Traducciones de „wyjecha��“ en el diccionario polaco » alemán

wyjechać [vɨjexatɕ]

wyjechać form. perf. od wyjeżdżać

Véase también: wyjeżdżać

wyjeżdżać <‑dża; form. perf. wyjechać> [vɨjeʒdʒatɕ] V. intr.

1. wyjeżdżać (z bramy, garażu):

wyjeżdżać

herausfahren

2. wyjeżdżać (w podróż):

wyjeżdżać

fortfahren

wyjeżdżać

wegfahren

wyjechać za granicę

ins Ausland fahren

wyjechać w interesach

geschäftlich [o. dienstlich] verreisen

wyjechać na zieloną trawkę

ins Grüne fahren

3. wyjeżdżać coloq. (mówić nieopatrznie):

wyjeżdżać z czymś

mit etw herausplatzen coloq.

wyjednać [vɨjednatɕ] form. perf., wyjednywać [vɨjednɨvatɕ] <‑nuje> V. trans. elev.

wyjednać sobie coś

etw für sich acus. erwirken

wyjednać coś dla kogoś

für jdn etw erwirken

wyjec <gen. ‑jca, pl. ‑jce> [vɨjets] SUST. m

1. wyjec ZOOL.:

wyjec

Brüllaffe m

2. wyjec fig. coloq. (kiepski śpiewak):

wyjec

miserabler Sänger(miserable Sängerin) m (f)

wyjec

eine Sängerin unter aller Kanone [o. Sau]

wyjec

Heulboje f coloq. pey.

wyjec

Knödeltenor m pey. lub hum.

I . wyjebać <‑bie> [vɨjebatɕ] V. trans., intr. form. perf. vulg.

1. wyjebać (wyrzucić kogoś):

wyjebać

rausschmeißen vulg.

ochroniarz wyjebał bijących się z pubu

der Türsteher m hat die Raufbolde aus dem Pub rausgeschmissen vulg.

2. wyjebać (odbyć stosunek płciowy):

wyjebać

[durch]vögeln vulg.

wyjebać

[durch]ficken vulg.

wyjebać

bumsen vulg.

3. wyjebać (uderzyć):

wyjebać

vermöbeln vulg.

wyjebać

vertrimmen vulg.

ale mu wyjebał!

der hat ihn aber vermöbelt! vulg.

II . wyjebać <‑bie> [vɨjebatɕ] V. v. refl. form. perf. vulg. (przewrócić się)

wyjebać

hinknallen

wyjebać

hinpurzeln vulg.

wyjebałem się pod szkołą

ich bin vor der Schule hingefallen

dojechać [dojexatɕ]

dojechać form. perf. od dojeżdżać

Véase también: dojeżdżać

dojeżdżać <‑dża; imperf. ‑dżaj; form. perf. dojechać> [dojeʒdʒatɕ] V. intr.

1. dojeżdżać (zajechać na miejsce):

dojeżdżać

ans Ziel kommen

dojeżdżać

ankommen

dojedziemy do was za tydzień

wie kommen in einer Woche nach

dojeżdżać do granicy

sich acus. der Grenze nähern

jak mogę dojechać do centrum?

wie komme ich ins Zentrum?

już dojeżdżam

ich bin gleich da

2. dojeżdżać solo imperf. (jeździć regularnie gdzieś):

dojeżdżać

pendeln

dojeżdżać

fahren

dojeżdżać codziennie do szkoły

täglich zur Schule pendeln

dojeżdżam do pracy tramwajem

ich fahre immer mit der Straßenbahn zur Arbeit

dojeżdżać do miasta pociągiem

mit dem Zug in die Stadt gelangen

najechać [najexatɕ]

najechać form. perf. od najeżdżać

Véase también: najeżdżać

najeżdżać <‑dża; form. perf. najechać> [najeʒdʒatɕ] V. trans.

1. najeżdżać (jadąc, zawadzać o coś):

najeżdżać na coś

auf etw acus. auffahren

najeżdżać na coś krawężnik

auffahren

najeżdżać na kogoś

jdn anfahren

2. najeżdżać (dokonać najazdu):

najeżdżać na kraj

ein Land überfallen

najeżdżać na kraj

in ein Land einfallen

3. najeżdżać coloq. (ostro krytykować):

najeżdżać na kogoś

jdn anfahren coloq.

objechać [objexatɕ]

objechać form. perf. od objeżdżać

Véase también: objeżdżać

objeżdżać <‑dża; form. perf. objechać> [objeʒdʒatɕ] V. trans.

1. objeżdżać (okrążać):

objeżdżać

umfahren

objechaliśmy plac trzy razy

wir fuhren drei Mal um den Platz [herum]

2. objeżdżać coloq. (wymyślać komuś):

objeżdżać

anfahren

objeżdżać

abkanzeln coloq.

szef objechał nowego pracownika

der Chef m kanzelte den neuen Mitarbeiter ab

3. objeżdżać < form. perf. objeździć> (zwiedzać):

objeżdżać

herumfahren

objeżdżać

bereisen

objeżdżać kogoś na perłowo

jdn total abkanzeln [o. runtermachen coloq. ]

odjechać [odjexatɕ]

odjechać form. perf. od odjeżdżać

Véase también: odjeżdżać

odjeżdżać <‑dża; form. perf. odjechać> [odjeʒdʒatɕ] V. intr.

1. odjeżdżać:

odjeżdżać (wyjechać) (osoba)

abreisen

odjeżdżać (wyjechać) (osoba)

abfahren

2. odjeżdżać:

odjeżdżać (ruszyć w trasę) (autobus)

abfahren

pociąg już odjechał

der Zug m ist schon abgefahren

ledwo zdążyłam na odjeżdżający pociąg

fast hätte ich den bereits abfahrenden Zug nicht mehr erreicht

3. odjeżdżać:

odjeżdżać (ruszyć w drogę samochodem, na rowerze)

abfahren

odjeżdżać (konno)

losreiten

pojechać [pojexatɕ]

pojechać form. perf. od jechać

Véase también: jechać

I . jechać <jedzie; form. perf. po‑> [jexatɕ] V. intr.

1. jechać:

jechać (podróżować)

fahren

jechać (konno)

reiten

jechać autobusem/tramwajem/rowerem/samochodem

mit dem Bus/der Straßenbahn/dem Rad/dem Auto fahren

jechać autokarem do Wiednia

mit dem [Reise]bus nach Wien fahren

jechać za granicę

ins Ausland fahren

jechać do Rygi coloq.

kotzen coloq.

jechać komuś na kole DEP.

jdm am Hinterrad kleben

jechać na opinii

von seinem guten Ruf leben

jechać na sygnale

mit Blaulicht fahren

jechać na śledzia (na sankach)

auf dem Bauch liegend fahren

jechać wierzchem

zu Pferd kommen

jechać wierzchem

hoch zu Ross [sein] elev.

jechać w nieznane

ins Blaue fahren

jechać z kimś na jednym wózku

mit jdm im gleichen Boot sitzen

... i jedziemy!

... und los geht's! coloq.

jedźmy z tym koksem!

ran an die Buletten! hum. coloq.

kto smaruje, ten jedzie provb.

wer gut schmiert, der gut fährt provb.

święty Marcin na białym koniu jedzie provb.

an Sankt Martin fängt es an zu schneien

2. jechać:

jechać (poruszać się) (motocykl, pociąg)

fahren

tramwaj jedzie po szynach

die Straßenbahn f fährt auf den Schienen

II . jechać <jedzie; form. perf. po‑> [jexatɕ] V. impers. coloq. (śmierdzieć)

jedzie od kogoś czymś

es riecht [o. stinkt] von jdm nach etw

zajechać [zajexatɕ]

zajechać form. perf. od zajeżdżać

Véase también: zajeżdżać , zajeżdżać

I . zajeżdżać² <‑edzie; imperf. ‑edź; form. perf. zajechać> [zajeʒdʒatɕ] V. intr.

1. zajeżdżać (przyjeżdżać):

zajeżdżać

ankommen

zajeżdżać do domu/na dworzec

zu Hause/am Bahnhof ankommen

2. zajeżdżać (podjeżdżać):

zajeżdżać

auffahren

zajeżdżać

vorfahren

zajeżdżać pod dom

vor dem Haus auffahren [o. vorfahren]

3. zajeżdżać (odwiedzać):

zajeżdżać

vorbeikommen coloq.

zajeżdżać

vorbeifahren coloq.

zajeżdżać do rodziny

bei der Familie vorbeifahren coloq.

4. zajeżdżać (zastępować):

zajeżdżać komuś drogę

jdm den Weg versperren

II . zajeżdżać² <‑edzie; imperf. ‑edź; form. perf. zajechać> [zajeʒdʒatɕ] V. impers. coloq. (brzydko pachnieć)

zajeżdżać

stinken pey.

od obory zajechało gnojówką

vom Viehstall wehte der Jauchegestank zu

zajeżdżać¹ <‑edzie; imperf. ‑edź; form. perf. zajeździć> [zajeʒdʒatɕ] V. trans. (nadwerężać siły)

zajeżdżać konia [na śmierć]

ein Pferd zu Tode reiten

przyjechać [pʃɨjexatɕ]

przyjechać form. perf. od przyjeżdżać

Véase también: przyjeżdżać

przyjeżdżać <‑dża; form. perf. przyjechać [lub po‑]> [pʃɨjeʒdʒatɕ] V. intr.

przyjeżdżać

ankommen

przyjeżdżać

eintreffen