Traducciones de „vyvádzať“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

wykadzać <‑dza; imperf. ‑aj> [vɨkadzatɕ], wykadzić [vɨkadzitɕ] V. trans. form. perf. elev.

wykadzać

verräuchern

wykadzać pokój

das Zimmer verräuchern

wysadzać <‑dza> [vɨsadzatɕ], wysadzić [vɨsadʑitɕ] V. trans. form. perf.

1. wysadzać:

wysadzać (z samochodu)

aussteigen lassen

wysadzać (ze statku)

an Land setzen [o. bringen]

2. wysadzać (powodować eksplozję):

wysadzać coś w powietrze

etw in die Luft sprengen

3. wysadzać (przenieść do gruntu):

wysadzać sadzonki

auspflanzen

4. wysadzać gen. form. imperf. (posadzić wzdłuż):

aleja wysadzana drzewami

eine mit Bäumen bepflanzte Allee f

5. wysadzać gen. form. imperf. (wstawić):

broszka wysadzana szafirami

eine mit Saphiren besetzte Brosche f

6. wysadzać (wyważyć):

wysadzić drzwi z zawiasów

eine Tür aus den Angeln heben

huk wysadzanych korków szampana

das Knallen nt der Sektkorken

wysadziło korki coloq.

die Sicherung f ist rausgeflogen coloq.

dogadzać <‑dza; form. perf. dogodzić> [dogadzatɕ] V. intr.

dogadzać komuś

es jdm recht machen

dogadzać sobie

es sich dat. gut gehen lassen

nie sposób dogodzić wszystkim

man kann es nicht allen recht machen

locuciones, giros idiomáticos:

jeszcze się taki nie urodził, co by każdemu dogodził provb.

allen Menschen recht getan ist eine Kunst f , die niemand kann provb.

doradzać <‑dza> [doradzatɕ], doradzić [doradʑitɕ] V. trans. form. perf.

doradzać komuś coś

jdm etw raten [o. empfehlen]

dosadzać <‑dza; imperf. ‑dzaj; form. perf. po‑> [dosadzatɕ], dosadzić [dosadʑitɕ] V. trans. form. perf.

1. dosadzać (kończyć sadzenie):

dosadzać

zu Ende pflanzen

dosadzać kwiaty do rabatki

die Blumen in die Rabatten pflanzen

2. dosadzać (posadzić kogoś gdzieś):

dosadzić na widownię jeszcze kilka osób

noch einige Personen in den Zuschauerraum setzen

nasadzać <‑dza; imperf. ‑aj; form. perf. nasadzić> [nasadzatɕ] V. intr. coloq.

1. nasadzać (przymocować coś):

nasadzać

aufsetzen

nasadzić uchwyt na kijek

den Griff auf den Stock setzen

2. nasadzać:

nasadzać TÉC., ZOOL.

zum Brüten ansetzen

nasadzić kurę

eine Henne zum Brüten ansetzen

3. nasadzać solo imperf. coloq. (posadzić kogoś):

nasadzać

viele Personen setzen [o. platzieren]

nasadzali gości w salonie

sie haben viele Gäste in den Salon gesetzt

I . obladzać <‑dza; imperf. ‑dzaj; form. perf. oblodzić> [obladzatɕ] V. trans.

oblodzony samolot

vereistes Flugzeug nt

mróz oblodził skały

Eis nt bedeckte die Felsen

oblodzona szosa

vereiste Straße f

II . obladzać <‑dza; imperf. ‑dzaj; form. perf. oblodzić> [obladzatɕ] V. v. refl.

obladzać

vereisen

obladzać

Eis ansetzen

butelka w zamrażalniku szybko się obladza

die Flasche f setzt im Gefrierschrank schnell Eis an

obradzać <‑dza; imperf. ‑aj; form. perf. obrodzić> [obradzatɕ] V. intr.

1. obradzać (wydać plon):

obradzać

reichlich Früchte tragen

w tym roku czereśnie obrodziły

dieses Jahr tragen die Kirschen fpl reichlich Früchte

2. obradzać fig.:

obradzać

reichlich haben

ostatnio obrodziło w kontrowersyjne filmy

in letzter Zeit gab es zahlreiche kontroverse Filme

koniec lata obrodził w ciekawe wydarzenia kulturalne

das Jahresende nt war reich an interessanten Kulturereignissen

obsadzać <‑dza> [opsadzatɕ], obsadzić [opsadʑitɕ] V. trans. form. perf.

1. obsadzać (sadzić):

obsadzić coś czymś

etw acus. mit etw bepflanzen

grządki są obsadzone warzywami

die Beete ntpl sind mit Gemüse bepflanzt

obsadzić miotłę na kij

den Besen auf den Stiel setzen

2. obsadzać (powierzać stanowisko):

obsadzać

besetzen

obsadzone stanowisko

besetzte Stelle f

3. obsadzać:

obsadzać CINE, TEAT.

besetzen

4. obsadzać MILIT.:

obsadzać

besetzen

wróg obsadził miasto

der Feind m besetzte die Stadt

odradzać¹ <‑dza; form. perf. odradzić> [odradzatɕ] V. trans. (dawać radę)

odradzać komuś coś

jdm von etw abraten

I . ogładzać <‑dza; imperf. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] form. perf. V. trans.

1. ogładzać (wygładzić):

ogładzać

glätten

ogładzać

polieren

ogładzić marmur

Marmor polieren

2. ogładzać elev. (nauczyć dobrych manier):

ogładzać

gute Manieren beibringen

ogładzać

Schliff verleihen elev.

dopiero w szkole został ogładzony

erst in der Schule lernte er Umgangsformen

II . ogładzać <‑dza; imperf. ‑dzaj> [ogwadzatɕ], ogładzić [ogwadʑitɕ] form. perf. V. v. refl. elev.

ogładzać

sich acus. zu benehmen lernen

powinieneś się nieco ogładzić

du solltest lernen, dich zu benehmen

I . ogradzać <‑dza; imperf. ‑dzaj; form. perf. ogrodzić> [ogradzatɕ] V. trans.

1. ogradzać (stawiać płot):

ogradzać dom

einzäunen

ogradzać dom

begrenzen

2. ogradzać (stawiać mur):

ogradzać

ummauern

II . ogradzać <‑dza; imperf. ‑dzaj; form. perf. ogrodzić> [ogradzatɕ] V. v. refl.

ogradzać

sich acus. abgrenzen

ogradzać

sich acus. mit einem Zaun absichern

musieliśmy ogrodzić się od sąsiadów

wir mussten uns von den Nachbarn abgrenzen

osładzać <‑dza; form. perf. osłodzić> [oswadzatɕ] V. trans.

1. osładzać (cukrzyć):

osładzać

süßen

osładzać

zuckern

osładzać herbatę

den Tee süßen

osładzać herbatę

Zucker in den Tee geben

2. osładzać fig. (uprzyjemniać):

osładzać

versüßen

osładzać komuś życie

jdm das Leben versüßen

ugładzać <‑dza; imperf. ‑dzaj> [ugwadzatɕ], ugładzić [ugwadʑitɕ] V. trans. form. perf. elev.

1. ugładzać (uczynić gładkim):

ugładzać

glätten

ugładzać fryzurę

die Frisur glätten

2. ugładzać fig. (udoskonalić):

ugładzać

schleifen fig.

ugładzać tekst

den Text schleifen fig.

zaradzać <‑dza> [zaradzatɕ], zaradzić [zaradʑitɕ] V. intr. form. perf. elev.

zaradzać

Abhilfe schaffen

zaradzać

Mittel und Wege finden provb.

zaradzać czemuś

einer Sache dat. abhelfen

I . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] form. perf. V. trans.

1. zasadzać (wsadzać w ziemię):

zasadzać

[an]pflanzen

zasadzać marchew

Möhren pflanzen

2. zasadzać solo imperf. elev. (mieć za podstawę):

zasadzać na czymś

etw zur Grundlage haben

zasadzać na czymś

auf etw dat. basieren

II . zasadzać <‑dza> [zasadzatɕ], zasadzić [zasadʑitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. zasadzać solo imperf. elev. (polegać na czymś):

zasadzać się na czymś

auf etw dat. fußen

zasadzać się na czymś

[sich acus. ] auf etw acus. gründen

2. zasadzać coloq. (czyhać):

zasadzać się na kogoś

jdm auflauern

zawadzać <‑dza> [zavadzatɕ], zawadzić [zavadʑitɕ] V. intr. form. perf.

1. zawadzać (potrącić o coś):

zawadzać

an etw dat. hängen bleiben

zawadzać o stół

am Tisch hängen bleiben

2. zawadzać solo imperf. (przeszkadzać):

zawadzać komuś

jdn behindern

zawadzać komuś w czymś

jdm bei etw im Weg sein [o. stehen]

nie zawadzi spróbować

ein Versuch kann nicht schaden

złej baletnicy zawadza i rąbek u spódnicy provb.

ein Ungeschickter m sieht überall Hindernisse

gdy jesteś w cudzym domu, nie zawadzajże nikomu provb.

wenn du im fremden Haus bist, steh niemandem im Wege

3. zawadzać coloq. (wpaść gdzieś lub do kogoś przy okazji):

zawadzać

bei jdm/irgendwo vorbeischauen

po drodze zawadził o Gdańsk

auf dem Weg schaute er in Danzig vorbei

zdradzać <‑dza> [zdradzatɕ]

zdradzać imperf. od zdradzić

Véase también: zdradzić

I . zdradzić [zdradʑitɕ] form. perf. V. trans.

1. zdradzić (wydawać):

zdradzić kraj, tajemnicę, ideały

verraten

2. zdradzić (być niewiernym):

zdradzić dziewczynę, męża

betrügen

3. zdradzić solo imperf. (przejawiać):

zdradzić zdolności

offenbaren

zdradzić zdolności

an den Tag legen

zdradzić podobieństwo

zeigen

jego zachowanie zdradzało objawy choroby psychicznej

sein Verhalten nt offenbarte Symptome einer psychischen Krankheit

II . zdradzić [zdradʑitɕ] form. perf. V. v. refl.

1. zdradzić (być niewiernym wobec siebie):

zdradzić

sich acus. selbst betrügen

2. zdradzić (demaskować się):

zdradzić

sich acus. verraten