polaco » alemán

Traducciones de „postoperativ“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

postawić: II. verbo reflexivo
postrach: sustantivo
postulat: sustantivo
postąpić
postępek: sustantivo
postroić
postradać: verbo transitivo
postument: sustantivo
posterunek: sustantivo
postępować: verbo intransitivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: postępować , posterunek , postument , postradać , postroić , postępek , postąpić , postulat , postrach y/e postawić

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić form. perf. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] V. v. refl. form. perf.

1. postawić (przeciwstawić się):

postawić się komuś/wobec czegoś

sich acus. jdm/etw widersetzen

postawić się komuś/wobec czegoś

sich acus. gegen jdn/etw sträuben

2. postawić (wczuć się):

postaw się w mojej sytuacji

versetze dich in meine Situation [o. Lage]

Véase también: stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. trans.

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. v. refl.

1. stawiać < form. perf. stawić> escr. (zgłaszać się):

stawiać

sich acus. stellen

stawiać

sich acus. melden

stawiać

sich acus. einfinden

stawiać

erscheinen

stawiać się na rozprawę

sich acus. zur Verhandlung einfinden

2. stawiać coloq. (przeciwstawiać się):

stawiać

sich acus. widersetzen

stawiać

trotzen

3. stawiać (wczuwać się):

stawiać się w czyimś położeniu

sich acus. in jds Lage versetzen

stawiać na równi z kimś

sich acus. mit jdm auf eine [o. die gleiche] Stufe stellen

postrach <gen. ‑u, sin pl. > [postrax] SUST. m

1. postrach (strach):

postrach

Angst f

postrach

Furcht f

postrach

Schrecken m

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken m

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

postulat <gen. ‑u, ‑y> [postulat] SUST. m

1. postulat escr. (żądanie):

postulat

Forderung f

postulat

Verlangen nt

wysunąć postulat czegoś

eine Forderung auf etw acus. stellen [o. erheben]

wysunąć postulat czegoś

etw fordern

2. postulat MAT.:

postulat

Axiom nt

postąpić [postompitɕ]

postąpić form. perf. od postępować

Véase también: postępować

postępować <‑puje; form. perf. postąpić> [postempovatɕ] V. intr.

1. postępować:

postępować (kroczyć naprzód) (człowiek)

vorwärts schreiten

postępować (kroczyć naprzód) (człowiek)

weitergehen

postępować naprzód

vorwärts schreiten

postępować ku czemuś

etw dat. entgegengehen

postąpić parę kroków w stronę drzwi

ein paar Schritte in Richtung Tür gehen

postępować za kimś krok w krok

hinter jdm dat. hinterhergehen

postępować za kimś krok w krok

jdm auf Schritt und Tritt folgen

coś postępuje wielkimi krokami elev.

etw schreitet mit großen Schritten voran elev.

2. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (rozwijać się) (praca)

fortschreiten

postępować (rozwijać się) (praca)

vonstatten gehen

3. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (wzmagać się) (choroba)

fortschreiten

postępować (wzmagać się) (choroba)

sich acus. entwickeln

4. postępować (zachowywać się):

postępować

vorgehen

postępować słusznie/głupio/uczciwie

richtig [o. gerecht] /dumm/anständig vorgehen

postępować zgodnie z prawem

in Übereinstimmung mit dem Recht vorgehen

5. postępować (obchodzić się z kimś):

[właściwie/niewłaściwie] z kimś/czymś postępować

mit jdm/etw [richtig/falsch] umgehen

postępuj jak człowiek coloq.

sei ein Mensch m

postępek <gen. ‑pku, pl. ‑pki> [postempek] SUST. m elev.

postępek

Tat f

zły postępek

schlechte [o. böse] Tat

postroić [postroitɕ]

postroić form. perf. od stroić

Véase también: stroić

I . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. trans.

1. stroić elev. (ubierać):

stroić dziecko

[aus]putzen

stroić dziecko

herausputzen coloq.

2. stroić elev. (ozdabiać):

stroić choinkę

schmücken

3. stroić t. MÚS. (zmieniać częstotliwość):

stroić radio, instrument

[ab]stimmen

stroić radio, instrument

einstellen

locuciones, giros idiomáticos:

stroić miny

eine Fratze [o. Grimasse coloq. ] schneiden

II . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. intr. elev. (być ozdobą)

stroić

schmücken

stroić

für Glanz sorgen

III . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. v. refl. elev. (ubierać się)

stroić

sich acus. [aus]putzen

stroić

sich acus. herausputzen coloq.

postradać <‑da> [postradatɕ] V. trans. form. perf. elev.

postradać majątek:

postradać

verlieren

postradać

einbüßen

locuciones, giros idiomáticos:

postradać zmysły

den Verstand verlieren

postradać zmysły

von allen guten Geistern verlassen sein coloq.

postument <gen. ‑u, pl. ‑y> [postument] SUST. m elev.

postument

Postament nt elev.

postument

Sockel m

posterunek <gen. ‑nku, pl. ‑nki> [posterunek] SUST. m

1. posterunek (wartownik, stanowisko):

posterunek

Wache f

posterunek

Wach[t]posten m

2. posterunek (lokal):

posterunek policji

Polizeidienststelle f

posterunek policji

Polizeiwache f

posterunek straży pożarnej

Feuerwache f

postępować <‑puje; form. perf. postąpić> [postempovatɕ] V. intr.

1. postępować:

postępować (kroczyć naprzód) (człowiek)

vorwärts schreiten

postępować (kroczyć naprzód) (człowiek)

weitergehen

postępować naprzód

vorwärts schreiten

postępować ku czemuś

etw dat. entgegengehen

postąpić parę kroków w stronę drzwi

ein paar Schritte in Richtung Tür gehen

postępować za kimś krok w krok

hinter jdm dat. hinterhergehen

postępować za kimś krok w krok

jdm auf Schritt und Tritt folgen

coś postępuje wielkimi krokami elev.

etw schreitet mit großen Schritten voran elev.

2. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (rozwijać się) (praca)

fortschreiten

postępować (rozwijać się) (praca)

vonstatten gehen

3. postępować gen. form. imperf. fig.:

postępować (wzmagać się) (choroba)

fortschreiten

postępować (wzmagać się) (choroba)

sich acus. entwickeln

4. postępować (zachowywać się):

postępować

vorgehen

postępować słusznie/głupio/uczciwie

richtig [o. gerecht] /dumm/anständig vorgehen

postępować zgodnie z prawem

in Übereinstimmung mit dem Recht vorgehen

5. postępować (obchodzić się z kimś):

[właściwie/niewłaściwie] z kimś/czymś postępować

mit jdm/etw [richtig/falsch] umgehen

postępuj jak człowiek coloq.

sei ein Mensch m

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „postoperativ“ en el diccionario polaco » alemán

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić form. perf. od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] V. v. refl. form. perf.

1. postawić (przeciwstawić się):

2. postawić (wczuć się):

Véase también: stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. trans.

1. stawiać (umieszczać):

2. stawiać (podnosić do góry):

3. stawiać (wznosić):

4. stawiać (przedstawiać):

5. stawiać (zakładać się):

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] V. v. refl.

1. stawiać < form. perf. stawić> escr. (zgłaszać się):

2. stawiać coloq. (przeciwstawiać się):

3. stawiać (wczuwać się):

postrach <gen. ‑u, sin pl. > [postrax] SUST. m

1. postrach (strach):

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postulat <gen. ‑u, ‑y> [postulat] SUST. m

1. postulat escr. (żądanie):

2. postulat MAT.:

postąpić [postompitɕ]

postąpić form. perf. od postępować

Véase también: postępować

postępować <‑puje; form. perf. postąpić> [postempovatɕ] V. intr.

1. postępować:

2. postępować gen. form. imperf. fig.:

3. postępować gen. form. imperf. fig.:

4. postępować (zachowywać się):

5. postępować (obchodzić się z kimś):

postępek <gen. ‑pku, pl. ‑pki> [postempek] SUST. m elev.

postroić [postroitɕ]

postroić form. perf. od stroić

Véase también: stroić

I . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. trans.

1. stroić elev. (ubierać):

2. stroić elev. (ozdabiać):

3. stroić t. MÚS. (zmieniać częstotliwość):

locuciones, giros idiomáticos:

II . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. intr. elev. (być ozdobą)

III . stroić <‑oi; imperf. ‑rój> [stroitɕ] V. v. refl. elev. (ubierać się)

postradać <‑da> [postradatɕ] V. trans. form. perf. elev.

postradać majątek:

locuciones, giros idiomáticos:

postument <gen. ‑u, pl. ‑y> [postument] SUST. m elev.

posterunek <gen. ‑nku, pl. ‑nki> [posterunek] SUST. m

1. posterunek (wartownik, stanowisko):

2. posterunek (lokal):

postępować <‑puje; form. perf. postąpić> [postempovatɕ] V. intr.

1. postępować:

2. postępować gen. form. imperf. fig.:

3. postępować gen. form. imperf. fig.:

4. postępować (zachowywać się):

5. postępować (obchodzić się z kimś):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda