alemán » polaco

Traducciones de „anriechen“ en el diccionario alemán » polaco (Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

ạn|richten: verbo transitivo
kri̱e̱chen: verbo intransitivo
berie̱chen: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
ạn|brechen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo
ạn|stechen: verbo transitivo
ạn|ritzen: verbo transitivo
dahịn|siechen: verbo intransitivo
Kri̱e̱cher: sustantivo
sprẹchen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo
Sprẹchen: sustantivo
ạb|brechen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
ạb|stechen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
verkri̱e̱chen: verbo reflexivo
ạnrechenbar: adjetivo y adverbio
hine̱i̱n|riechen: verbo intransitivo
ü̱belriechend: adjetivo y adverbio
wo̱hlriechend: adjetivo y adverbio
Ạnrichte: sustantivo
bestẹchen: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
erbrẹchen: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: anstechen , anbrechen , beriechen , kriechen , anrichten , abstechen , abbrechen , Sprechen , sprechen , Kriecher , dahinsiechen , anritzen , anrechenbar , verkriechen , hineinriechen , wohlriechend , übelriechend , Gebrechen , gebrechen , erstechen , erbrechen , bestechen y/e Anrichte

ạn|richten V. trans.

1. anrichten (garnieren, servieren):

anrichten Essen

przyrządzać [form. perf. przyrządzić]

es ist angerichtet elev.

podano do stołu elev.

2. anrichten (verursachen):

anrichten Schaden

wyrządzać [form. perf. wyrządzić]

anrichten Unheil

sprowadzać [form. perf. sprowadzić]

was hast du denn da wieder angerichtet!

co tam znowu nabroiłeś(-aś)! coloq.

kri̱e̱chen <kriecht, kroch, gekrochen> [kriːçən] V. intr.

1. kriechen +sein:

kriechen (sich vorwärts bewegen) (Mensch, Tier)

czołgać [form. perf. po‑] się

kriechen (Schlange)

czołgający się

2. kriechen +sein (sich langsam fortbewegen):

wolno się posuwać

die Zeit kriecht fig

czas m się dłuży [lub wlecze coloq. ]

3. kriechen +haben o sein pey. (unterwürfig sein):

[vor jdm] kriechen

płaszczyć się [przed kimś] fig, a. pey.

I . berie̱chen* V. trans. irr

obwąchiwać [form. perf. obwąchać]

der Hund beroch vorsichtig das neue Futter

pies m ostrożnie obwąchiwał nowe jedzenie

II . berie̱chen* V. v. refl. irr coloq.

die neuen Kollegen müssen sich erst beriechen

nowi koledzy mpl muszą się najpierw wyczuć

I . ạn|brechen V. intr. irr +sein elev.

anbrechen (beginnen) (Jahreszeit, Tag, Epoche)

nastawać [form. perf. nastać]

die Nacht ist angebrochen

was machen wir mit diesem angebrochenen Abend? coloq.

co zrobimy z tym rozpoczętym wieczorem?

II . ạn|brechen V. trans. irr

1. anbrechen (öffnen):

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

napoczynać [form. perf. napocząć]

anbrechen Packung, Flasche, Vorrat

otwierać [form. perf. otworzyć]

2. anbrechen (teilweise brechen):

nadłamywać [form. perf. nadłamać]

angebrochen sein (Stuhlbein, Knochen)

być lekko złamanym

ạn|stechen V. trans. irr

1. anstechen (mit der Gabel):

anstechen Braten

nakłuwać [form. perf. nakłuć]

2. anstechen (beschädigen):

anstechen Reifen

przebijać [form. perf. przebić]

3. anstechen (anzapfen):

ein Fass anstechen

napoczynać [form. perf. napocząć] beczkę

ạn|ritzen V. trans.

1. anritzen Haut:

2. anritzen Ohrläppchen:

dahịn|siechen V. intr. +sein elev.

dahinsiechen

marnieć [form. perf. z‑]

seit Monaten siecht er dahin und wartet auf sein Ende

od miesięcy niedomaga i czeka na swój koniec elev.

Kri̱e̱cher(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f) pey.

Kriecher(in)

lizus m pey. coloq.

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. intr.

1. sprechen (reden):

mówić [form. perf. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [form. perf. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen elev. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. trans.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [form. perf. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [form. perf. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [form. perf. odmówić]

sprechen Urteil

sprechen Gedicht

recytować [form. perf. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

odczytywać [form. perf. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. v. refl.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

Sprẹchen <‑s, sin pl. > SUST. nt

1. Sprechen (die menschliche Sprache):

mowa f

jdm das Sprechen beibringen

uczyć [form. perf. na‑] kogoś mówić

2. Sprechen (das Reden):

beim Sprechen

w trakcie mówienia

sich im Sprechen einer Fremdsprache üben

ćwiczyć się w mówieniu w języku obcym

jdn am Sprechen hindern

przeszkadzać [form. perf. przeszkodzić] komuś w mówieniu

jdn zum Sprechen bringen

nakłaniać [form. perf. nakłonić] kogoś do mówienia

I . ạb|brechen V. trans. irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [form. perf. odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [form. perf. zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [form. perf. oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich dat. einen abbrechen coloq. (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich dat. einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich dat. einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! coloq.

nie przesadzaj! coloq.

nun brich dir mal keinen ab! coloq.

nie szalej! coloq.

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [form. perf. zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [form. perf. rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [form. perf. wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [form. perf. zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [form. perf. przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen INFORM.:

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen V. intr. irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [form. perf. odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [form. perf. urwać] się

I . ạb|stechen V. trans. irr

1. abstechen (abtrennen):

abstechen Rasen

wycinać [form. perf. wyciąć]

2. abstechen (töten):

abstechen Schwein

zarzynać [form. perf. zarżnąć]

abstechen Menschen coloq.

szlachtować [form. perf. za‑ ]coloq.

II . ạb|stechen V. intr. irr (sich unterscheiden, sich abheben)

von jdm abstechen

różnić się od kogoś

von etw abstechen

odcinać się od czegoś

von etw abstechen

kontrastować z czymś

verkri̱e̱chen* V. v. refl. irr

1. verkriechen:

verkriechen (sich verbergen) (Tier)

zaszywać [form. perf. zaszyć] się

sich in einem Loch verkriechen

chować [form. perf. s‑] się w dziurze

2. verkriechen coloq. (sich verstecken, zurückziehen):

verkriechen

chować [form. perf. s‑] się

verkriechen

zaszywać [form. perf. zaszyć] się

sich unter der Decke verkriechen

kryć [form. perf. u‑] się pod kocem

du kannst dich doch nicht wochenlang verkriechen

nie możesz tak izolować się od świata całymi tygodniami

die Sonne hat sich hinter den Wolken verkrochen fig

słońce nt schowało się za chmurami

ạnrechenbar ADJ. FIN.

anrechenbar

podlegający doliczeniu

hine̱i̱n|riechen V. intr. irr coloq.

in etw hineinriechen

liznąć czegoś fig

ü̱belriechendGA ADJ.

übelriechend → riechen

Véase también: riechen

I . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. intr.

1. riechen (Geruch verströmen):

gut riechen

[ładnie] pachnieć

schlecht riechen

nach Parfüm riechen

pachnieć perfumami

übel riechend

er riecht aus dem Mund

jemu śmierdzi z ust

2. riechen (schnuppern):

an jdm/etw riechen

obwąchiwać [form. perf. obwąchać] kogoś/coś

an einem Gewürz riechen

wąchać [form. perf. po‑] przyprawę

II . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. trans.

riechen (als Geruch wahrnehmen):

czuć [form. perf. po‑]

locuciones, giros idiomáticos:

jdn nicht riechen können coloq.

nie cierpieć [lub znosić] kogoś

das konnte ich doch nicht riechen! coloq.

skąd mogłem [to] wiedzieć!

ich glaube, sie hat was gerochen coloq.

myślę, że ona coś podejrzewa [lub poczuła pismo nosem coloq. ]

III . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] V. impers.

es riecht nach Zitrone

pachnie cytryną

es riecht angebrannt

czuć spalenizną

wo̱hlriechend <wohlriechender, wohlriechendste> ADJ.

wohlriechend Pflanze

[przyjemnie] pachnący

wohlriechend Blume

wonny

Ạnrichte <‑, ‑n> [ˈanrɪçtə] SUST. f

kredens m

I . bestẹchen* V. trans. irr

1. bestechen (korrumpieren):

przekupywać [form. perf. przekupić]

einen Beamten mit Geld bestechen

przekupić urzędnika pieniędzmi

2. bestechen (für sich einnehmen):

bestechen Zuhörer

fascynować [form. perf. za‑]

bestechen Zuhörer

ujmować [form. perf. ująć]

II . bestẹchen* V. intr. irr (beeindrucken)

[durch etw] bestechen (Person)

fascynować [form. perf. za‑] [czymś]

[durch etw] bestechen (Gemälde, Garten)

urzekać [form. perf. urzec] [czymś]

unsere Waren bestechen durch Qualität und Haltbarkeit

nasze towary mpl urzekają jakością i trwałością

I . erbrẹchen V. intr. irr (sich übergeben)

wymiotować [form. perf. z‑]

bis zum Erbrechen coloq.

bis zum Erbrechen coloq.

II . erbrẹchen V. trans. irr

1. erbrechen (ausspucken):

erbrechen Essen, Brei

2. erbrechen elev. Schloss:

3. erbrechen alt Siegel:

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Consultar "anriechen" en otros idiomas

italiano

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski