alemán » polaco

Traducciones de „Aasseiten“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

Mostrar un resumen de todos los resultados

a̱u̱fseiten: adverbio
a̱u̱s|reiten: verbo intransitivo
a̱u̱s|weiten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
ạb|arbeiten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
ạb|streiten: verbo transitivo
a̱u̱s|breiten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
vonse̱i̱ten: preposición
ạb|leiten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
ạn|leiten: verbo transitivo
ạrbeiten: I. verbo intransitivo II. verbo transitivo III. verbo reflexivo
ạb|gleiten: verbo intransitivo
Geze̱i̱ten: sustantivo
stre̱i̱ten: I. verbo intransitivo II. verbo reflexivo
zu̱|leiten: verbo transitivo
zuze̱i̱ten: adverbio
berei̱ten: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
gele̱i̱ten: verbo transitivo
ụm|leiten: verbo transitivo
zu̱|reiten: I. verbo transitivo II. verbo intransitivo
beglei̱ten: verbo transitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: ausweiten , ausreiten , aufseiten , ausbreiten , abstreiten , abarbeiten , abgleiten , arbeiten , anleiten , ableiten , vonseiten , verleiten , schreiten , Lebzeiten , herleiten , einreiten , einleiten , beizeiten , begleiten , zureiten , umleiten , geleiten , bereiten , zuzeiten , zuleiten , streiten y/e Gezeiten

a̱u̱fseitenGR ADV.

aufseiten der Schwächeren

po stronie słabszych

a̱u̱s|reiten V. intr. irr +sein

wyjechać konno

I . a̱u̱s|weiten V. trans.

1. ausweiten (ausdehnen):

ausweiten Schuhe, Kleidung

2. ausweiten (weiter machen, verbessern):

ausweiten Kontakte, Handel

rozszerzać [form. perf. rozszerzyć]

II . a̱u̱s|weiten V. v. refl.

1. ausweiten:

ausweiten (zu weit werden) (Kleidung, Gummiband)

rozciągać [form. perf. rozciągnąć] się

2. ausweiten (größer werden):

sich [zu etw] ausweiten (Konflikt)

przerodzić się [w coś]

I . ạb|arbeiten V. trans.

1. abarbeiten (tilgen):

abarbeiten Schulden, Strafe

2. abarbeiten (erledigen):

abarbeiten Pensum, Arbeitsstunden

abarbeiten Pensum, Arbeitsstunden

odrabiać [form. perf. odrobić ]coloq.

II . ạb|arbeiten V. v. refl.

sich an etw abarbeiten

przepracować się przy czymś

ich fühle mich abgearbeitet

czuję się przepracowany(-a)

ạb|streiten V. trans. irr

1. abstreiten (ableugnen):

etw abstreiten Tat, Beteiligung

nie przyznawać [form. perf. przyznać] się [do czegoś]

sie streitet alles ab

[ona] wszystkiemu zaprzecza

er streitet ab, sie zu kennen

[on] zaprzecza, że ją zna

2. abstreiten (absprechen):

kwestionować [form. perf. za‑]

zaprzeczać [form. perf. zaprzeczyć]

dass sie intelligent ist, kann man ihr nicht abstreiten

nie można zaprzeczyć, że jest inteligentna

das lässt sich nicht abstreiten

to jest niezaprzeczalne

das kann man nicht abstreiten

tego nie można kwestionować

I . a̱u̱s|breiten V. trans.

1. ausbreiten (hinlegen):

ausbreiten Landkarte, Stadtplan

rozkładać [form. perf. rozłożyć]

ausbreiten Decke

rozściełać [form. perf. rozesłać]

etw [vor jdm] ausbreiten

coś [przed kimś] rozłożyć

er breitete seine Ware vor uns aus

[on] rozłożył przed nami swój towar

2. ausbreiten fig (darlegen):

seine Pläne [vor jdm] ausbreiten

przedstawić [komuś] swoje plany

sein Leben vor jdm ausbreiten

opowiedzieć komuś o swoim życiu

3. ausbreiten (ausstrecken):

ausbreiten Flügel

die Arme ausbreiten

rozłożyć ramiona

der Baum breitet seine Äste [o. Zweige] aus

drzewo nt rozkłada swoje gałęzie

II . a̱u̱s|breiten V. v. refl.

1. ausbreiten (sich erstrecken):

rozciągać się

2. ausbreiten (übergreifen):

sich [auf etw acus. o dat.] ausbreiten (Feuer, Seuche)

rozprzestrzeniać [form. perf. rozprzestrzenić] się [na coś]

sich [auf etw acus. o dat.] ausbreiten (Krieg)

3. ausbreiten:

ausbreiten (sich verbreiten) (Unkraut)

rozprzestrzeniać [form. perf. rozprzestrzenić] się

ausbreiten (Nachricht)

rozchodzić [form. perf. rozejść się] się

4. ausbreiten coloq. (sich breit machen):

rozkładać [form. perf. rozłożyć] się

sie breitet sich gern auf dem Sofa aus

[ona] chętnie rozkłada się na kanapie

5. ausbreiten fig (sich über etwas verbreiten):

über ihr Aussehen kann sie sich stundenlang ausbreiten

nad jej wyglądem można się rozwodzić godzinami elev.

vonse̱i̱tenGR [fɔnˈzaɪtən] PREP. +gen.

vonseiten der Regierung

ze strony rządu

I . ạb|leiten V. trans.

1. ableiten (umleiten):

ableiten Bach

zmieniać [form. perf. zmienić] bieg

ableiten Wärme, Rauch, Blitz

den Verkehr von der Autobahn ableiten

odprowadzać ruch z autostrady

verbrauchtes Wasser wird durch die Kanalisation abgeleitet

zużyta woda f jest odprowadzana przez kanalizację

2. ableiten (ausströmen lassen):

ableiten Gase

wypuszczać [form. perf. wypuścić]

3. ableiten (herleiten):

ableiten Anspruch

wywodzić [form. perf. wywieść]

ableiten Ursache, Ursprung

doszukiwać [form. perf. doszukać] się

sich dat. sein Recht von etw ableiten

wywodzić swoje prawo z czegoś

4. ableiten MATH:

ableiten Formel

wyprowadzać [form. perf. wyprowadzić]

ableiten Funktion

znajdować [form. perf. znaleźć] pochodną

5. ableiten LING. (ein Derivat bilden):

ein Wort ableiten

tworzyć [form. perf. u‑] wyraz pochodny

(die Herkunft bestimmen) die etymologische Bedeutung eines Wortes ableiten

ustalać [form. perf. ustalić ][lub rekonstruować] znaczenie etymologiczne wyrazu

ein Wort aus dem Russischen ableiten

wywodzić wyraz z rosyjskiego

„mächtig“ ist von „Macht“ abgeleitet

„potężny” pochodzi od „potęga”

II . ạb|leiten V. v. refl.

1. ableiten (sich herleiten):

sich aus/von etw ableiten (Anspruch)

wynikać [form. perf. wyniknąć] z czegoś

sich aus/von etw ableiten (Vorrecht)

wypływać z czegoś

sich aus/von etw ableiten (Ursache, Ursprung)

tkwić w czymś

2. ableiten LING.:

abgeleitetes Wort

wyraz m pochodny

abgeleitetes Wort

derywat m

ạn|leiten V. trans.

1. anleiten (unterweisen):

instruować [form. perf. po‑]

2. anleiten (lehren):

jdn anleiten etw zu tun

wdrażać [form. perf. wdrożyć] kogoś do czegoś

I . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] V. intr.

1. arbeiten (tätig sein):

an etw dat. arbeiten

pracować nad czymś

sie arbeitet an einem neuen Buch

[ona] pisze nową książkę

die Zeit arbeitet für/gegen uns

czas m pracuje na naszą korzyść/niekorzyść

2. arbeiten (berufstätig sein):

arbeiten gehen

chodzić do pracy

er arbeitet als Rechtsanwalt/in einer Firma

[on] pracuje jako adwokat/w firmie

die arbeitende Bevölkerung

ludność f pracująca

3. arbeiten a. INFORM.:

arbeiten (Maschine) (funktionieren)

arbeiten (Maschine) (funktionieren)

4. arbeiten fig:

arbeiten (sich chemisch, physikalisch verändern) (Holz, Teig)

II . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] V. trans.

1. arbeiten (herstellen):

arbeiten Schuhe

wykonywać [form. perf. wykonać]

2. arbeiten (beruflich tun):

nichts arbeiten

was arbeitest du dort?

III . ạrbeiten [ˈarbaɪtən] V. v. refl.

1. arbeiten (sich vorwärts bewegen):

sich durch das Gestein arbeiten

przedostawać [form. perf. przedostać] się przez skały

sich durch das Dickicht arbeiten

przedzierać [form. perf. przedrzeć] się przez gąszcz

sich durch die Akten arbeiten

przebrnąć przez akta fig

sich nach oben arbeiten fig

piąć się w górę fig

2. arbeiten (zu viel arbeiten):

sich krank arbeiten

zaharowywać [form. perf. zaharować] się coloq.

sich tot [o. kaputt] arbeiten coloq.

zapracowywać [form. perf. zapracować] się na śmierć

ạb|gleiten V. intr. irr +sein elev.

1. abgleiten (abrutschen):

[von etw] abgleiten

ześlizgiwać [form. perf. ześlizgnąć lub ześliznąć ] się [z czegoś]

2. abgleiten fig (abprallen):

an [o. von] jdm abgleiten (Beleidigung)

spływać [form. perf. spłynąć] po kimś fig coloq.

er ließ die Vorwürfe einfach an [o. von] sich abgleiten

zarzuty mpl spłynęły po nim jak po kaczce fig coloq.

3. abgleiten (abschweifen):

in etw acus. abgleiten (Gespräch, Gedanken)

schodzić [form. perf. zejść] na coś

vom Thema abgleiten

zbaczać [form. perf. zboczyć] z tematu

4. abgleiten (moralisch absinken):

staczać [form. perf. stoczyć] się [na dno]

das Land drohte in einen chaotischen Zustand abzugleiten

krajowi groził chaos m

5. abgleiten (fallen):

der Dollar gleitet ab

dolar m spada

Geze̱i̱ten [gəˈtsaɪtən] SUST. pl. GEO

pływy mpl

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. intr.

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [form. perf. po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw acus. streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] V. v. refl.

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [form. perf. po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte provb.

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta provb.

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać

zu̱|leiten V. trans.

1. zuleiten Schreiben, Geld:

przesyłać [form. perf. przesłać]

2. zuleiten Wasser:

doprowadzać [form. perf. doprowadzić]

zuze̱i̱ten [-ˈ--] ADV.

I . berei̱ten* V. trans.

1. bereiten (verursachen, zuteil werden lassen):

jdm Freude/Schwierigkeiten bereiten

sprawiać [form. perf. sprawić] komuś radość/trudności

das bereitet mir großes Vergnügen

to sprawia mi ogromną przyjemność

jdm Kopfschmerzen bereiten

przyprawiać kogoś o ból głowy

jdm eine Überraschung/Empfang bereiten

zgotować komuś niespodziankę/przyjęcie

etw dat. ein Ende bereiten

kończyć [form. perf. za‑ ]

2. bereiten (zubereiten):

bereiten Speisen, Bad

przyrządzać [form. perf. przyrządzić]

II . berei̱ten* V. v. refl. elev. (sich auf etw vorbereiten)

przygotowywać [form. perf. przygotować] się

sich zum Sterben bereiten

przygotować się na śmierć

gele̱i̱ten* V. trans. elev. (begleiten, eskortieren)

jdn geleiten

towarzyszyć komuś

ụm|leiten V. trans.

umleiten Verkehr

kierować [form. perf. s‑] inną trasą

umleiten Verkehr

umleiten Fluss, Kanal

I . zu̱|reiten V. trans. irr

zureiten Pferd:

II . zu̱|reiten V. intr. irr +sein

auf jdn/etw zureiten

dojeżdżać [form. perf. dojechać] konno do kogoś/czegoś

dem Dorf [o. auf das Dorf] zureiten

zbliżać się konno do wsi

beglei̱ten* V. trans.

1. begleiten (mitgehen, mitfahren):

jdn begleiten

towarzyszyć komuś

jdn begleiten

odprowadzać [form. perf. odprowadzić] kogoś

er begleitete sie nach Hause/ins Konzert

odprowadził ją do domu/towarzyszył jej na koncercie

2. begleiten MUS:

jdn begleiten

akompaniować komuś

er begleitete sie auf dem Klavier

wtórował jej na fortepianie

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

alemán

Página en Deutsch | Български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski