Traducciones de „ersheinen“ en el diccionario alemán » polaco

ersche̱i̱nen* V. intr. irr +sein

1. erscheinen:

erscheinen (sichtbar werden) (Gestalt, Werk, Buch)

ukazywać [form. perf. ukazać] się

die Zeitung erscheint seit ...

gazeta f ukazuje się od...

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen coloq.

pojawić się [znowu] nagle

[wieder] auf der Bildfläche erscheinen coloq.

wyjść z ukrycia

2. erscheinen (scheinen, vorkommen):

jdm ruhig erscheinen

wydawać [form. perf. wydać] się komuś spokojnym

es erscheint mir wünschenswert, dass ...

wydaje mi się wskazane [lub stosowne] , aby...

3. erscheinen (sich einfinden):

als Zeuge vor Gericht erscheinen

stawić się w sądzie jako świadek m

4. erscheinen (sich als Vision zeigen):

jdm erscheinen (Geist, Verstorbener)

ukazać się komuś

Ersche̱i̱nen <‑s, sin pl. > SUST. nt

1. Erscheinen (das Auftreten: von Gästen, Besuchern):

Erscheinen

pojawienie nt się

ich danke Ihnen für Ihr zahlreiches Erscheinen

dziękuję państwu za tak liczne przybycie

2. Erscheinen (Veröffentlichung: eines Buches):

Erscheinen

wyjście nt [lub ukazanie nt się] drukiem

die Zeitung stellte ihr Erscheinen ein

gazeta f przestała się ukazywać

3. Erscheinen (Vision: von Verstorbenen, Geistern):

Erscheinen

ukazanie nt się

4. Erscheinen DER.:

Erscheinen

stawienie nt się

Erscheinen

stawiennictwo nt

Anordnung persönlichen Erscheinens vor Gericht

zarządzenie nt osobistego stawiennictwa przed sądem

persönliches Erscheinen der Parteien

osobiste stawienie się stron

erse̱hnen* V. trans.

ersehnen

oczekiwać z utęsknieniem

der ersehnte Augenblick

gorąco wyczekiwany moment m

beschei̱nen* V. trans. irr (Sonne, Scheinwerfer)

bescheinen

oświetlać [form. perf. oświetlić]

entste̱i̱nen* V. trans.

entsteinen Kirschen:

entsteinen

wyjmować [form. perf. wyjąć] pestki

entsteinen

drylować [form. perf. wy‑]

I . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. intr.

1. scheinen:

scheinen (Licht leuchten lassen) (Mond, Sterne)

świecić [form. perf. za‑]

morgen scheint die Sonne

jutro zaświeci słońce nt

uns schien die Sonne ins Gesicht

słońce świeciło nam prosto w oczy

die Lampe scheint nur schwach

lampa f słabo świeci

der Mond scheint hell

księżyc m świeci jasno

2. scheinen (den Anschein haben):

scheinen

zdawać [lub wydawać] się

er/sie scheint zu schlafen

[on/ona] wydaje się spać

das scheint schwierig zu sein

to wydaje się [być] trudne

er scheint keine Lust zu haben

on zdaje się nie mieć ochoty

mir scheint, dass ...

wydaje mi się, że...

II . sche̱i̱nen <scheint, schien, geschienen> [ˈʃaɪnən] V. impers.

es scheint, dass/als ob ...

zdaje [lub wydaje] się, że/jak gdyby...

wie es scheint

jak się zdaje [lub wydaje]

es scheint nur so

to się tak tylko zdaje [lub wydaje]

I . vere̱i̱nen* V. trans. elev.

1. vereinen (zusammenführen):

vereinen Personen

łączyć [form. perf. po‑]

die Vereinten Nationen

Narody mpl Zjednoczone

mit vereinten Kräften

zjednoczonymi siłami

2. vereinen (vereinbaren):

etw mit etw vereinen können

móc coś z czymś połączyć

sie vereint alle notwendigen Eigenschaften

ona skupia wszystkie konieczne cechy

unsere Vorstellungen sind miteinander zu vereinen

nasze wyobrażenia ntpl dają się pogodzić ze sobą

II . vere̱i̱nen* V. v. refl.

vereinen

jednoczyć [form. perf. z‑] się

sich zu einer Leistung vereinen

zjednoczyć się dla osiągnięcia jakiegoś wyniku

im Sport vereint sich das Interesse vieler Bürger und Nationen

w sporcie jednoczą się interesy mpl wielu obywateli i narodów

a̱u̱s|weinen V. v. refl.

sich [bei jdm] ausweinen

wypłakiwać [form. perf. wypłakać] się [komuś]

sich dat. die Augen ausweinen

wypłakiwać oczy

verne̱i̱nen* [fɛɐ̯​ˈnaɪnən] V. trans.

1. verneinen a. LING. (mit „nein“ antworten):

[etw] verneinen Frage

odpowiadać [form. perf. odpowiedzieć] [na coś] przecząco

[etw] verneinen Frage

zaprzeczać [form. perf. zaprzeczyć] coś

2. verneinen (leugnen):

[etw] verneinen

zaprzeczać [form. perf. zaprzeczyć] [czemuś]

3. verneinen (negieren, ablehnen):

[etw] verneinen

negować [form. perf. za‑] [coś]

[etw] verneinen Vorschlag

odrzucać [form. perf. odrzucić] [coś]

[etw] verneinen den Sinn des Lebens

kwestionować [form. perf. za‑] [coś]

[etw] verneinen die Gewalt

nie uznawać [czegoś]

vermeinen V.

Entrada creada por un usuario

vermeinen intr. elev.

błędnie mniemać

vermeinen intr. elev.

błędnie sądzić

sie vermeinte seine Stimme zu hören ej.

sądziła, że usłyszy jego głos

er vermeinte, dass er den Kampf gewinnen könne ej.

zdawało mu się, że może wygrać walkę

aus|beinen V.

Entrada creada por un usuario

ausbeinen trans. GASTR.

filetować

ausbeinen trans. GASTR.

usunąć kości

ein Hühnchen ausbeinen ej.

oczyścić kurczaka z kości