alemán » polaco

Traducciones de „stolon“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

stọlz: I. adjetivo y adverbio II. adverbio
Ko̱lon: sustantivo
sto̱ßen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo
Stọllen: sustantivo
stọpfen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
Sto̱la: sustantivo
Stọlz: sustantivo
stọpp: interjección
stö̱ren: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo III. verbo reflexivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: stoßen , Kolon , stolz , stopfen , Stollen , stören , stopp , Stolz y/e Stola

I . stọlz [ʃtɔlts] ADJ.

1. stolz (von Freude erfüllt):

stolz auf jdn/etw

dumny [z kogoś/czegoś]

der stolze Vater

2. stolz coloq. (beträchtlich):

stolz Summe

niezły coloq.

3. stolz (imposant):

stolz Gebäude

4. stolz (hochmütig):

butny

II . stọlz [ʃtɔlts] ADV. (vor Freude erfüllt)

stolz antworten

Ko̱lon <‑s, ‑s [o. Kola]> [ˈkoːlɔn] SUST. nt ANAT.

I . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. trans.

1. stoßen:

stoßen (schubsen)

stoßen (schubsen)

stoßen (mit dem Fuß)

kopać [form. perf. kopnąć]

er wurde zur Seite gestoßen

został odepchnięty na bok

sich dat. den Kopf an der Wand stoßen

uderzyć się głową o ścianę

jdn vor den Kopf stoßen coloq.

2. stoßen (stechen):

er hat ihm ein Messer in den Arm gestoßen

wbił mu nóż w ramię

ein Loch in etw stoßen

przedziurawiać [form. perf. przedziurawić] coś

3. stoßen (werfen):

stoßen Kugel

pchać [form. perf. pchnąć]

stoßen Stein

rzucać [form. perf. rzucić]

4. stoßen (zerkleinern):

rozgniatać [form. perf. rozgnieść]

rozkruszać [form. perf. rozkruszyć]

5. stoßen suizo (schieben):

pchać [form. perf. pchnąć]

II . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. intr.

1. stoßen +sein (berühren):

gegen jdn/etw stoßen

zderzyć się z kimś/czymś

sie stieß an [o. gegen] die Scheibe

uderzyła się o szybę

mit dem Kopf gegen die Wand stoßen

uderzyć głową o ścianę

2. stoßen +haben (einen Stoß geben):

mit dem Fuß gegen die Tür stoßen

kopnąć nogą w drzwi

sie stieß mit dem Messer nach ihm

pchnęła go nożem

der Stier stieß mit den Hörnern nach ihm

byk m wziął go na rogi

3. stoßen +sein (grenzen):

an etw acus. stoßen

przylegać do czegoś

an etw acus. stoßen

stykać się z czymś

4. stoßen +sein (finden):

auf jdn/etw stoßen

natknąć się na kogoś/coś

auf Erdöl stoßen

natrafić na ropę naftową

5. stoßen +sein (sich anschließen):

zu jdm stoßen

przyłączać [form. perf. przyłączyć] się do kogoś

6. stoßen +sein (konfrontiert werden mit):

auf Ablehnung acus. stoßen

spotkać się z odmową

auf Widerstand stoßen

napotykać [form. perf. napotkać] na opór

7. stoßen +haben suizo (schieben, drücken):

przesuwać [form. perf. przesunąć] się

III . sto̱ßen <stößt, stieß, gestoßen> [ˈʃtoːsən] V. v. refl.

1. stoßen (sich verletzen):

sich an etw dat. stoßen

uderzyć się w [lub o] coś

ich habe mich an dem Schrank gestoßen

uderzyłem się o szafę

ich habe mich am Kopf gestoßen

uderzyłem się w głowę

2. stoßen (Anstoß nehmen):

sich an etw dat. stoßen

gorszyć [form. perf. z‑] się czymś

Stọllen <‑s, ‑> [ˈʃtɔlən] SUST. m

[Dresdner] Stollen

[drezdeńska] strucla bożonarodzeniowa f

I . stọpfen [ˈʃtɔpfən] V. trans.

1. stopfen (hineinzwängen):

voll stopfen Koffer

etw in die Tasche stopfen

wpychać [form. perf. wepchnąć] coś do torby

2. stopfen (ausbessern):

stopfen Socken, Kleidung

cerować [form. perf. za‑]

3. stopfen (abdichten):

etw mit etw stopfen Ritze

zatkać coś czymś

4. stopfen (füllen):

stopfen Kissen

wypychać [form. perf. wypchać]

stopfen Pfeife

nabijać [form. perf. nabić]

5. stopfen coloq. (satt machen):

zapchać coloq.

jdm das Maul stopfen

zatkać komuś gębę coloq.

II . stọpfen [ˈʃtɔpfən] V. intr.

1. stopfen (ausbessern):

cerować [form. perf. za‑]

2. stopfen (Verstopfung verursachen):

wywoływać [form. perf. wywołać] obstrukcję

3. stopfen coloq. (schlingen):

łykać [form. perf. po‑] łapczywie

Sto̱la <‑, Stolen> [ˈʃtoːla, ˈstoːla] SUST. f

1. Stola (über einem Kleid):

etola f

2. Stola REL.:

stuła f

Stọlz <‑es, sin pl. > SUST. m

duma f

die Kinder sind sein ganzer Stolz

dzieci ntpl są całą jego chlubą

seinen Stolz haben

mieć swoją dumę [lub swój honor]

stọpp [ʃtɔp] INTERJ. coloq.

stopp!

stop!

stopp!

stój!

I . stö̱ren [ˈʃtøːrən] V. trans.

1. stören (belästigen):

jdn [bei etw] stören

przeszkadzać [form. perf. przeszkodzić] komuś [w czymś]

lassen Sie sich durch mich nicht stören

proszę sobie nie przeszkadzać z mojego powodu

stört es Sie, wenn ich rauche?

czy nie będzie panu/pani przeszkadzać, jeżeli zapalę?

es gibt so einiges, was mich an ihm stört

jest coś takiego, co mi w nim przeszkadza

2. stören (unterbrechen):

stören Rede, Veranstaltung

przerywać [form. perf. przerwać]

3. stören (beeinträchtigen):

stören Empfang, Verkehr, Ordnung, Frieden

zakłócać [form. perf. zakłócić]

stören Leitung

przerywać [form. perf. przerwać]

II . stö̱ren [ˈʃtøːrən] V. intr. (lästig sein)

störe ich?

[nie] przeszkadzam?

bitte nicht stören!

proszę nie przeszkadzać!

die Musik stört bei der Arbeit

muzyka f przeszkadza w pracy

ich empfinde es als störend, wenn ihr ständig kichert

to jest dla mnie uciążliwe, kiedy wy ciągle chichoczecie

III . stö̱ren [ˈʃtøːrən] V. v. refl. coloq. (Anstoß nehmen)

sich an etw dat. stören

gorszyć [form. perf. z‑] się czymś

Véase también: gestört

gestö̱rt [gəˈʃtøːɐ̯t] ADJ.

1. gestört PSICO. (nicht harmonisch):

gestört Ehe, Familie

2. gestört (verwirrt):

gestört Kind, Tier

geistig/psychisch gestört

z zaburzeniami emocjonalnymi/psychicznymi

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski