Traducciones de „eumeln“ en el diccionario alemán » polaco

bau̱meln [ˈbaʊməln] V. intr. coloq.

baumeln

dyndać coloq.

ta̱u̱meln [ˈtaʊməln] V. intr.

1. taumeln +haben o sein:

taumeln (Person)

zataczać się

taumeln (Flugzeug)

zachwiać się

2. taumeln +sein:

gegen die Wand taumeln

zatoczyć się na ścianę

bụmmeln V. intr.

1. bummeln +sein (schlendern, spazieren):

bummeln gehen

iść na przechadzkę

2. bummeln +haben pey. coloq. (trödeln):

bummeln

guzdrać się coloq.

musst du immer so bummeln?

zawsze musisz się tak guzdrać?

fụmmeln [ˈfʊməln] V. intr.

1. fummeln coloq. (hantieren):

an etw dat. fummeln

dłubać [lub majstrować] przy czymś coloq.

2. fummeln coloq. (sexuell berühren):

fummeln

macać coloq.

fummeln

obmacywać coloq.

hör auf zu fummeln!

przestań mnie obmacywać! coloq.

sie fummeln

oni się obmacują coloq.

3. fummeln coloq. (herumtasten):

fummeln

szukać

seine Uhr aus der Hosentasche fummeln

szukać zegarka w kieszeni spodni

4. fummeln DEP.:

fummeln sl

[długo] dryblować

tụmmeln [ˈtʊməln] V. v. refl.

1. tummeln (umherspringen):

[sich] tummeln

hasać [form. perf. po‑]

[sich] tummeln

pląsać hum.

die Kinder tummeln sich im Wasser

dzieci pląsały w wodzie hum.

2. tummeln REG (sich beeilen):

tummeln

pośpieszyć się

jetzt müsst ihr euch aber tummeln

teraz musicie się jednak pośpieszyć

I . mụmmeln [ˈmʊməln] V. trans. REG

1. mummeln (murmeln):

mummeln

mamrotać coloq.

mummeln

mruczeć [form. perf. mruknąć]

vor sich hin mummeln

mruczeć [lub mamrotać] coś pod wąsem

2. mummeln coloq. (einhüllen):

mummeln

opatulać [form. perf. opatulić ]coloq.

mummeln

otulać [form. perf. otulić]

die Mutter hat ihr Kind dicht in eine Decke gemummelt

matka mocno opatuliła coloq. [lub otuliła] dziecko kołdrą [lub kocem]

II . mụmmeln [ˈmʊməln] V. v. refl.

mummeln

opatulać [form. perf. opatulić] się coloq.

mummeln

otulać [form. perf. otulić] się

sich in eine Decke mummeln

opatulić coloq. [lub otulić] się kołdrą [lub kocem]

mụrmeln [ˈmʊrməln] V. intr., trans.

murmeln

mamrotać [form. perf. wy‑ ]coloq.

murmeln

mruczeć [form. perf. wy‑]

was murmelst du da?

co tam mamroczesz coloq. [lub mruczysz] ?

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] V. intr.

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować coloq.

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

I . beu̱teln V. trans. austr., al. s. (schütteln)

beuteln

potrząsać [form. perf. potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln V. intr.

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln V. impers. austr., al. s.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku coloq.

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba f dała mu się nieźle we znaki

fe̱u̱deln V. trans. al. norte

feudeln

wycierać [form. perf. wytrzeć]

ze̱u̱seln [ˈtsɔɪzəln] V. intr. suizo

zeuseln

podpalać [form. perf. podpalić]

zeuseln

wzniecać [form. perf. wzniecić] pożar

hụmpeln [ˈhʊmpəln] V. intr.

1. humpeln +haben o sein (hinken):

humpeln

kuleć

humpeln

utykać

2. humpeln +sein (sich fortbewegen):

nach Hause/über die Straße humpeln

pokuśtykać do domu/przez ulicę

I . rụmpeln [ˈrʊmpəln] V. intr. coloq.

1. rumpeln +sein:

rumpeln (sich rumpelnd fortbewegen)

przemieszczać [form. perf. przemieścić] się z hałasem

rumpeln (Fahrzeug)

turkotać coloq.

die Kutsche rumpelte durch die Straßen/über das Pflaster

powóz m turkotał po ulicach/bruku coloq.

2. rumpeln coloq. +haben (Geräusche machen):

rumpeln

hałasować

rumpeln

dudnić [form. perf. za‑]

II . rụmpeln [ˈrʊmpəln] V. impers. coloq.

in meinem Magen rumpelt es

burczy mi w żołądku coloq.

I . e̱keln V. trans.

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [form. perf. obrzydzić]

II . e̱keln V. v. refl.

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln V. impers.

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

krü̱meln V. intr.

1. krümeln (Krümel machen):

krümeln

kruszyć [form. perf. na‑]

beim Essen krümeln

nakruszyć przy jedzeniu

2. krümeln:

krümeln (zerfallen) (Brot, Kuchen)

kruszyć [form. perf. po‑] się

mụ̈mmeln [ˈmʏməln] V. intr., trans. REG coloq.

mümmeln (Hase)

chrupać [form. perf. s‑]

mümmeln (Mensch)

mamlać coloq.

mümmeln (Mensch)

memłać coloq.

mümmeln (Mensch)

przeżuwać

was mümmelst du denn so lange an diesem Apfel?

co tak długo przeżuwasz [lub memłasz coloq. ] to jabłko?

lụ̈mmeln V. v. refl. pey. coloq.

lümmeln

walnąć się coloq.

lümmeln

uwalić się coloq.

sich auf eine Bank lümmeln

uwalić się na ławce coloq.

bịmmeln V. intr. coloq.

1. bimmeln (bammeln):

bimmeln

dyndać coloq.

2. bimmeln:

bimmeln (klingeln) (Telefon, Wecker, Glocke)

dzwonić

gạmmeln [ˈgaməln] V. intr. coloq.

1. gammeln:

gammeln (verderben) (Lebensmittel)

psuć [form. perf. ze‑] się

gammeln (Brot)

czerstwieć [form. perf. s‑]

2. gammeln pey. (dahinleben):

gammeln

obijać się coloq.

3. gammeln (trödeln, faulenzen):

gammeln

bumelować coloq.

I . rạmmeln [ˈraməln] V. intr.

1. rammeln:

rammeln (sich paaren) (Kaninchen, Hase)

parzyć się

2. rammeln vulg. (koitieren):

rammeln

pieprzyć się vulg.

3. rammeln coloq. (stoßend drängen):

rammeln

wpychać [form. perf. wepchnąć] się coloq.

gerammelt voll

wypchany

II . rạmmeln [ˈraməln] V. v. refl. coloq.

1. rammeln (sich balgen):

rammeln

szamotać się

2. rammeln (sich stoßen):

rammeln

zahaczyć [lub uderzyć] się

er hat sich am Pfosten gerammelt

uderzył się o słupek

Ejemplos monolingües (no verificados por la redacción de PONS)

alemán

Es gibt auch das Verb eumeln für Tätigkeiten, die einen Eumel üblicherweise auszeichnen sollen oder als Begriff für feiern, sich amüsieren oder Zärtlichkeiten austauschen bzw. intim sein.

de.wikipedia.org