neerlandés » alemán

hei·de <heide|n> [hɛidə] SUST. f

hein·de [hɛində] ADV.

hei·li·ge <heilige|n> [hɛiləɣə] SUST. m en f

Heilige(r) f(m)

heim·wee [hɛimwe] SUST. nt geen pl.

he·ke·len <hekelde, h. gehekeld> [hekələ(n)] V. trans.

1. hekelen (bekritiseren):

2. hekelen (vlas):

tac·kle <tackle|s> [tɛkəl] SUST. m DEP.

hei·bei SUST. f

heibei → haaibaai

Véase también: haaibaai

haai·baai <haaibaai|en> [hajbaj] SUST. f

Beißzange f pey.
Drachen m argot pey.

hei·ig <heiige, heiiger, heiigst> [hɛiəx] ADJ.

hei·sa [hɛisa] SUST. m geen pl.

1. heisa (drukte):

Trara nt

2. heisa (gedoe):

Getue nt

hei·en <heide, h. geheid> [hɛiə(n)] V. trans.

hei·bel <heibel|s> [hɛibəl] SUST. m

1. heibel (herrie):

Radau m

2. heibel (onenigheid):

Krach m

hei·den <heiden|en> [hɛidə(n)] SUST. m

hei·din SUST. f

heidin forma femenina de heiden

Véase también: heiden

hei·den <heiden|en> [hɛidə(n)] SUST. m

hei <hei|en> [hɛi] SUST. f (toestel om te heien)

he·len1 <heelde, i. geheeld> [helə(n)] V. intr. (genezen)

he·ler <heler|s> [helər] SUST. m

hea·len <healde, h. geheald> [hiːlə(n)] V. trans.


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski