Traducciones de „wilde“ en el diccionario neerlandés » alemán

wil·de <wilde|n> [wɪldə] SUST. m en f

1. wilde (primitief volk):

wilde

Wilde(r) f(m)

2. wilde (wildebras):

wilde

Wildfang m

wild¹ [wɪlt] SUST. nt geen pl.

wild

Wild nt

wild (wildbraad)

Wildbret nt

op groot wild jagen

Großwild jagen

het oversteken van het wild

der Wildwechsel

planten in het wild

wilde Pflanzen pl.

in het wild voorkomen

wild [o. frei] vorkommen

wild² <wilde, wilder, wildst> [wɪlt] ADJ.

wild

wild

wild enthousiast zijn

hellauf begeistert sein

in het wilde weg

drauflos

in het wilde weg schieten

wild drauflosschießen coloq.

wild op iets zijn

wild [o. versessen] auf etw acus. sein

zich wild schrikken

zu Tode erschrecken

het wilde zwijn/de wilde kat

das Wildschwein/die Wildkatze

het gaat daar wild toe

es geht da wüst zu pey.

Traducciones de „wilde“ en el diccionario alemán » neerlandés

ˈWil·de(r) [ˈvɪldə (-dɐ)] SUST. f(m) decl. wie adj.

Wilde(r)

wilde

Wilde(r) fig.

wildeman(wildevrouw) m (f)

wild [vɪlt] ADJ.

1. wild (hemmungslos):

wild

wild

wild

ongetemd

wild

woest

wild sein auf etw (versessen)

gek [o. wild] op iets zijn

ein wild gewordener Polizist coloq. pey.

een doorgedraaide [o. over z'n toeren geraakte] politieagent

ein wilder Kampf

een woeste strijd

wild lebende Tiere ZOOL.

in het wild levende dieren

jdn wild machen (zum Äußersten gereizt)

iem tot razernij drijven

den wilden Mann spielen coloq. fig.

heel streng [o. energiek] [o. doortastend] doen [o. optreden]

wild wachsende Pflanzen BOT.

in het wild groeiende planten

halb so wild sein fig.

zo'n vaart niet lopen

2. wild coloq. (ungeordnet):

wild

wild

wild

ongeregeld

wild

ongebreideld

in wilder Ehe leben

ongehuwd samenwonen

wilde Geschichten

wilde [o. overdreven] verhalen

wildes Parken (illegal)

ongeoorloofd parkeren

wild sein vor Freude

dolblij zijn

Wild <Wild(e)s> [vɪlt] SUST. nt kein pl.

1. Wild ZOOL.:

Wild

wild nt

2. Wild GASTR.:

Wild

wildbraad nt

ˈwild·le·bend, ˈwild le·bend ADJ.

wildlebend → wild

Véase también: wild

wild [vɪlt] ADJ.

1. wild (hemmungslos):

wild

wild

wild

ongetemd

wild

woest

wild sein auf etw (versessen)

gek [o. wild] op iets zijn

ein wild gewordener Polizist coloq. pey.

een doorgedraaide [o. over z'n toeren geraakte] politieagent

ein wilder Kampf

een woeste strijd

wild lebende Tiere ZOOL.

in het wild levende dieren

jdn wild machen (zum Äußersten gereizt)

iem tot razernij drijven

den wilden Mann spielen coloq. fig.

heel streng [o. energiek] [o. doortastend] doen [o. optreden]

wild wachsende Pflanzen BOT.

in het wild groeiende planten

halb so wild sein fig.

zo'n vaart niet lopen

2. wild coloq. (ungeordnet):

wild

wild

wild

ongeregeld

wild

ongebreideld

in wilder Ehe leben

ongehuwd samenwonen

wilde Geschichten

wilde [o. overdreven] verhalen

wildes Parken (illegal)

ongeoorloofd parkeren

wild sein vor Freude

dolblij zijn

Ejemplos de uso para wilde

wilde roos

Hundsrose f

wilde haver

Flughafer m

het wilde zwijn/de wilde kat

das Wildschwein/die Wildkatze

het toeval wilde dat …

der Zufall wollte es, dass …

in het wilde weg

drauflos

zijn wilde haren kwijtraken fig.

sich dat. die Hörner abstoßen coloq.

het wilde zwijn

das Wildschwein

het wilde Westen

der Wilde Westen

wilde/tamme eend

Wildente/Hausente

wilde [o. grauwe ] gans

Wildgans f

in het wilde weg schieten

wild drauflosschießen coloq.

hij wilde de rivier afzwemmen

er wollte flussab schwimmen

telkens als ik iets wilde zeggen

immer [o. jedes Mal] , wenn ich etw sagen wollte

hij wilde eerst de brief aflezen

er wollte erst den Brief zu Ende lesen

een schip van de wilde vaart

ein Trampschiff

van schipperen wilde hij nooit weten

Kompromisse hat er immer abgelehnt

hij wilde met alle geweld naar huis

er wollte um jeden Preis nach Hause

wilde [o. overdreven] verhalen

wilde Geschichten

een dartel meisje [o. wildebras]

eine wilde Hummel coloq. fig.