Traducciones de „pr��fen“ en el diccionario alemán » polaco

prü̱fen [ˈpryːfən] V. trans.

1. prüfen (examinieren):

jdn [in Chemie dat.] prüfen

egzaminować [form. perf. prze‑] kogoś [z chemii]

geprüfte Krankenschwester

dyplomowana pielęgniarka f

staatlich geprüft

mający dyplom państwowy

2. prüfen (untersuchen):

prüfen Gerät

testować [form. perf. prze‑]

prüfen Antrag

rozpatrywać [form. perf. rozpatrzyć]

prüfen Reisepass

kontrolować [form. perf. s‑]

prüfen Geschmack

próbować [form. perf. s‑]

prüfen Temperatur

sprawdzać [form. perf. sprawdzić]

die Ausweise prüfen

sprawdzić dowody osobiste

sie prüft, ob die Temperatur stimmt

ona sprawdza, czy temperatura f jest odpowiednia

sie prüfte die Ware auf ihren einwandfreien Zustand

sprawdziła, czy towar jest w nienagannym stanie

mit prüfenden Blicken

badawczym spojrzeniem

3. prüfen INFORM.:

prüfen

sprawdzać [form. perf. sprawdzić]

prüfen

kontrolować [form. perf. s‑]

das Betriebssystem prüfen

sprawdzać [lub testować] system operacyjny

die Software prüfen

sprawdzać [lub testować] oprogramowanie

4. prüfen elev. (übel mitnehmen):

jdn hart prüfen

ciężko kogoś doświadczyć elev.

ein schwer geprüfter Vater

ciężko doświadczony ojciec m

I . prä̱gen [ˈprɛːgən] V. trans.

1. prägen (prägend herstellen):

prägen Münzen

bić

prägen Münzen

wybijać [form. perf. wybić]

2. prägen (aufprägen):

prägen Metall, Leder, Papier

wytłaczać [form. perf. wytłoczyć]

ein Wappen auf [o. in] etw acus. prägen

grawerować [form. perf. wy‑] na czymś godło

3. prägen:

prägen (formen) (Erlebnis)

kształtować [form. perf. u‑]

sein Schicksal hat ihn geprägt

los m go ukształtował

4. prägen (charakteristisch sein):

prägen Landschaft

być charakterystycznym

die alten Häuser prägen das Stadtbild

stare domy mpl są charakterystyczne dla panoramy miasta

5. prägen LING.:

prägen Begriff

ukuć

prägen Begriff

tworzyć [form. perf. u‑]

II . prä̱gen [ˈprɛːgən] V. v. refl. (einprägen)

etw prägte sich jdm ins Gedächtnis

coś wryło [lub wbiło] się komuś w pamięć

I . pro̱ben [ˈproːbən] V. trans. (einstudieren)

proben Theaterszene

próbować

proben Theaterszene

ćwiczyć

II . pro̱ben [ˈproːbən] V. intr. (üben)

proben

odbywać [form. perf. odbyć] próbę

I . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] V. intr.

rufen (einen Ruf von sich geben)

wołać [form. perf. za‑]

rufen (laut schreien)

krzyczeć [form. perf. krzyknąć]

laut rufen

głośno krzyczeć

nach jdm rufen

wołać kogoś

um Hilfe rufen

wołać o [lub wzywać] pomoc

nach etw rufen

domagać się czegoś

manche rufen wieder nach härteren Strafen

niektórzy domagają się znowu ostrzejszych kar

die Pflicht ruft fig

obowiązek m wzywa fig

II . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] V. trans.

1. rufen (ausrufen):

etw rufen

wykrzykiwać coś

Hilfe rufen

wzywać pomocy

2. rufen (verlangen):

jdn/ein Taxi rufen

dzwonić [form. perf. za‑] po kogoś/taksówkę

jdn rufen lassen

kazać kogoś wezwać

den Arzt rufen

wzywać [form. perf. wezwać] lekarza

jdn zu sich dat. rufen

wezwać kogoś do siebie

du kommst mir wie gerufen coloq.

przychodzisz [lub zjawiasz się] w samą porę [lub jak na zawołanie] coloq.

po̱fen V. intr. coloq.

1. pofen (schlafen):

pofen

kimać [form. perf. kimnąć się ]coloq.

wo ist denn Christoph? – der poft schon

a gdzie jest Krzysztof? – on już kima coloq.

2. pofen (unaufmerksam sein):

pofen

zagapić się

dass ich den Fehler nicht gesehen habe! da muss ich gepoft haben

że też nie zauważyłem tego błędu! chyba spałem

die Ampel ist doch grün, Mensch, du pofst wohl

jest przecież zielone światło, człowieku, chyba śpisz

pra̱hlen [ˈpraːlən] V. intr.

[mit etw] prahlen

przechwalać się [czymś]

prạngen [ˈpraŋən] V. intr.

1. prangen elev.:

am Himmel prangen (Sterne)

błyszczeć na niebie

2. prangen (sichtbar sein):

auf dem Portal prangte eine goldene Inschrift

na portalu widniała złota inskrypcja f

in den Zeitungen prangten die Schlagzeilen

nagłówki mpl gazet rzucały się w oczy

pri̱e̱men [ˈpriːmən] V. intr.

priemen

żuć tytoń

prọtzen [ˈprɔtsən] V. intr. coloq.

[mit etw] protzen

chełpić się [czymś]

prạllen [ˈpralən] V. intr.

1. prallen +sein (anstoßen):

[mit dem Kopf] gegen/auf jdn/etw prallen

uderzyć [głową] o kogoś/w coś

2. prallen +haben (Sonne):

prallen

prażyć

prạssen [ˈprasən] V. intr.

prassen

hulać

prassen

dogadzać sobie

pre̱i̱sen <preist, pries, gepriesen> [ˈpraɪzən] V. trans. elev.

preisen

chwalić

preisen

wychwalać

sich glücklich preisen [können]

[móc] uważać się za szczęśliwego

I . prẹllen [ˈprɛlən] V. trans.

1. prellen (betrügen):

jdn um etw prellen

oszukać kogoś w [lub przy] czymś

er prellte ihn um seinen Lohn

oszukał go przy zapłacie

die Zeche prellen coloq.

nie zapłacić rachunku

2. prellen (stoßen):

sich dat. etw prellen

zbić [lub stłuc] sobie coś

3. prellen DEP.:

prellen

odbijać

prellen

kozłować

II . prẹllen [ˈprɛlən] V. v. refl.

sich [an etw dat.] prellen

uderzyć się [w coś]

er hat sich am Knie geprellt

uderzył się w kolano

I . prẹssen [ˈprɛsən] V. trans.

1. pressen a. TÉC. (pressend herstellen):

pressen Blatt

prasować [form. perf. s‑]

eine Spanplatte pressen

produkować płytę wiórową (ze sprasowanych wiórów drzewnych)

Wein pressen

wytłaczać [form. perf. wytłoczyć] wino

(in einem Buch) Blumen pressen

zasuszać [form. perf. zasuszyć] kwiaty (wkładając je do książki)

2. pressen (auspressen):

pressen

wyciskać [form. perf. wycisnąć]

eine Zitrone pressen

wyciskać cytrynę

frisch gepresster Orangensaft

świeżo wyciśnięty sok m z pomarańczy

3. pressen (drücken):

das Gesicht gegen die Scheibe pressen

przyciskać [form. perf. przycisnąć] twarz do szyby

das Kind hat seinen Körper an den Boden gepresst

dziecko przylgnęło ciałem do podłogi

etw durch ein Sieb pressen

przecierać [form. perf. przetrzeć] coś przez sito

mit gepresster Stimme sprechen fig

mówić zduszonym głosem

4. pressen (zwingen):

er wurde zu der Falschaussage gepresst

wymuszono na nim fałszywe zeznanie nt

II . prẹssen [ˈprɛsən] V. intr.

1. pressen:

pressen

tłoczyć [form. perf. wy‑]

2. pressen MED. (Gebärende):

pressen

przeć

pro̱sten V. intr. (ein Prosit ausbringen)

prosten

wznosić [form. perf. wznieść] toast

auf jdn/etw prosten

wznieść toast za kogoś/coś

gießt euch was ein, damit wir endlich prosten können!

nalejcie sobie, żebyśmy mogli wreszcie wznieść toast!

prụnken V. intr.

prunken

popisywać [form. perf. popisać] się

prunken

przechwalać się

mit etw prunken

popisywać się czymś

pru̱sten [ˈpruːstən] V. intr.

prusten

prychać [form. perf. prychnąć]

vor Lachen prusten

parskać [form. perf. parsknąć] śmiechem

I . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] V. intr.

1. pfeifen (Töne erzeugen):

pfeifen

gwizdać [form. perf. gwizdnąć]

pfeifen

świstać [form. perf. za‑]

draußen pfiff der Wind

na dworze wiało [lub wiał wiatr m ]

daher pfeift also der Wind!

a więc o to chodzi!

daher pfeift also der Wind!

ach, więc to tak!

2. pfeifen coloq. (gering schätzen):

auf etw acus. pfeifen

gwizdać na coś coloq.

II . pfe̱i̱fen <pfeift, pfiff, gepfiffen> [ˈpfaɪfən] V. trans.

pfeifen Lied:

pfeifen

pogwizdywać

locuciones, giros idiomáticos:

dir pfeif’ ich was! coloq.

jeszcze czego! coloq.

das pfeifen ja schon die Spatzen von den Dächern coloq.

o tym już wróble mpl na dachu ćwierkają fig coloq.

rụpfen [ˈrʊpfən] V. trans.

1. rupfen (zupfen):

rupfen Geflügel

skubać [form. perf. o‑]

er ist dort erbärmlich gerupft worden coloq.

nieźle go tam oskubali coloq.

2. rupfen (ausreißen):

rupfen Gras, Unkraut

wyrywać [form. perf. wyrwać]