Traducciones de „zarazki“ en el diccionario polaco » alemán

I . zaraz [zaras] ADV.

1. zaraz (natychmiast):

zaraz

gleich

zaraz

sofort

zaraz po świętach

gleich nach den Feiertagen

od zaraz

ab sofort

2. zaraz (za chwilę):

zaraz

gleich

zaraz wracam

ich bin gleich wieder da

zaraz, zaraz!

gleich, gleich!

zaraz, zaraz!

einen kleinen Augenblick!

II . zaraz [zaras] PARTÍC. (tuż)

zaraz za miastem/rogiem

gleich hinter der Stadt/um die Ecke

III . zaraz [zaras] INTERJ.

zaraz

Moment mal

zaraz! ja byłem pierwszy

Moment mal, ich war als Erster m dran!

zaraza <gen. ‑zy, pl. ‑zy> [zaraza] SUST. f gen. lp elev.

zaraza

Seuche f

zaraza

Pest f

zaraza szerzy się

die Seuche breitet sich aus

zwalczać zarazę

eine Seuche bekämpfen

zarazem [zarazem] PARTÍC.

zarazem

zugleich

zarazem

gleichzeitig

był zmęczony, ale zarazem szczęśliwy

er war müde und glücklich zugleich

zarazek <gen. ‑zka, pl. ‑zki> [zarazek] SUST. m coloq.

zarazek

[Krankheits]erreger m

zarazić [zaraʑitɕ]

zarazić form. perf. od zarażać

Véase también: zarażać

I . zarażać <‑ża; form. perf. zarazić> [zaraʒatɕ] V. trans.

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient m

2. zarażać fig. (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken fig.

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; form. perf. zarazić> [zaraʒatɕ] V. v. refl.

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich acus. anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać fig. (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich acus. anstecken lassen

I . zarażać <‑ża; form. perf. zarazić> [zaraʒatɕ] V. trans.

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient m

2. zarażać fig. (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken fig.

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; form. perf. zarazić> [zaraʒatɕ] V. v. refl.

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich acus. anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać fig. (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich acus. anstecken lassen

zaranie <gen. ‑ia, pl. ‑ia> [zaraɲe] SUST. nt

1. zaranie elev.:

zaranie

Beginn m

od zarania dziejów

seit Anbeginn der Zeit elev.

od zarania dziejów

seit undenklichen Zeiten

2. zaranie przest:

zaranie

Morgengrauen nt

zaranie

[Tages]anbruch m

wyszedł w pole o zaraniu

er ging vor Tau und Tag aufs Feld elev.

w zaraniu życia

im Frühling des Lebens

zaranny [zarannɨ] ADJ. przest

zaranny

Morgen-

zaranny

morgendlich

gwiazda zaranna ASTRON

Morgenstern m

zaradny [zaradnɨ] ADJ. elev.

zaradny

tüchtig

zaradny

praktisch

zaradny pracownik

tüchtiger Arbeiter m

zarzut <gen. ‑u, pl. ‑y> [zaʒut] SUST. m

1. zarzut (pretensja):

zarzut

Vorwurf m

robić [lub czynić] komuś zarzuty

jdm Vorwürfe machen

bez zarzutu

einwandfrei

bez zarzutu

tadellos

odpierać zarzuty

Vorwürfe zurückweisen

przedstawić komuś zarzuty

jdm etwas vorwerfen

2. zarzut DER.:

zarzut

Einrede f

zarzut

Einwendung f

zarzut

Gegenvorstellung f

zarzut

Rüge f

zarzut

Vorwurf m

zarzut prawny

Rechtseinwendung f

oddalić zarzut

die Einwendung zurückweisen

pod zarzutem morderstwa

unter Mordverdacht

zarzut wzajemny

Gegenrüge f

zarzut niewyjaśnienia okoliczności sprawy

Aufklärungsrüge f

bez zarzutu

rügelos

zarząd SUST.

Entrada creada por un usuario

zarząd miejski m

Stadtverwaltung f