Traducciones de „klever“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . clever [ˈklɛvɐ] ADJ.

1. clever (gewitzt, geschickt):

clever

bystry

clever

zaradny

2. clever (raffiniert):

clever

sprytny

er war nicht clever genug

nie miał wystarczająco sprytu

II . clever [ˈklɛvɐ] ADV.

clever spielen, machen:

clever

sprytnie

Kle̱ber <‑s, ‑> [ˈkleːbɐ] SUST. m

1. Kleber coloq. (Klebstoff):

Kleber

klej m

2. Kleber BIOL. (Gluten):

Kleber

gluten m

3. Kleber suizo (Aufkleber):

Kleber

nalepka f

Klü̱ver <‑s, ‑> [ˈklyːvɐ] SUST. m NÁUT.

Klüver

kliwer m

I . kle̱ben [ˈkleːbən] V. intr.

1. kleben (klebrig sein):

kleben

kleić się

2. kleben (haften):

[an etw dat.] kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] się [do czegoś]

dieses Pflaster klebt gut/schlecht

ten plaster m dobrze/źle się trzyma

diese Folie klebt von selbst

ta folia f jest samoprzylepna

das Hemd klebte ihm am Körper

koszula f kleiła mu się do ciała

an seinen Händen klebt Blut

jego ręce fpl są brudne od krwi

3. kleben fig coloq. (festhalten an):

an etw dat. kleben

trzymać się czegoś

an seinem Posten kleben

trwać na posterunku

immer bleibt die ganze Hausarbeit an mir kleben

zawsze wszystkie prace fpl domowe spoczywają na mnie

die Verantwortung bleibt letztlich am Vorgesetzten kleben

ostatecznie [i tak] odpowiedzialność f spoczywa na przełożonych

ich bin in der fünften Klasse kleben geblieben

zimowałem w piątej klasie coloq.

II . kle̱ben [ˈkleːbən] V. trans.

1. kleben (befestigen):

etw an die Wand kleben

przyklejać [form. perf. przykleić] coś na ścianie

jdm eine kleben coloq.

dać komuś w twarz

2. kleben (zusammenkleben, reparieren):

kleben Film, Tonband

kleić [form. perf. s‑]

klü̱ger [ˈklyːgɐ] ADJ.

klüger kompar von klug

Véase también: klug

I . klu̱g <klüger, klügste> [kluːk] ADJ.

1. klug Person, Entscheidung, Handlungsweise:

klug (intelligent)

mądry

klug (scharfsinnig)

bystry

ein kluger Kopf

mądra głowa f

2. klug:

klug (vernünftig)

rozsądny

klug (schlau)

szczwany

ein kluger Rat

mądra rada f

es ist klug/klüger, abzuwarten

rozsądniej będzie poczekać

es wird das Klügste [o. am klügsten] sein, wenn wir umkehren

najlepiej będzie, gdy zawrócimy

der Klügere gibt nach provb.

mądry głupiemu ustępuje provb.

3. klug irón. (dumm):

klug Idee, Ratschlag

dobry irón.

4. klug (lebenserfahren):

ich bin genauso klug wie zuvor [o. vorher] (ich habe nichts Neues herausgefunden)

jestem tak samo mądry jak przedtem irón.

aus etw nicht klug werden

nie rozumieć czegoś

aus Schaden wird man klug

mądry Polak m po szkodzie provb.

daraus soll einer klug werden!

i bądź tu mądry!

II . klu̱g <klüger, am klügsten> [kluːk] ADV.

1. klug (vernünftig):

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

mądrze

klug vorgehen, sich verhalten, handeln

rozsądnie

klug reden coloq.

mądrze gadać coloq.

ihr könnt alle immer nur klug reden, aber helfen tut ihr nicht coloq.

wszyscy potraficie tylko mądrze gadać, ale nikt nie pomoże

2. klug irón. (dumm):

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

dobry sobie! irón.

das hast du dir wirklich sehr klug ausgedacht!

nieźle to sobie wymyśliłeś! irón.

Klẹpper <‑s, ‑> [ˈklɛpɐ] SUST. m pey.

Klepper

chabeta f pey. coloq.

Klepper

szkapa f coloq.

Kle̱i̱ber <‑s, ‑> SUST. m ZOOL.

Kleiber

kowalik m

Kleiber

bargiel m

I . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] V. trans.

1. kleiden (stehen):

der Anzug/die Farbe kleidet ihn gut

do twarzy mu w tym garniturze/kolorze

die Bluse kleidet dich gut

w tej bluzce jest ci do twarzy

2. kleiden (etw ausdrücken):

etw in [schöne] Worte kleiden

ubierać [form. perf. ubrać] coś w [piękne] słowa

II . kle̱i̱den [ˈklaɪdən] V. v. refl. (sich anziehen)

sich dezent/auffällig kleiden

ubierać się skromnie/wyzywająco

sie kleidet sich nach der neuesten Mode

ona ubiera się zgodnie z najnowszą modą

I . klẹmmen V. trans. (befestigen)

etw in etw acus. klemmen

wciskać [form. perf. wcisnąć] coś w coś

etw unter etw acus. klemmen

przyciskać [form. perf. przycisnąć] coś czymś

sich dat. etw unter den Arm klemmen

wciskać sobie coś pod pachę

II . klẹmmen V. intr.

klemmen (sich kaum bewegen lassen) (Schloss, Tür, Schublade)

zacinać [form. perf. zaciąć] się

III . klẹmmen V. v. refl.

1. klemmen (sich quetschen):

sich dat. den Daumen/den Finger klemmen

przycinać [form. perf. przyciąć] sobie kciuk/palec

2. klemmen coloq. (um Unterstützung bitten):

sich hinter jdn klemmen

szukać czyjegoś wsparcia

3. klemmen coloq. (sich kümmern um):

sich hinter etw acus. klemmen

zabierać [form. perf. zabrać] się energicznie do czegoś

Pala̱ver <‑s, ‑> [pa​ˈlaːvɐ] SUST. nt pey. coloq.

Palaver

gadanina f coloq.