Traducciones de „klever“ en el diccionario polaco » alemán

klezmer(ka) <gen. ‑a, pl. ‑erzy> [klezmer] SUST. m(f)

1. klezmer (członek żydowskiego zespołu):

klezmer(ka)

Klezmer[musiker] m

2. klezmer irón. coloq. (muzykant):

klezmer(ka)

Unterhaltungsmusiker(in) m (f) coloq.

dorabiać jako klezmer

als Unterhaltungsmusiker dazuverdienen

klejarz (-arka) <gen. ‑a, pl. ‑e> [klejaʃ] SUST. m (f) TÉC.

klejarz (-arka)

Kleber(in) m (f)

klerk <gen. ‑a, pl. ‑owie> [klerk] SUST. m

1. klerk elev. (artysta nieangażujący się w życie społeczne):

klerk

zurückgezogener Künstler(zurückgezogene Künstlerin) m (f)

klerk

Exzentriker(in) m (f)

2. klerk HIST. (naukowiec):

klerk

Wandergelehrte(r) mf

klerk

Wanderstudent(in) m (f)

kleryk <gen. ‑a, pl. ‑ycy> [klerɨk] SUST. m

kleryk

Priesterseminarist m

I . kleić <‑ei; imperf. ‑ej; form. perf. s‑> [kleitɕ] V. trans.

kleić

[zusammen]leimen

kleić torebkę

[zusammen]kleben

kleić włókna

schlichten

II . kleić <‑ei; imperf. ‑ej; form. perf. s‑> [kleitɕ] V. v. refl.

kleić

klebrig sein

kleić

kleben

locuciones, giros idiomáticos:

powieki mi się kleją

die Augen ntpl fallen mir zu

rozmowa się nie kleiła

das Gespräch nt geriet ins Stocken [o. wollte nicht recht in Fluss kommen]

kleik <gen. ‑u, pl. ‑i> [kleik] SUST. m

kleik

Brei m

kleik

[Hafer]schleim m

locuciones, giros idiomáticos:

być na kleiku

auf Diät sein

kleks <gen. ‑a, pl. ‑y> [kleks] SUST. m

kleks

Klecks m

kleks

Tintenfleck m

zrobić kleksa w zeszycie

einen Tintenfleck ins Heft machen

klepka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [klepka] SUST. f

1. klepka (deszczułka podłogowa):

klepka

Parkettstab m

brak mu piątej klepki coloq.

bei ihm ist eine Schraube f locker coloq.

brak mu piątej klepki coloq.

er hat nicht alle Tassen im Schrank coloq.

2. klepka (w beczce):

klepka

[Fass]daube f

klecha <gen. ‑chy, pl. ‑chy, gen. pl. ‑chów [lub klech]> [klexa] SUST. m pey.

klecha

Pfaffe m pey.

klecha

Schwarzrock m pey.

I . klecić <kleci; imperf. kleć, form. perf. s‑> [kletɕitɕ] V. trans. coloq.

klecić

[zusammen]klittern

klecić

[zusammen]basteln

klecić wiersz

zusammenschustern pey.

klecić wiersz

zurechtdichten pey.

II . klecić <kleci; imperf. kleć, form. perf. s‑> [kletɕitɕ] V. v. refl. coloq. (tworzyć się)

klecić

gelingen

klecić

zusammenpassen

wiersz mi się nie kleci

das Gedicht nt will mir einfach nicht gelingen

wypowiedź się nie kleci

in der Aussage passt alles hinten und vorne nicht zusammen coloq.

klekot¹ <gen. ‑u, sin pl. > [klekot] SUST. m

klekot (bocianów, kołatki)

Klappern nt

klekot (maszyny)

Knattern nt

klekot (maszyny)

Rattern nt

klekot (maszyny)

Geklapper nt

I . klepać <‑pie> [klepatɕ] V. trans.

1. klepać < form. perf. klepnąć>:

klepać

klopfen

klepnąć kogoś w ramię

jdm auf die Schulter klopfen

2. klepać < form. perf. wy‑> TÉC.:

klepać

treiben

klepać

[aus]hämmern

klepać blachę

Blech treiben [o. dengeln]

klepać biedę

Not leiden

klepać biedę

kümmerlich sein Leben fristen

II . klepać <‑pie form. perf. klepnąć> [klepatɕ] V. intr. gen. form. imperf. coloq. (pleść)

klepać trzy po trzy

Blech reden coloq.

klepać trzy po trzy

faseln pey. coloq.

III . klepać <‑pie form. perf. klepnąć> [klepatɕ] V. v. refl.

klepać się [z radości] po udach

sich dat. [vor Freude] auf die Schenkel klopfen [o. schlagen]

klepać się po ramionach

sich dat. gegenseitig auf die Schultern klopfen

klepak <gen. ‑a, pl. ‑i> [klepak] SUST. m

1. klepak TÉC. (młot do klepania blachy):

klepak

Treibhammer m

klepak

Dengelhammer m

2. klepak coloq. (człowiek gadatliwy):

klepak

Plappermaul nt pey. lub hum. coloq.

klepak

Plaudertasche f pey. lub hum.

klepak

Labersack m pey. coloq.

kleszy [kleʃɨ] ADJ. pey. coloq.

kleszy

Pfaffen- pey. coloq.

kleszy ubiór

Pfaffengewand nt