polaco » alemán

polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

pociec
pochlać: verbo intransitivo
pomacać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
polecać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
pokicać: verbo intransitivo
pociąć: II. verbo transitivo
począć
pochód: sustantivo
pochwa: sustantivo
pociąg: sustantivo
pocisk: sustantivo
poczet: sustantivo
poczta: sustantivo
poczuć

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: pociec , pokicać , polecać , pomacać , pochlać , poczuć , poczta , poczet , pocisk , pociąg , pochwa , pochód , począć y/e pociąć

pociec [potɕets]

pociec form. perf. od ciec

Véase también: ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

pochlać <‑la [lub ‑leje]; imperf. ‑aj [lub ‑lej]> [poxlatɕ] V. intr. form. perf. coloq. (pić alkohol)

pochlać

[herum]saufen

pochlać

kippen

pochlać

einen acus. [hinter die Binde] gießen

pochlać na imprezie

auf der Party herumsaufen

pochlał wczoraj trochę i dzisiaj nie czuje się zbyt dobrze

er sich acus. gestern einen hinter die Binde gegossen und fühlt sich heute nicht besonders gut

I . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] V. trans. form. perf. coloq.

pomacać

betasten

pomacać

befingern coloq.

pomacała materiał, żeby sprawdzić czy jest miękki

sie betastete das Material um zu prüfen, ob es weich ist

II . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq.

pomacać

[sich acus. ] betasten

pomacała się po głowie, sprawdzając, czy nabiła sobie guza

sie betastete ihren Kopf und prüfte, ob sie einen Beule bekommen hatte

I . polecać <‑ca; form. perf. polecić> [poletsatɕ] V. trans.

II . polecać <‑ca; form. perf. polecić> [poletsatɕ] V. v. refl. (rekomendować się)

polecać

sich acus. empfehlen

polecam się na przyszłość

ich empfehle mich für die Zukunft

pokicać <‑ca; imperf. ‑aj> [pokitsatɕ] V. intr. form. perf.

pokicać

hoppeln

zając pokicał do lasu

der Hase m ist in den Wald gehoppelt

I . pociąć <potnie; imperf. ‑tnij> [potɕoɲtɕ]

pociąć form. perf. od ciąć

II . pociąć <potnie; imperf. ‑tnij> [potɕoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. pociąć fig. (zadać ranę):

pociąć twarz

zerschneiden

czoło pocięte zmarszczkami

von Falten zerfurchte Stirn f

2. pociąć coloq. (pogryźć):

pocięły mnie komary

ich bin von Mücken zerstochen

Véase también: ciąć

I . ciąć <tnie; imperf. tnij form. perf. na‑> [tɕoɲtɕ] V. trans.

1. ciąć:

ciąć (rozdzielać na części)

schneiden

ciąć (rozdzielać na części)

[zer]stückeln

ciąć (nożem, nożyczkami, palnikiem)

schneiden

ciąć (piłą)

[zer]sägen

kwiaty cięte

Schnittblumen fpl

2. ciąć (rzeźbić):

ciąć

schnitzen

ciąć

meißeln

3. ciąć fig. (przeszywać):

ciąć powietrze, fale

durchschneiden

4. ciąć fig. (ostro uderzać):

ciąć

schlagen

ciąć

hauen coloq.

ciąć kogoś/coś szablą

jdm/etw einen Säbelhieb versetzen

ciąć kogoś/coś batem

jdn/etw peitschen

II . ciąć <tnie; imperf. tnij> [tɕoɲtɕ] V. intr.

1. ciąć:

ciąć (smagać)

schneiden

ciąć (wiatr)

schneiden

ciąć (wiatr)

beißen

ciąć (mróz)

klirren

ciąć (deszcz)

peitschen

2. ciąć (kąsać):

ciąć owady

stechen

począć [potʃoɲtɕ]

począć form. perf. od poczynać

Véase también: poczynać

I . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. trans.

1. poczynać solo perf. (powstać):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

począł wiersz ze smutku

das Gedicht nt fing traurig an

2. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen

poczynać dziecko

ein Kind empfangen

II . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. intr. elev. (zaczynać)

począł padać deszcz

es begann zu regnen

dźwięk począł przybierać na sile

der Klang m begann an Stärke zuzunehmen

zaczął wymieniać wszystkich, poczynając od kobiet

er begann alle aufzuzählen, bei den Frauen angefangen

począwszy od jutra, będziemy przychodzić na godzinę 10.00

von morgen an werden wir um 10 Uhr kommen

co począć?

was sollen wir anfangen [o. machen] ?

śmiało sobie poczynasz!

sei tapfer!

śmiało sobie poczynasz!

verhalte dich tapfer!

III . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. v. refl.

1. poczynać (zaczynać się):

poczynać

anfangen

poczynać

beginnen

po południu poczęło się wypogadzać

nachmittags begann es sich aufzuheitern

2. poczynać solo perf. (powstać):

poczynać

entstehen

utwór począł się w jego głowie

das Stück nt entstand in seinem Kopf

3. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

poczynać

empfangen werden

poczynać

gezeugt werden

dziecko poczęło się we wrześniu

das Kind nt wurde im September gezeugt

pochód <gen. ‑chodu, pl. ‑chody> [poxut] SUST. m

1. pochód (grupa ludzi):

pochód

Zug m

pochód pierwszomajowy

Maiumzug m

pochód pierwszomajowy

Maidemonstration f

uczestniczyć w pochodzie

am Umzug teilnehmen

pochód zatrzymał się

der Zug hielt an

2. pochód (przemarsz):

pochód

Zug m

zwycięski pochód

Siegeszug m

pochwa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [poxfa] SUST. f

1. pochwa ANAT.:

pochwa

Scheide f

2. pochwa elev. (futerał: szabli):

pochwa

Scheide f

3. pochwa BOT.:

pochwa liściowa

Blattscheide f

pociąg <gen. ‑u, pl. ‑i> [potɕoŋk] SUST. m

1. pociąg (pojazd):

pociąg

Zug m

pociąg osobowy/towarowy

Personen-/Güterzug m

pociąg pośpieszny/ekspresowy

Eil-/Expresszug m

jechać pociągiem

mit dem Zug fahren

wsiadać do pociągu

in den Zug einsteigen

wysiadać z pociągu

aus dem Zug aussteigen

pociąg odjeżdża z toru drugiego przy peronie pierwszym

der Zug fährt vom Gleis zwei auf Bahnsteig eins [ab]

pociąg przybył z opóźnieniem

der Zug traf mit Verspätung ein

2. pociąg sin pl. (skłonność):

pociąg

Neigung f

mieć pociąg do czegoś

eine Neigung zu etw haben

mieć pociąg do czegoś

einen Hang zu etw haben

pocisk <gen. ‑u, pl. ‑i> [potɕisk] SUST. m

pocisk (karabinowy)

Projektil nt

pocisk (artyleryjski)

Geschoss nt

pocisk (artyleryjski)

Granate f

pocisk (rakietowy)

Rakete f

grad pocisków

Bombenhagel m

grad pocisków

Geschosshagel m

miotać pociski

Geschosse werfen

pocisk trafił w dom

das Geschoss [o. die Rakete] traf das Haus

pocisk wybuchł kilkanaście metrów od niego

das Geschoss detonierte einige [o. keine zwanzig] Meter von ihm entfernt

poczet <gen. ‑cztu, pl. ‑czty> [potʃet] SUST. m elev.

poczet sztandarowy

Fahnenträger m

poczet królów

Sammlung f von Königsporträts

locuciones, giros idiomáticos:

zaliczyć coś na poczet czegoś

etw auf etw acus. anrechnen

policzyli mu to poczet przyszłej pensji

sie rechneten ihm das auf das zukünftige Gehalt an

poczta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [potʃta] SUST. f

1. poczta (instytucja):

poczta

Post f

iść na pocztę

auf die [o. zur] Post gehen

pracować na poczcie

auf der Post arbeiten

wysyłać coś pocztą

etw per [o. mit der] Post schicken

poczta elektroniczna INFORM.

E-Mail f

poczta elektroniczna INFORM.

elektronische Post

poczta przychodząca/wychodząca INFORM.

Posteingang m /-ausgang m

pocztą lotniczą

per [o. mit] Luftpost

poczta pantoflowa hum.

Flüsterpropaganda f

2. poczta (budynek):

poczta

Postamt nt

3. poczta sin pl. (zbiór listów przesyłanych pocztą):

poczta

Post f

osobną pocztą

mit getrennter Post

poranna poczta

Morgenpost f

przejrzeć pocztę

die Post durchsehen

wyjąć pocztę ze skrzynki

die Post aus dem Briefkasten nehmen

poczuć [potʃutɕ]

poczuć form. perf. od czuć

Véase también: czuć

I . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. trans.

1. czuć (odczuwać):

czuć

fühlen

czuć

spüren

czuć chłód, ból, miłość

empfinden

czuć głód, potrzebę, złość

verspüren

czuć zapach

riechen

nie czuję nóg

ich spüre meine Beine nicht

2. czuć (przewidywać):

czuć

fühlen

czuć

ahnen

czuję, że...

ich fühle, dass ...

czuć pismo nosem coloq.

den Braten riechen coloq.

czuć coś przez skórę

die Gefahr wittern [o. spüren]

II . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. impers.

czuć spaleniznę!

es riecht verbrannt!

od kogoś czuć alkoholem

jd riecht nach Alkohol

od kogoś czuć alkoholem

jd hat eine Fahne fig. coloq.

III . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. v. refl.

ona czuje się dobrze/źle

sie fühlt sich acus. wohl/unwohl

ona czuje się dobrze/źle

ihr geht es gut/schlecht

jak się czujesz?

wie fühlst du dich?

jak się czujesz?

wie geht es dir?

czuć się jak u siebie w domu

sich acus. wie zu Hause fühlen

czuć się Polakiem

sich acus. als Pole m fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

sich acus. etw dat. nicht gewachsen fühlen

nie czuć się na siłach, żeby coś zrobić

nicht im Stande [o. imstande] sein, etw zu zun

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „pocąc“ en el diccionario polaco » alemán (Ir a alemán » polaco)

pociec [potɕets]

pociec form. perf. od ciec

Véase también: ciec

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

pochlać <‑la [lub ‑leje]; imperf. ‑aj [lub ‑lej]> [poxlatɕ] V. intr. form. perf. coloq. (pić alkohol)

I . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] V. trans. form. perf. coloq.

II . pomacać <‑ca> [pomatsatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq.

I . polecać <‑ca; form. perf. polecić> [poletsatɕ] V. trans.

1. polecać (rekomendować):

2. polecać (kazać):

3. polecać (powierzać):

II . polecać <‑ca; form. perf. polecić> [poletsatɕ] V. v. refl. (rekomendować się)

pokicać <‑ca; imperf. ‑aj> [pokitsatɕ] V. intr. form. perf.

I . pociąć <potnie; imperf. ‑tnij> [potɕoɲtɕ]

pociąć form. perf. od ciąć

II . pociąć <potnie; imperf. ‑tnij> [potɕoɲtɕ] V. trans. form. perf.

1. pociąć fig. (zadać ranę):

2. pociąć coloq. (pogryźć):

Véase también: ciąć

I . ciąć <tnie; imperf. tnij form. perf. na‑> [tɕoɲtɕ] V. trans.

1. ciąć:

2. ciąć (rzeźbić):

3. ciąć fig. (przeszywać):

4. ciąć fig. (ostro uderzać):

II . ciąć <tnie; imperf. tnij> [tɕoɲtɕ] V. intr.

1. ciąć:

2. ciąć (kąsać):

począć [potʃoɲtɕ]

począć form. perf. od poczynać

Véase también: poczynać

I . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. trans.

1. poczynać solo perf. (powstać):

2. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

II . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. intr. elev. (zaczynać)

III . poczynać <‑na; form. perf. począć> [potʃɨnatɕ] V. v. refl.

1. poczynać (zaczynać się):

2. poczynać solo perf. (powstać):

3. poczynać solo perf. (dać początek nowemu życiu):

pochód <gen. ‑chodu, pl. ‑chody> [poxut] SUST. m

1. pochód (grupa ludzi):

2. pochód (przemarsz):

pochwa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [poxfa] SUST. f

1. pochwa ANAT.:

2. pochwa elev. (futerał: szabli):

3. pochwa BOT.:

pociąg <gen. ‑u, pl. ‑i> [potɕoŋk] SUST. m

1. pociąg (pojazd):

2. pociąg sin pl. (skłonność):

pocisk <gen. ‑u, pl. ‑i> [potɕisk] SUST. m

poczet <gen. ‑cztu, pl. ‑czty> [potʃet] SUST. m elev.

locuciones, giros idiomáticos:

poczta <gen. ‑ty, pl. ‑ty> [potʃta] SUST. f

1. poczta (instytucja):

2. poczta (budynek):

3. poczta sin pl. (zbiór listów przesyłanych pocztą):

poczuć [potʃutɕ]

poczuć form. perf. od czuć

Véase también: czuć

I . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. trans.

1. czuć (odczuwać):

2. czuć (przewidywać):

II . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. impers.

III . czuć <czuje; form. perf. po‑> [tʃutɕ] V. v. refl.

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda