Traducciones de „klæde“ en el diccionario alemán » polaco

Klạdde <‑, ‑n> [ˈkladə] SUST. f (Schreibheft)

Kladde

notes m

er kritzelte seine Notizen in eine Kladde

skrobał notatki w notesie coloq.

klạsse [ˈklasə] ADJ. inv coloq.

klasse

super coloq.

klasse

ekstra coloq.

klạcken [ˈklakən] V. intr. coloq.

klacken

klapać [form. perf. klapnąć]

klạffen [ˈklafən] V. intr.

Risse klaffen im Boden

ziemia f jest poorana

die Meinungen klaffen

zdania ntpl różnią się

die Meinungen klaffen

jest rozdźwięk m w opiniach

eine klaffende Wunde

otwarta rana f

klạck [klak] INTERJ.

klack → klacks

Véase también: klacks

klạcks [klaks] INTERJ.

klacks

klap

Kla̱ge <‑, ‑n> [ˈklaːgə] SUST. f

1. Klage elev. (Wehklage):

Klage

biadanie nt

Klage

lament m

2. Klage (Beschwerde):

Klage

skarga f

[über jdn/etw] Klagen vorbringen

skarżyć [form. perf. po‑] się [na kogoś/coś]

ich habe keinen Grund zur Klage

nie mogę się uskarżać

3. Klage DER.:

Klage

pozew m

Klage

powództwo nt

Klage

skarga f

dingliche Klage

skarga rzeczowa

petitorische/possessorische

powództwo petytoryjne/posesoryjne

eine Klage auf etw

powództwo [lub skarga] o coś

eine Klage [gegen jdn] anstrengen [o. führen]

wytaczać [form. perf. wytoczyć] powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage [gegen jdn] vorbringen [o. einreichen]

wnosić [form. perf. wnieść] pozew [przeciwko komuś]

Klage [gegen jdn] erheben

wytoczyć powództwo [przeciwko komuś]

eine Klage abweisen

oddalać [form. perf. oddalić] powództwo

eine Klage fallen lassen

rezygnować [form. perf. z‑] z powództwa

eine Klage zurückziehen

wycofywać [form. perf. wycofać] powództwo

einer Klage stattgeben

uwzględniać [form. perf. uwzględnić] powództwo

öffentliche Klage

skarga publiczna

öffentliche Klage

oskarżenie nt publiczne

Klage abweisen [o. zurückweisen]

oddalać [form. perf. oddalić] skargę

Klage abweisen [o. zurückweisen]

odrzucać [form. perf. odrzucić] skargę [lub powództwo]

Klage anerkennen

uznawać [form. perf. uznać] skargę

Klage beantworten

odpowiadać [form. perf. odpowiedzieć] na skargę

Kla̱re(r) <‑n, ‑n> [ˈklaːrɐ] SUST. m dekl wie adj. coloq. (Schnaps)

Klare

czysta f [wódka]

klạmm [klam] ADJ.

1. klamm (steif):

klamm Füße, Finger

zdrętwiały

2. klamm (nass):

klamm Wäsche

wilgotny

3. klamm sl (knapp bei Kasse):

klamm sein

nie być przy forsie coloq.

klạng [klaŋ] V. intr.

klang imperf. von klingen

Véase también: klingen

klịngen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] V. intr.

1. klingen:

klingen (erklingen) (Glocke)

rozbrzmiewać

klingen (Gläser)

dzwonić [form. perf. za‑]

2. klingen (tönen):

hohl klingen (Behälter, Wand)

wydawać [form. perf. wydać] głuchy dźwięk

hell/rau klingen (Stimme)

brzmieć jasno/ochryple

3. klingen (sich anhören):

das Lied klingt schön

ta piosenka f brzmi ładnie

das klingt gut/interessant

to brzmi nieźle/interesująco

das klingt ja, als ob ...

to brzmi, jak gdyby...

Kla̱u̱e <‑, ‑n> [ˈklaʊə] SUST. f

1. Klaue:

Klaue (Fuß mit Krallen: eines Raubvogels)

szpon m

Klaue (eines Raubtiers)

łapa f

Klaue (eines Insekts)

kleszcze pl.

2. Klaue sin pl. pey. coloq. (Handschrift):

eine schreckliche Klaue haben

strasznie gryzmolić [lub bazgrać] coloq.

3. Klaue fig (Hand):

Klaue

łapa f coloq.

sich in jds Klauen befinden

być w czyichś łapach coloq.

nimm deine Klauen da weg!

zabieraj stąd swoje łapska! coloq.

klạcks [klaks] INTERJ.

klacks

klap

I . kla̱gen [ˈklaːgən] V. intr.

1. klagen (sich beschweren):

[über etw acus.] klagen

użalać [lub żalić] się [na coś]

[über etw acus.] klagen

skarżyć się [lub narzekać] na coś

über Bauchschmerzen klagen

skarżyć się na bóle brzucha

ohne zu klagen

nie skarżąc [lub użalając] się

ich kann nicht klagen

nie mogę narzekać

2. klagen DER.:

klagen

pozywać [form. perf. pozwać]

klagen

skarżyć

[gegen jdn] klagen

wnosić [form. perf. wnieść] powództwo [przeciwko komuś]

auf Schadenersatz klagen

wnieść powództwo o odszkodowanie

auf Erfüllung klagen

pozwać o spełnienie [lub wykonanie] [zobowiązania]

II . kla̱gen [ˈklaːgən] V. trans.

1. klagen (äußern):

jdm sein Leid/seine Not klagen

skarżyć [form. perf. po‑] się komuś [lub przed kimś] na swoją niedolę/nędzę

2. klagen austr. → verklagen

Véase también: verklagen

verkla̱gen* V. trans.

jdn [wegen etw] verklagen

skarżyć [form. perf. za‑] kogoś [za coś]

jdn/eine Firma auf Schadenersatz acus. verklagen

zaskarżyć kogoś/firmę o odszkodowanie

sie verklagte ihn auf Unterhaltszahlung

pozwała go do sądu o alimenty

Klạppe <‑, ‑n> [ˈklapə] SUST. f

1. Klappe:

Klappe (Deckel: eines Behälters)

wieczko nt

Klappe (eines Briefkastens)

klapka f

Klappe (einer Tasche, einer Klarinette, Flöte)

klapa f

Klappe (eines Mülleimers)

pokryw[k]a f

Klappe (eines Tür)

zasuwka f

Klappe (eines Ofens, eines Herdes)

drzwiczki pl.

Klappe zu, Affe tot coloq.

sprawa f jest [już] zamknięta

2. Klappe CINE:

Klappe

klaps m

3. Klappe ANAT. (Herzklappe):

Klappe

zastawka f

4. Klappe pey. coloq. (Mund):

Klappe

gęba f coloq.

eine große [o. freche] Klappe haben

być wyszczekanym coloq.

die Klappe aufreißen

rozdziawiać [form. perf. rozdziawić] gębę coloq.

[halt die] Klappe!

zamknij gębę! coloq.

Kla̱u̱se <‑, ‑n> [ˈklaʊzə] SUST. f

1. Klause (Einsiedelei):

Klause

erem m

Klause

pustelnia F

2. Klause (kleines Zimmer):

Klause

kącik m coloq.

Klạsse <‑, ‑n> [ˈklasə] SUST. f

1. Klasse SCHULE (Gruppe, Stufe):

Klasse

klasa f

ein Junge aus ihrer Klasse

chłopak m z jej klasy

ich bin in der vierten Klasse

jestem w czwartej klasie

2. Klasse:

Klasse BIOL., SOZIOL

klasa f

etw in Klassen einteilen

klasyfikować [form. perf. s‑] coś

3. Klasse (Rangstufe):

erster/zweiter Klasse fahren

jechać [form. perf. po‑] pierwszą/drugą klasą

erster/zweiter Klasse fliegen

lecieć [form. perf. po‑] pierwszą/drugą klasą

ein Wagen der ersten Klasse

wagon m pierwszej klasy

4. Klasse (Fahrzeuggruppe, -art):

Klasse

kategoria f

5. Klasse (Lose):

Gewinnklasse

kategoria f wygranej

I . kla̱u̱en [ˈklaʊən] V. trans. coloq.

1. klauen (stehlen):

jdm etw klauen

buchnąć [lub zwędzić] komuś coś coloq.

2. klauen fig (plagiieren):

klauen

popełniać [form. perf. popełnić] plagiat

II . kla̱u̱en [ˈklaʊən] V. intr. coloq.

klauen

kraść

beim Klauen erwischt werden

zostać przyłapanym na kradzieży

Klade SUST.

Entrada creada por un usuario

Klade f BOT.

klad m