Traducciones de „marach“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

mạrsch [marʃ] INTERJ.

1. marsch MILIT.:

vorwärts marsch!

naprzód marsz!

2. marsch coloq.:

marsch

ruszaj!

[los,] marsch!

dalej! coloq.

marsch ins Bett!

marsz do łóżka!

Mạrsch¹ <‑[e]s, Märsche> [marʃ, pl: ˈmɛrʃə] SUST. m

1. Marsch (Fußmarsch):

Marsch

marsz m

einen langen Marsch hinter sich haben

mieć za sobą długi marsz

jdn in Marsch setzen (jdn losmarschieren lassen)

wydać rozkaz [do] wymarszu

jdn in Marsch setzen (jdn veranlassen etwas zu tun)

popchnąć kogoś do działania

sich in Marsch setzen (losmarschieren)

wymaszerować

sich in Marsch setzen (losmarschieren)

wyruszać [form. perf. wyruszyć]

2. Marsch (Marschmusik):

Marsch

marsz m

jdm den Marsch blasen coloq.

powiedzieć coś komuś do słuchu coloq.

I . bra̱ch [braːx] V. trans., intr., v. refl.

brach imperf. von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ.

brach

leżący odłogiem

Véase también: brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. trans. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [form. perf. z‑]

brechen Brot

przełamywać [form. perf. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig coloq.

sich dat. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen coloq.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [form. perf. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [form. perf. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [form. perf. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [form. perf. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [form. perf. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [form. perf. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [form. perf. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen elev. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [form. perf. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [form. perf. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [form. perf. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. intr. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [form. perf. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [form. perf. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen coloq.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen coloq.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [form. perf. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [form. perf. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś coloq.

5. brechen +haben coloq. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [form. perf. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] V. v. refl. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [form. perf. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [form. perf. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [form. perf. odbić] się

Krạch¹ <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] SUST. m

1. Krach (Knall):

Krach

trzask m

Krach

łoskot m

2. Krach coloq. (Auseinandersetzung):

Krach

awantura f

mit jdm Krach haben [o. kriegen]

awanturować się z kimś

3. Krach coloq. (Börsenkrach):

Krach

krach m

spra̱ch [ʃpraːx] V. intr., trans., v. refl.

sprach imperf. von sprechen

Véase también: sprechen

I . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. intr.

1. sprechen (reden):

sprechen

mówić [form. perf. powiedzieć]

deutlich sprechen

mówić wyraźnie

kann ich mit dem Chef sprechen?

czy mogę porozmawiać z szefem?

sprechen wir von etwas anderem

porozmawiajmy o czymś innym

sie sprach davon, das Land zu verlassen

[ona] mówiła o tym, że wyjeżdza z kraju

darüber spricht man nicht

o tym się nie mówi

ins Mikrofon sprechen

mówić do mikrofonu

polnisch [o. Polnisch] sprechen

mówić po polsku

sprechen Sie!

proszę mówić!

2. sprechen fig (urteilen, sich äußern):

das spricht für ihn/seine Unschuld

to przemawia za nim/jego niewinnością

das spricht für ihre Intelligenz

to przemawia za jej inteligencją

vieles spricht gegen ihn

dużo przemawia przeciwko niemu

es sprach alles gegen ihn

wszystko przemawiało przeciwko niemu

vieles spricht gegen diesen Plan

dużo przemawia na niekorzyść tego planu

für sich [selbst] sprechen (Tatsache, Beweis)

przemawiać [lub mówić] samo za siebie

sie ist nicht gut auf mich zu sprechen

ona nie ma dobrego zdania o mnie

3. sprechen (ein Telefongespräch führen):

mit jdm sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] z kimś

wer spricht? (am Telefon)

kto mówi?

4. sprechen (empfangen):

ich bin für niemanden zu sprechen

nie ma mnie dla nikogo

5. sprechen (tratschen):

über jdn sprechen

rozmawiać [form. perf. po‑] o kimś

gut/schlecht über jdn/von jdm sprechen

dobrze/źle o kimś mówić

6. sprechen (eintreten):

für jdn sprechen

wstawiać [form. perf. wstawić] się za kimś

gegen jdn sprechen

wypowiedzieć się przeciwko komuś

7. sprechen elev. (erkennbar sein):

aus seinen Augen spricht Zorn

z jego oczu przemawia gniew

8. sprechen (eine Rede halten):

sprechen

przemawiać

II . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. trans.

1. sprechen (sagen, aussprechen):

sprechen die Wahrheit

mówić [form. perf. powiedzieć]

sprechen Wort, Segen

wypowiadać [form. perf. wypowiedzieć]

sprechen Gebet

odmawiać [form. perf. odmówić]

sprechen Urteil

wydać

sprechen Gedicht

recytować [form. perf. wy‑]

2. sprechen (beherrschen):

sprechen Sie Chinesisch?

czy mówi pan/pani po chińsku?

mehrere Sprachen sprechen

mówić w kilku językach

3. sprechen (verlesen):

sprechen

odczytywać [form. perf. odczytać]

er spricht die Nachrichten im Radio

on czyta [lub prezentuje] wiadomości w radiu

4. sprechen (am Telefon):

jdn sprechen

rozmawiać z kimś [przez telefon]

(sich mit jdm unterhalten) kann ich Sie einen Augenblick sprechen?

czy mogę z panem/panią chwilkę porozmawiać?

III . sprẹchen <spricht, sprach, gesprochen> [ˈʃprɛçən] V. v. refl.

wir sprechen uns noch! (bei der Verabschiedung)

porozmawiamy jeszcze!

wir sprechen uns noch! (als Drohung)

rozmówimy się jeszcze!

markạnt [mar​ˈkant] ADJ.

markant Kinn, Stirn, Gesichtszüge

wyrazisty

markant Schrift

wyraźny

markant Erscheinung

charakterystyczny

markant Persönlichkeit

silny

markant Punkt

szczególny

Ma̱rabu <‑s, ‑s> [ˈmaːrabu] SUST. m ZOOL.

Marabu

marabut m

mạrkig ADJ. elev.

markig

dosadny

markig

wyrazisty

maro̱de [ma​ˈroːdə] ADJ.

1. marode (heruntergekommen):

marode Wirtschaft, Unternehmen

zrujnowany

2. marode (moralisch verkommen):

marode Welt

zepsuty

marode Gesellschaft

zdemoralizowany

3. marode (erschöpft):

marode

zmordowany

marode

znużony