Traducciones de „Abbrenn“ en el diccionario alemán » polaco

I . ạb|brennen V. trans. irr

1. abbrennen (niederbrennen):

abbrennen Dorf

spalić

2. abbrennen (roden):

abbrennen Feld

wypalać [form. perf. wypalić]

3. abbrennen (brennen lassen):

abbrennen Feuerwerk

odpalać [form. perf. odpalić]

II . ạb|brennen V. intr. irr +sein

1. abbrennen:

abbrennen (niederbrennen) (Dorf)

płonąć [form. perf. s‑]

das Gebäude brannte vollkommen ab

budynek m doszczętnie spłonął

abgebrannt sein coloq. (kein Geld haben)

być spłukanym coloq.

2. abbrennen:

abbrennen (sich aufbrauchen) (Kerze)

wypalać [form. perf. wypalić] się

ạb|bremsen V. trans., intr.

abbremsen

hamować [form. perf. za‑]

du musst hier die Geschwindigkeit auf 60 km/h abbremsen

musisz tu zmniejszyć prędkość do 60 km/h

er hat blitzschnell abgebremst

[on] błyskawicznie zahamował

I . ạb|brechen V. trans. irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [form. perf. odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [form. perf. zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [form. perf. oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich dat. einen abbrechen coloq. (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich dat. einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich dat. einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! coloq.

nie przesadzaj! coloq.

nun brich dir mal keinen ab! coloq.

nie szalej! coloq.

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [form. perf. zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [form. perf. rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [form. perf. wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [form. perf. zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [form. perf. przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen INFORM.:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen V. intr. irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [form. perf. odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [form. perf. urwać] się

ạb|bringen V. trans. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [form. perf. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [form. perf. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [form. perf. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

ạb|brühen V. trans. GASTR.

abbrühen

parzyć [form. perf. s‑] wrzątkiem

Ạbbrand <‑[e]s, Abbrände> SUST. m

1. Abbrand (das Verbrennen):

Abbrand

spalanie nt

2. Abbrand (im Hüttenwesen):

Abbrand

zgorzelina f

Abbrand

zgar m

3. Abbrand (im Kernreaktor):

Abbrand

wypalenie nt

Abbrand

rozszczepianie nt paliwa jądrowego

I . ạb|bauen V. intr. (Kräfte verlieren)

abbauen

tracić [form. perf. s‑] siły

der Sportler hat abgebaut

sportowiec m stracił siły

der Sportler hat abgebaut (im Alter geistig nachlassen)

posunąć się [w latach]

der Sportler hat abgebaut (psychisch ermüden)

wyczerpywać [form. perf. wyczerpać] się psychicznie

II . ạb|bauen V. trans.

1. abbauen (zerlegen):

abbauen Gerüst

demontować [form. perf. z‑]

2. abbauen MIN. (fördern):

abbauen Kohle

wydobywać [form. perf. wydobyć]

abbauen Kohle

eksploatować [form. perf. wy‑]

3. abbauen (verringern):

abbauen Arbeitsstellen, Personal

redukować [form. perf. z‑]

abbauen Steuern

obniżać [form. perf. obniżyć]

die Belegschaft abbauen

[z]redukować personel

4. abbauen (beseitigen):

abbauen Vorurteile, Hemmungen

usuwać [form. perf. usunąć]

5. abbauen QUÍM.:

abbauen

rozkładać [form. perf. rozłożyć]

in der Leber werden Schadstoffe abgebaut

szkodliwe substancje fpl ulegają rozkładowi w wątrobie

ạb|büßen V. trans.

1. abbüßen DER.:

abbüßen Strafe

odbywać [form. perf. odbyć] [karę]

abbüßen Strafe

odsiadywać [form. perf. odsiedzieć] [karę] coloq.

2. abbüßen a. REL.:

abbüßen Schuld

odpokutowywać [form. perf. odpokutować]

ạb|regen V. v. refl. coloq. (sich beruhigen)

rege dich doch aber ab!

ależ uspokój się!

ạb|hören V. trans.

1. abhören (überwachen, belauschen):

abhören Gespräch, Telefonat, Telefonleitung

podsłuchiwać [form. perf. podsłuchać]

[von jdm] abgehört werden

być [przez kogoś] podsłuchiwanym

2. abhören (abfragen):

abhören Schüler

przepytywać [form. perf. przepytać]

3. abhören MED.:

abhören Patient

osłuchiwać [form. perf. osłuchać]

4. abhören Anrufbeantworter, Aufnahme:

abhören

odsłuchiwać [form. perf. odsłuchać]

ạb|irren V. intr. +sein elev.

1. abirren (abkommen):

abirren

zbłądzić

vom Weg abirren

zboczyć z drogi

sie sind vom Pfad der Tugend abgeirrt fig

oni zboczyli z drogi cnoty fig

2. abirren fig (abschweifen):

vom Thema abirren

odbiegać od tematu

ich kann mich heute schlecht konzentrieren, meine Gedanken irren [o. ich irre] ständig vom Gespräch[sthema] ab

nie mogę się dziś skoncentrować, wciąż odbiegam myślą od [tematu] rozmowy

ạb|ebben V. intr. +sein

abebben (Wut)

przechodzić [form. perf. przejść]

abebben (Wut)

opadać [form. perf. opaść]

abebben (Streit, Lärm)

ustawać [form. perf. ustać]

abebben (Streit, Lärm)

cichnąć [form. perf. u‑]

die Erregung ebbte spürbar ab

podekscytowanie nt wyraźnie się zmniejszyło