Traducciones de „støv“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

stọp [ʃtɔp] INTERJ.

stop

stop

sto̱b [ʃtoːp] V. intr.

stob imperf. von stieben

Véase también: stieben

sti̱e̱ben <stiebt, stob [o. stiebte], gestoben [o. gestiebt]> [ˈʃtiːbən] V. intr. elev.

1. stieben +haben o sein:

stieben (Wassertropfen)

rozpryskiwać [form. perf. rozprysnąć] się

stieben (Funken)

sypać [form. perf. po‑] się

stieben (Staub)

kurzyć się

2. stieben +sein (Menge):

aus dem Gebüsch stieben (Vögel)

wyfrunąć z zarośli

Sto̱ß <‑es, Stöße> [ʃtoːs, pl: ˈʃtøːsə] SUST. m

1. Stoß:

Stoß (Anstoß)

uderzenie nt

Stoß (Schubs)

kuksaniec m coloq.

Stoß (versehentliches Schubsen)

potrącenie nt

jdm einen Stoß gegen die Schulter geben

szturchnąć kogoś w ramię

jdm einen Stoß geben [o. versetzen]

zatrząść kimś fig

sich dat. [o. seinem Herzen] einen Stoß geben

zebrać się w sobie

sich dat. [o. seinem Herzen] einen Stoß geben

zdobyć się na coś

2. Stoß (Aufprall):

Stoß

uderzenie nt

die regelmäßigen Stöße der Brandung

regularne uderzenia fal przyboju

3. Stoß (Schlag mit einer Waffe):

Stoß

cios m

einen Stoß mit dem Dolch führen

pchnąć sztyletem

einen Stoß austeilen/parieren

wymierzać/oddać cios

4. Stoß (Erschütterung):

Stoß

wstrząs m

5. Stoß (Stapel):

Stoß

stos m

6. Stoß:

Stoß (beim Schwimmen)

ruch m ramieniem

Stoß (beim Rudern)

machnięcie nt wiosłem

einige Stöße schwimmen

przepłynąć jeszcze kawałek

einige Stöße schwimmen

zrobić jeszcze parę machnięć

7. Stoß TÉC. (Verbindung):

Stoß

styk m

8. Stoß MED. (hohe Dosis):

Stoß

dawka f uderzeniowa

stv.

stv. Abk. von stellvertretend

stv.

występujący w zastępstwie

stv.

reprezentujący

Véase también: stellvertretend

I . stẹllvertretend ADJ.

der stellvertretende Direktor

zastępca m dyrektora

stellvertretender Vorsitzende

zastępca przewodniczącego

II . stẹllvertretend ADV.

etw stellvertretend für jdn/etw tun

robić [form. perf. z‑] coś w zastępstwie kogoś/czegoś

stellvertretend für jdn sprechen

wypowiadać się w zastępstwie kogoś

ste̱t [ʃteːt] ADJ. elev.

stet → stetig

Véase también: stetig

I . ste̱tig ADJ.

stetig Entwicklung:

stetig

ciągły

stetiges Wachstum

ciagły wzrost m

II . ste̱tig ADV.

stetig ansteigen, sinken:

stetig

ciągle

sta̱k [ʃtaːk] V. intr.

stak imperf. von stecken

Véase también: stecken , stecken

stẹcken² <steckt, steckte [o. geh: stak], gesteckt> [ˈʃtɛkən] V. intr.

1. stecken (feststecken):

stecken

tkwić w czymś

in etw dat. stecken, der Schlüssel steckt im Schloss

klucz m tkwi w zamku

in meinem Finger steckt ein Splitter

mam drzazgę w palcu

im Schnee stecken

ugrząźć w śniegu

2. stecken coloq. (sich befinden):

in Schwierigkeiten dat. stecken (Person)

być w tarapatach

in Schwierigkeiten dat. stecken (Land)

być pogrążonym w kryzysie

ich stecke mitten in der Arbeit

jestem w połowie pracy

du musst zeigen, was in dir steckt

musisz pokazać, co w tobie siedzi coloq.

wo hast du denn gesteckt? fig

gdzieś ty się podziewał? coloq.

hinter einer Sache stecken

być zamieszanym [lub fig: wplątanym] w jakąś sprawę

wer steckt bloß hinter dieser Geschichte?

kto się kryje za tą historią

stẹcken¹ <steckt, steckte, gesteckt> [ˈʃtɛkən] V. trans.

1. stecken (einstecken):

stecken

wkładać [form. perf. włożyć]

stecken

wtykać [form. perf. wetknąć]

stecken

wsuwać [form. perf. wsunąć]

etw in eine Schublade stecken

chować [form. perf. s‑] coś do szuflady

sie steckte die Hände in die Tasche

włożyła ręce do kieszeni

sich dat. etw in den Mund stecken

wkładać [lub wsadzać] sobie coś do ust

ich weiß im Moment gar nicht, wohin ich dich stecken soll fig coloq.

w tym momencie zupełnie nie mam pojęcia, co mam z tobą zrobić

2. stecken (aufstecken):

er steckte ihr den Ring an den Finger

włożył jej obrączkę na palec

er steckte ihr den Ring an den Finger (feststecken, anstecken)

przyszpilać [form. perf. przyszpilić ]coloq.

eine Brosche an die Jacke stecken

przypinać [form. perf. przypiąć] broszkę do żakietu

den Saum stecken

robić [form. perf. z‑] obrąbek

das kannst du dir an den Hut stecken coloq.

możesz to sobie wsadzić coloq.

3. stecken fig coloq.:

jdn ins Gefängnis stecken

wsadzić kogoś do więzienia coloq.

4. stecken coloq. (investieren):

viel Geld in etw acus. stecken

władować [lub wsadzić] w coś dużo pieniędzy coloq.

ich habe viel Geld/Arbeit in das Projekt gesteckt

włożyłem dużo pieniędzy/pracy w ten projekt

5. stecken coloq. (verraten, zur Kenntnis bringen):

jdm etw stecken

zdradzać [form. perf. zdradzić] coś komuś

jdm ein paar Informationen stecken

zdradzić komuś pewne informacje

I . stu̱r [ʃtuːɐ̯] ADJ.

1. stur (dickköpfig):

stur

uparty

sich [bei etw] stur stellen [o. [bei etw] auf stur schalten] coloq.

uparcie obstawać przy swoim

2. stur (hartnäckig):

stur Haltung

niewzruszony

stur Entscheidung

nieugięty

II . stu̱r [ʃtuːɐ̯] ADV.

1. stur (unbeirrt):

stur nach der Anordnung vorgehen

ściśle przestrzegać zarządzeń

2. stur (uneinsichtig):

stur beharren, festhalten

uparcie