Traducciones de „straßab“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

straat·arm [stratɑrm] ADJ.

straatarm

bettelarm

straatarm

total verarmt

straf·baar [strɑvbar] ADJ.

1. strafbaar (personen):

strafbaar

strafbar

strafbaar zijn

sich strafbar machen

2. strafbaar (handelingen):

strafbaar

strafbar

een strafbaar feit

eine Straftat

zich aan een strafbaar feit schuldig maken

sich strafbar machen

zich aan een strafbaar feit schuldig maken

straffällig werden

dat is strafbaar

das ist strafbar

iets strafbaar stellen

etw unter Strafe stellen

straf·blad <strafblad|en> [strɑvblɑt] SUST. nt

strafblad

Strafregister nt

strafblad

Vorstrafenregister nt

een blanco strafblad hebben

nicht vorbestraft sein

straat·je <straatje|s> [stracə] SUST. nt

1. straatje (kleine straat):

straatje

Gasse f

een straatje omlopen

einen (kleinen) Spaziergang machen

2. straatje:

straatje (plaveisel naar een deur)

Weg m

straatje (door tuin)

Gartenweg m

zijn eigen straatje schoonvegen fig.

sich rein waschen

in iems straatje praten fig.

jdm nach dem Mund reden

dat was precies in zijn straatje fig.

≈ das war für ihn ein gefundenes Fressen

straf·fen <strafte, h. gestraft> [strɑfə(n)] V. trans.

straffen

strafen

straffen

bestrafen

met een boete straffen

mit einer Geldbuße bestrafen

iem voor elke kleinigheid straffen

jdn wegen jeder Kleinigkeit strafen

strak·jes [strɑkjəs] ADV.

1. strakjes (binnenkort):

strakjes

gleich

strakjes

später

strakjes

nachher

2. strakjes (zo-even):

strakjes

soeben

strakjes

vorhin

3. strakjes (tamelijk strak):

strakjes

recht straff

stra·ling <straling|en> [stralɪŋ] SUST. f

straling

Strahlung f

stra·mien [stramin] SUST. nt geen pl.

1. stramien (patroon):

stramien fig.

Muster nt

stramien pey.

Schablone f

stramien ook pey.

Schema nt

volgens een vast stramien

nach einem festen Schema

volgens een vast stramien pey.

nach Schema F

2. stramien (weefsel):

stramien

Stramin m

stramien

Gitterleinen nt

stran·den <strandde, i. gestrand> [strɑndə(n)] V. intr.

1. stranden (aanspoelen):

stranden

angespült werden

de gestrande goederen

das Strandgut

2. stranden (mislukken):

stranden

scheitern

stranden

stranden form.

een gestrand huwelijk

eine gescheiterte Ehe

stranden op

scheitern an +dat.

3. stranden (de reis niet kunnen voortzetten):

stranden

stranden

4. stranden (schip):

stranden

stranden

stranden

auf Strand laufen

straat·kant [stratkɑnt] SUST. m geen pl.

straatkant

Straßenseite f

aan de straatkant wonen

an der Straßenseite wohnen

aan de straatkant wonen

zur Straße hin wohnen

straf·schop <strafschop|pen> [strɑfsxɔp] SUST. m

strafschop

Strafstoß m

strafschop (bij voetbal)

Elfmeter m

een strafschop nemen/benutten/missen

einen Strafstoß [o. Elfmeter] ausführen/verwandeln/verschießen