Traducciones de „verringen“ en el diccionario alemán » polaco

I . verrịngern* [fɛɐ̯​ˈrɪŋɐn] V. trans.

1. verringern (kleiner machen, reduzieren):

verringern

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć]

verringern

redukować [form. perf. z‑]

2. verringern (herabsetzen):

verringern Qualität

obniżać [form. perf. obniżyć]

der Verkäufer hat die Preise um 40 Prozent verringert

sprzedawca m obniżył ceny o 40 procent

II . verrịngern* [fɛɐ̯​ˈrɪŋɐn] V. v. refl.

1. verringern:

verringern (kleiner, geringer werden) (Abstand, Geschwindigkeit)

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć] się

2. verringern:

verringern (sich verschlechtern) (Aussichten)

pogarszać [form. perf. pogorszyć] się

verbrịngen* V. trans. irr

1. verbringen (zubringen):

verbringen

spędzać [form. perf. spędzić]

den Tag am Meer

spędzić dzień nad morzem

ich habe den Tag mit Lesen verbracht

spędziłem dzień na czytaniu

2. verbringen form (transportieren):

verbringen

przewozić [form. perf. przewieźć]

errịngen* V. trans. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [form. perf. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [form. perf. zdobyć]

verrịnnen* V. intr. irr +sein

1. verrinnen (versickern):

verrinnen

wsiąkać [form. perf. wsiąknąć]

der Regen verrinnt im Boden/Kies

deszcz m wsiąka w ziemię/żwir

2. verrinnen elev. (Zeit):

verrinnen

upływać [form. perf. upłynąć]

I . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> V. trans. form

verdingen Auftrag:

verdingen

rozpisywać [form. perf. rozpisać]

II . verdịngen <verdingt, verdingte [o. verdang], verdingt [o. verdungen]> V. v. refl. alt

verdingen

najmować [form. perf. nająć] się alt

sie hatte sich bei verschiedenen Bauern als Magd verdingt [o. verdungen]

najmowała się u różnych chłopów jako służąca

verri̱e̱geln* V. trans.

verriegeln Tür, Fenster:

verriegeln

ryglować [form. perf. za‑]

verklịngen* V. intr. irr +sein

verklingen (Lied, Ton, Musik)

przebrzmiewać

verklingen (Begeisterung, Winter) fig elev.

mijać [form. perf. minąć]

verri̱e̱ben V. trans.

verrieben pp von verreiben

Véase también: verreiben

verre̱i̱ben* V. trans. irr

verreiben

rozcierać [form. perf. rozetrzeć]

sie hat die Creme auf [o. in] ihrem Gesicht verrieben

posmarowała twarz kremem

sie hat die Creme auf [o. in] ihrem Gesicht verrieben

roztarła krem po twarzy

verrịssen V. trans.

verrissen pp von verreißen

Véase también: verreißen

verre̱i̱ßen* V. trans. irr

1. verreißen (hart kritisieren):

verreißen

ostro krytykować [form. perf. s‑]

2. verreißen REG coloq. (zerreißen):

mich verreißt’s vor Freude

rozpiera mnie radość f

3. verreißen coloq. Wagen:

verreißen

skręcić ostro coloq.

verreißen

wziąć ostry zakręt coloq.

berịngen* V. trans.

beringen

obrączkować [form. perf. za‑]

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] V. trans. irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [form. perf. wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [form. perf. dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [form. perf. przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [form. perf. wykazać]

4. erbringen DER.:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [form. perf. przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [form. perf. dowieść] czegoś

verrịchten* V. trans.

verrichten Arbeit

wykonywać [form. perf. wykonać]

verrichten Gebet

odmawiać [form. perf. odmówić]

verrichten Andacht

odprawiać [form. perf. odprawić]

verrichten Amt

sprawować

verrichten Notdurft

załatwić

bei̱|bringen V. trans. irr

1. beibringen (lehren) Fremdsprache:

jdm etw beibringen

wpajać [form. perf. wpoić] komuś coś

jdm etw beibringen

nauczać [form. perf. nauczyć] kogoś czegoś

dem werde ich es schon noch beibringen! coloq.

ja go jeszcze tego nauczę! coloq.

2. beibringen coloq. (mitteilen):

beibringen eine schlechte Nachricht

zakomunikować

beibringen eine schlechte Nachricht

przekazywać [form. perf. przekazać]

wie soll ich ihm bloß beibringen, dass seine Frau einen Unfall hatte?

jak ja mam mu powiedzieć, że jego żona miała wypadek?

jdm eine Wunde beibringen

zadawać [form. perf. zadać] komuś ranę

4. beibringen (herbeibringen):

beibringen Zeugen

podawać [form. perf. podać]

beibringen Gegenstand

dostarczać [form. perf. dostarczyć]

da̱r|bringen V. trans. irr elev.

darbringen (opfern)

ofiarować

darbringen (schenken)

podarować

jdm ein Ständchen darbringen

śpiewać [form. perf. za‑] komuś serenadę

Verrịngerung <‑, ‑en> SUST. f

Verringerung

zmniejszenie nt [się]

ni̱e̱der|ringen V. trans. irr elev.

jdn/etw niederringen

powalać [form. perf. powalić] kogoś/coś elev.

I . verschlịngen* V. trans. irr

1. verschlingen (schnell essen):

verschlingen

połykać [form. perf. połknąć ]coloq.

2. verschlingen fig (kosten):

verschlingen Unsummen

pochłaniać

das Projekt hat schon ein Heidengeld verschlungen

ten projekt m pochłonął już mnóstwo pieniędzy

3. verschlingen fig (lesen):

verschlingen Buch

połykać [form. perf. połknąć ]fig

jdn/etw mit den Augen/Blicken verschlingen

pożerać [lub połykać] kogoś/coś wzrokiem fig

II . verschlịngen* V. v. refl. irr

verschlingen

plątać [form. perf. s‑ lub po‑] się

die Schnüre verschlingen sich ineinander

sznurki mpl plątają się ze sobą

ạb|ringen V. trans. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [form. perf. wymusić]

sich dat. ein Lächeln abringen

zmuszać [form. perf. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [form. perf. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [form. perf. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [form. perf. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [form. perf. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [form. perf. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [form. perf. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [form. perf. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [form. perf. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [form. perf. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [form. perf. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFORM.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [form. perf. rzucić] się coloq.

springen

skakać coloq.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen suizo, al. s. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza coloq.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! coloq.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [form. perf. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acus. springen (Zeiger)

przeskakiwać [form. perf. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl. zmieniły się na zielone coloq.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt coloq.

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. trans. +haben o sein

springen DEP.:

springen vier Meter

skakać [form. perf. skoczyć]

einen Salto springen

robić [form. perf. z‑] salto

locuciones, giros idiomáticos:

etw [für jdn] springen lassen coloq.

stawiać [form. perf. postawić] coś [komuś] coloq.

für jdn eine Runde Bier springen lassen coloq.

fundować [form. perf. za‑] komuś kolejkę piwa coloq.

umrịngen* V. trans.

umringen

otaczać [form. perf. otoczyć]

umringen

obstępować [form. perf. obstąpić]