Traducciones de „zabójcy“ en el diccionario polaco » alemán

zabójczy [zabujtʃɨ] ADJ.

1. zabójczy elev. (śmiertelny):

zabójczy kula, cios

tödlich

2. zabójczy (szkodliwy):

zabójczy klimat, praca, tryb życia

mörderisch coloq.

3. zabójczy coloq. (pociągający):

zabójczy uśmiech, spojrzenie

umwerfend

4. zabójczy fig. (trudny do zniesienia):

zabójczy nuda, monotonia

schrecklich coloq.

zabójca (-jczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [zabujtsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

zabójca (-jczyni)

Mörder(in) m (f)

zabójca (-jczyni)

Totschläger(in) m (f) pey.

zabory [zaborɨ] SUST.

zabory pl. < gen. pl. ‑rów> HIST.:

zabory

Annexion f

zabory

Besatzung f

Polska przez 123 lata była pod zaborami

Polen nt war 123 Jahre lang unter Besatzung

zaborca <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [zabortsa] SUST. m decl. jak f w lp

zaborca DER., POL.

Besatzungsmacht f

zaborca DER., POL.

Teilungsmacht f

zabójczo [zabujtʃo] ADV. elev.

1. zabójczo (morderczo):

zabójczo

tödlich

specyfik działa zabójczo na bakterie

das Spezifikum nt wirkt vernichtend auf Bakterien

2. zabójczo (szkodliwie):

zabójczo

mörderisch coloq.

zabójczo ciężka praca

mörderisch schwere Arbeit f coloq.

3. zabójczo hum. (bardzo):

zabójczo

mörderisch hum.

zabójczo przystojny chłopak

ein unwiderstehlich gut aussehender Junge m

4. zabójczo fig. (strasznie):

zabójczo

schrecklich coloq.

ten film był zabójczo nudny

dieser Film m war zu Tode langweilig

zabójczyni [zabujtʃɨɲi] SUST. f

zabójczyni → zabójca

Véase también: zabójca

zabójca (-jczyni) <gen. ‑cy, pl. ‑cy> [zabujtsa] SUST. m (f) decl. jak f w lp

zabójca (-jczyni)

Mörder(in) m (f)

zabójca (-jczyni)

Totschläger(in) m (f) pey.

zabój [zabuj]

zakochać się w kimś na zabój

sich acus. in jdn unsterblich verlieben

żabojad <gen. ‑a, pl. ‑y> [ʒabojat] SUST. m irón., pey. coloq.

żabojad

Froschfresser(in) m (f) irón., pey. coloq.

zabobon <gen. ‑u, pl. ‑y> [zabobon] SUST. m gen. pl

zabobon

Aberglaube[n] m

wierzyć w zabobony

einem Aberglauben anhängen

zaboleć <‑li> [zaboletɕ] V. intr. form. perf.

1. zaboleć (rozboleć):

zaboleć

zu schmerzen beginnen

zaboleć

beginnen [o. anfangen] weh zu tun

kogoś zabolało serce

jdm wurde das Herz nt schwer

2. zaboleć (urazić kogoś):

zaboleć

verletzen

zaboleć

kränken

twoje słowa mnie zabolały

deine Worte ntpl haben mir wehgetan

zabiec <‑egnie; imperf. ‑egnij> [zabjets]

zabiec form. perf. od zabiegać

Véase también: zabiegać

zabiegać <‑ga; form. perf. zabiec [lub zabiegnąć]> [zabjegatɕ] V. intr.

1. zabiegać solo imperf. elev. (starać się o coś):

zabiegać

sich acus. bemühen

zabiegać u kogoś o względy/poparcie

sich acus. um jds Gunst/Unterstützung bemühen

2. zabiegać gen. form. perf. (dobiec gdzieś):

zabiegać

ankommen

zabiegać

angelaufen kommen

zabiec komuś drogę

jdm den Weg versperren

zabity (-ta) <gen. ‑tego, pl. ‑ici> [zabitɨ] SUST. m (f) adjetvl.

zabity (-ta)

Tote(r) mf

zabity (-ta)

Getötete(r) mf

kilkunastu zabitych i rannych

über ein Dutzend Tote und Verletzte mpl

I . zabijać <‑ja form. perf. zabić> [zabijatɕ] V. trans.

1. zabijać (zadawać, powodować śmierć):

zabijać

töten

zabijać

umbringen

zostać zabitym przez lawinę

von einer Lawine getötet werden

zostać zabitym przez piorun

vom Blitz erschlagen [o. getötet] werden

dać się zabić za kogoś/coś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

ktoś muchy by nie zabił

jd würde einer Fliege nichts zuleide tun

spać jak zabity

schlafen wie ein Murmeltier nt

zabijać czas

die Zeit totschlagen coloq.

zabić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

zabić kogoś na miejscu

jdn auf der Stelle umbringen

zabij mnie, nie wiem, co on powiedział

erschlag mich, aber ich weiß nicht, was er gesagt hat

zabili go i uciekł hum.

scherzhafter Kommentar zu einem schlechten Kriminalfilm

2. zabijać solo imperf.:

zabijać (być przyczyną cierpień) (smutek)

umbringen fig.

zabijać (niepokój)

wahnsinnig machen

3. zabijać (zamykać przybijając coś):

zabijać okno, otwór, skrzynię

vernageln

zabijać okno, otwór, skrzynię

zunageln

zabić komuś klina coloq.

jdm Flausen in den Kopf [o. einen Floh ins Ohr] setzen coloq.

wieś zabita deskami coloq.

gottverlassene Gegend f coloq.

wieś zabita deskami coloq.

Kaff nt coloq.

4. zabijać (wbijać):

zabijać

schlagen

zabijać

[hinein]rammen

5. zabijać JUEGOS:

zabijać karty

stechen

zabijać szachy, warcaby

schlagen

6. zabijać (niszczyć, unicestwiać):

zabijać miłość, wiarę

vernichten

7. zabijać (likwidować, usuwać):

zabijać zarazki

abtöten

II . zabijać <‑ja> [zabijatɕ] V. v. refl.

1. zabijać < form. perf. zabić> gen. form. perf. (odbierać sobie życie):

zabijać

sich dat. das Leben nehmen

zabijać

sich acus. umbringen

2. zabijać < form. perf. zabić> gen. form. perf. (zginąć):

zabijać

umkommen

zabili się w wypadku samochodowym

sie sind bei einem Autounfall ums Leben gekommen

zabić się na miejscu

sofort [o. auf der Stelle] tot sein

3. zabijać solo imperf. coloq. (zabiegać o coś):

zabijać się o coś

sich dat. wegen etw den Arsch aufreißen vulg.

4. zabijać solo imperf. coloq. (tracić siły przez coś):

zabijać się przy czymś

sich acus. bei etw aufreiben

zabawny [zabavnɨ] ADJ.

zabawny opowiadanie

lustig

zabawny opowiadanie

unterhaltsam

zabawny wygląd, sytuacja

komisch