neerlandés » alemán

er·ven1 [ɛrvə(n)] SUST. pl.

Erben pl.

eren <eerde, h. geëerd> [erə(n)] V. trans.

1. eren (eer(bied) bewijzen):

Ehre erweisen +dat.

3. eren (hoger aanzien verlenen):

ei·sen <eiste, h. geëist> [ɛisə(n)] V. trans.

3. eisen (tot voorwaarde hebben):

et·sen <etste, h. geëtst> [ɛtsə(n)] V. trans.

2. etsen (aantasten):

er·ge·ren1 <ergerde, h. geërgerd> [ɛrɣərə(n)] V. trans. (aanstoot geven)

heer·sen <heerste, h. geheerst> [hersə(n)] V. intr.

1. heersen (regeren):

2. heersen (de overhand hebben):

koer·sen <koerste, h./i. gekoerst> [kursə(n)] V. intr.

1. koersen (de koers richten):

Kurs nehmen auf +acus.
steuern auf +acus.

2. koersen DEP.:

kner·sen V. intr.

knersen → knarsen

Véase también: knarsen

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] V. intr.

sek·sen2 <sekste, h. gesekst> [sɛksə(n)] V. trans. (geslacht bepalen (van))

he·sen V.

hesen 3. pl. sing. imperf. van hijsen¹, hijsen²

Véase también: hijsen , hijsen

hij·sen2 <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] V. intr. ((veel) drinken)

hij·sen1 <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] V. trans.

2. hijsen (met moeite naar boven brengen):

3. hijsen ((veel) drinken):

saufen argot
Bier saufen argot

Pa·sen [pasə(n)] SUST. m geen pl.

sms'en <smste, h. gesmst> [ɛsɛmɛsə(n)] V. intr.

bes·sen [bɛsə(n)] SUST. f geen pl.

bis·sen <biste, h. gebist> [bisə(n)] V. trans. bel.


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski