Traducciones de „otuliła“ en el diccionario polaco » alemán

otulina <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [otulina] SUST. f

1. otulina TÉC.:

otulina

Isolierung f

2. otulina GEO.:

otulina

äußere Schutzzone eines Nationalparks

I . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] form. perf. V. trans.

1. otulać (okrywać):

otulić kogoś czymś

jdn in etw acus. [ein]hüllen

2. otulać (ocieplać):

otulać krzew, drzewo

hüllen

II . otulać <‑la> [otulatɕ], otulić [otulitɕ] form. perf. V. v. refl. (okrywać się)

otulić się czymś

sich acus. in etw acus. einhüllen

otulić się czymś

sich acus. mit etw zudecken

otucha <gen. ‑chy, sin pl. > [otuxa] SUST. f

otucha

Mut m

otucha

Zuversicht f

dodać komuś otuchy

jdm Mut machen [o. zusprechen]

dodać komuś otuchy

jdn ermutigen

nabrać otuchy

Mut fassen

[s]tracić otuchę

den Mut verlieren

locuciones, giros idiomáticos:

otucha spływa na kogoś

jd schöpft Zuversicht

I . tulić <‑li; imperf. tul> [tulitɕ] V. trans.

1. tulić (obejmować):

tulić

umarmen

tulić

an sich acus. drücken

tulić kogoś w ramionach

jdn umarmen

2. tulić (zbliżać):

tulić głowę do poduszki

sich acus. in das Kopfkissen [ein]kuscheln coloq.

3. tulić (zwijać):

pies tuli ogon pod siebie

der Hund m zieht den Schwanz ein

tulić uszy po sobie

die Ohren einziehen

II . tulić <‑li; imperf. tul> [tulitɕ] V. v. refl.

tulić się do kogoś/czegoś

sich acus. an jdn/etw schmiegen

stulić [stulitɕ]

stulić form. perf. od stulać

Véase también: stulać

stulać <‑la; form. perf. stulić> [stulatɕ] V. trans.

stulać płatki, liście

schließen

stulać skrzydła

[zusammen]legen [o. falten]

stulać uszy

anlegen

stulać ogoń

einziehen

usta stulone do pocałunku

zum Kuß geschürzte Lippen fpl

locuciones, giros idiomáticos:

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt´s Maul! vulg.

stul gębę [lub pysk]! vulg.

halt die Fresse! vulg.

sen stulił mu powieki

der Schlaf m übermannte ihn [o. senkte sich über ihn] ksi¹¿k

I . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] form. perf. V. trans. elev.

1. utulać → ululać

2. utulać:

utulać (uspokoić)

beruhigen

utulać (pocieszyć)

trösten

II . utulać <‑la> [utulatɕ], utulić [utulitɕ] form. perf. V. v. refl. elev. (znaleźć ukojenie)

utulać

sich acus. beruhigen [o. trösten]

Véase también: ululać

I . ululać <‑la; imperf. ‑aj> [ululatɕ] V. trans. form. perf.

1. ululać (ukołysać):

ululać dziecko

in den Schlaf wiegen

ululać dziecko

einlullen coloq.

ululać dziecko

einwiegen

2. ululać hum. (upić):

ululać

abfüllen coloq.

II . ululać <‑la; imperf. ‑aj> [ululatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (upić się)

ululać

sich acus. abfüllen coloq.

ululać

sich dat. einen hinter die Binde gießen coloq.

I . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] form. perf. V. trans.

wtulać głowę:

wtulać

[hinein]drücken

II . wtulać <‑la> [ftulatɕ], wtulić [ftulitɕ] form. perf. V. v. refl.

wtulać się w coś

sich acus. an etw acus. herandrücken [o. in etw acus. einkuscheln]

obtulać <‑la; imperf. ‑aj> [optulatɕ], obtulić [optulitɕ] V. trans. form. perf.

obtulać

einwickeln

obtulać

einhüllen

obtulić kocem śpiące dziecko

das schlafende Kind in eine Decke hüllen

tulipan <gen. ‑a, pl. ‑y> [tulipan] SUST. m BOT.

tulipan

Tulpe f

lila [lila] ADJ. ADV.

lila

lila[farben]