokken (aan schokken blootstellen):

3. schokken:

schokken (nadelig werken op)

schokken (sterker)

iems geloof schokken

jds Glauben erschüttern

schol·den V.

scholden 3. pers. pl. imperf. van schelden¹, schelden²

Véase también: schelden , schelden

schel·den² <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. trans. (uitschelden)

(aus)schelten form.

iem voor dief schelden

jdn einen Dieb schelten

schel·den¹ <schold, h. gescholden> [sxɛldə(n)] V. intr.

1. schelden (tieren):

keifen pey.

zetern pey.

schelden als een viswijf

schimpfen wie ein Rohrspatz

op iem schelden

auf [o. über] jdn schimpfen

schelden doet geen zeer (slaan zoveel te meer)

Schimpfen tut nicht weh

2. schelden (knorren):

keifen pey.

scho·lier <scholier|en> [sxolir] SUST. m

scho·ling <scholing|en> [sxolɪŋ] SUST. f

een man met weinig scholing

ein Mann mit geringer Ausbildung

scholing ontvangen

ausgebildet werden

schom·mel <schommel|s> [sxɔməl] SUST. f

schooi·en <schooide, h. geschooid> [sxojə(n)] V. intr. (bedelen)

schnorren coloq.

schooien langs de huizen

Klinken putzen coloq.

hij schooit om geld

er bettelt um Geld

schooi·er <schooier|s> [sxojər] SUST. m

1. schooier (vagebond):

Landstreicher m

2. schooier (haveloos type):

Penner m

3. schooier (schoft):

Lump m

Schuft m

Halunke m

4. schooier (bedelaar):

Schnorrer m coloq.

Bettler m

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski