neerlandés » alemán

knap·pen <knapte, h./i. geknapt> [knɑpə(n)] V. intr.

knap·jes [knɑpjəs] ADV.

1. knapjes (bekwaam):

2. knapjes (netjes):

3. knapjes (tamelijk):

knap·perd <knapperd|s> [knɑpərt] SUST. m (intelligent iem)

helle(r) [o. kluge(r)] Kopf m

nop·pes [nɔpəs] PRON. indet. pron.

knep·pel SUST. m

kneppel → knuppel

Véase también: knuppel

knup·pel <knuppel|s> [knʏpəl] SUST. m

1. knuppel (korte, dikke stok):

2. knuppel (stuurstang):

3. knuppel (persoon):

Rüpel m

knip·pen1 <knipte, h. geknipt> [knɪpə(n)] V. intr.

1. knippen (snijden met, van een schaar):

2. knippen (het geluid ‘knip’ maken):

knop·pen <knopte, h. geknopt> [knɔpə(n)] V. intr.

knup·pel <knuppel|s> [knʏpəl] SUST. m

1. knuppel (korte, dikke stok):

2. knuppel (stuurstang):

3. knuppel (persoon):

Rüpel m

snap·pen1 <snapte, h. gesnapt> [snɑpə(n)] V. intr. (happen)

knip·mes <knipmes|sen> [knɪpmɛs] SUST. nt

knap·zak <knapzak|ken> [knɑpsɑk] SUST. m gesch.

knaap <knapen> [knap] SUST. m

1. knaap (jongen):

Junge m
Knabe m form.

knaap·je SUST. nt

knaapje → knaap

Véase también: knaap

knaap <knapen> [knap] SUST. m

1. knaap (jongen):

Junge m
Knabe m form.

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] V. intr.

1. knagen (bijten):

knak·ken1 <knakte, h. geknakt> [knɑkə(n)] V. trans.

2. knakken fig.:

knal·pot <knalpot|ten> [knɑlpɔt] SUST. m

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] V. intr.

knal·len <knalde, h./i. geknald> [knɑlə(n)] V. intr.

2. knallen (met een knal raken):

knau·wen <knauwde, h. geknauwd> [knɑuwə(n)] V. intr. (sterk kauwen)


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski