Traducciones de „crib“ en el diccionario alemán » polaco

Le̱i̱b <‑[e]s, ‑er> [laɪp] SUST. m

1. Leib elev. (Körper):

Leib

ciało nt

bei lebendigem Leib [o. lebendigen Leibes]

żywcem

bleib mir vom Leib!

trzymaj się ode mnie z daleka!

einer Aufgabe zu Leibe rücken

energicznie brać [form. perf. wziąć] się za zadanie

den Pickeln zu Leibe rücken

pozbywać [form. perf. pozbyć] się pryszcza

etw am eigenen Leibe erfahren [o. erleben]

doświadczać [form. perf. doświadczyć] czegoś na własnej skórze

jdm auf den Leib rücken coloq.

nękać kogoś

mit Leib und Seele

ciałem i duszą

etw mit Leib und Seele tun

wkładać [form. perf. włożyć] w coś serce

sich dat. jdn/etw vom Leibe halten coloq.

trzymać się od kogoś/czegoś z daleka

jdm wie auf den Leib geschrieben sein

być jakby stworzonym dla kogoś

die Rolle ist ihr wie auf den Leib geschrieben

ta rola f jest jakby dla niej stworzona

sich dat. jdn vom Leibe schaffen coloq.

pozbywać [form. perf. pozbyć] się kogoś

2. Leib REL.:

der Leib Christi

Ciało nt Chrystusa

3. Leib elev. (Bauch):

Leib

brzuch m

La̱i̱b <‑[e]s, ‑e> [laɪp] SUST. m

ein Laib Brot

bochen[ek] m

ein Laib Käse

gomółka f sera

We̱i̱b <‑[e]s, ‑er> [vaɪp] SUST. nt coloq.

Weib

baba f coloq.

Weib

babsko nt pey. coloq.

Weib

babsztyl m pey. coloq.

ri̱e̱b [riːp] V. trans., intr., v. refl.

rieb imperf. von reiben

Véase también: reiben

I . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] V. trans.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

das Besteck blank reiben

polerować [form. perf. wy‑] sztućce

trocken reiben

wycierać [form. perf. wytrzeć] do sucha

sich dat. die Augen reiben a. fig

przecierać [form. perf. przetrzeć] oczy a. fig

sich dat. die Hände reiben a. fig

zacierać [form. perf. zatrzeć] ręce a. fig

2. reiben (auftragen):

[sich dat.] die Salbe in die Haut reiben

wcierać [form. perf. wetrzeć] [sobie] maść w skórę

3. reiben (zerkleinern):

reiben Möhre, Käse

ścierać [form. perf. zetrzeć]

reiben Möhre, Käse

ucierać [form. perf. utrzeć]

4. reiben (verletzen):

sich die Haut wund reiben

o[be]trzeć sobie skórę

5. reiben (entfernen):

einen Fleck aus der Jacke reiben

ścierać [form. perf. zetrzeć] plamę z kurtki

er rieb sich dat. den Schlaf aus den Augen fig

przecierał oczy po przebudzeniu

II . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] V. intr.

1. reiben (über etw hinfahren):

reiben

trzeć

durch Reiben

[po]przez tarcie

mit einem Tuch über etw reiben

przecierać [form. perf. przetrzeć] coś chustką

2. reiben (scheuern):

reiben

obcierać [form. perf. obetrzeć]

die Schuhe reiben an Zehen

buty mpl obcierają palce

III . re̱i̱ben <reibt, rieb, gerieben> [ˈraɪbən] V. v. refl.

1. reiben (sich kratzen):

reiben

drapać [form. perf. po‑] się

sich wund reiben

podrapać się do krwi

2. reiben fig (sich streiten):

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn

[on] ściera się często z[e swoimi] sąsiadami

er reibt sich oft mit seinen Nachbarn (sich auseinander setzen)

rozprawiać [form. perf. rozprawić] się

sie reiben sich ständig aneinander

[oni] stale spierają się ze sobą

sich an einem Problem reiben

natykać się na jakiś problem [form. perf. natknąć]

chic [ʃɪk] ADJ. ADV.

chic → schick

Véase también: schick

I . schịck [ʃɪk] ADJ.

1. schick (elegant, gut aussehend):

schick Kleid, Mädchen, Wohnung

elegancki

2. schick coloq. (modisch):

schick Auto

szykowny

schick Auto

wystrzałowy coloq.

das gilt als schick

to jest modne

es gilt als schick, in dieses Lokal zu gehen

uważa się za modne chodzenie do tego lokalu

II . schịck [ʃɪk] ADV.

schick aussehen:

schick

szykownie

schick

elegancko

sich schick machen

ubierać [form. perf. ubrać] się elegancko [lub szykownie]

cif

cif WIRTSCH Abk. von cost, insurance, freight

cif

cif m (klauzula umowy w handlu morskim oznaczająca, że w cenę towaru wliczone są koszty załadunku, transportu i ubezpieczenia)

cịs <‑, ‑> [tsɪs] SUST. nt

cis SUST. nt <‑, ‑>:

cis MUS, MUS

cis nt