neerlandés » alemán

Traducciones de „wegzubringen“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

weg·bren·gen: verbo
weg·zin·ken: verbo
weg·zen·den: verbo
ver·drin·gen: verbo
ver·wrin·gen: verbo
te·rug·drin·gen: verbo
weg·zet·ten: verbo
om·rin·gen: verbo
sprin·gen: verbo
op·drin·gen: verbo
in·drin·gen: verbo
Thü·rin·gen: sustantivo
af·sprin·gen: verbo
aan·drin·gen: verbo
in·sprin·gen: verbo
om·sprin·gen: verbo
op·sprin·gen: verbo
uit·wrin·gen: verbo
door·ˈdrin·gen: verbo
hoog·sprin·gen: sustantivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: wegbrengen , wegzinken , terugdringen , verwringen , verdringen , wegzenden , overspringen , openspringen , ontspringen , hoogspringen , doordringen , uitwringen , opspringen , omspringen , inspringen , aandringen , afspringen , Thüringen , indringen , opdringen , springen , omringen y/e wegzetten

weg·bren·gen <bracht weg, h. weggebracht> [wɛɣbrɛŋə(n)] V. trans.

1. wegbrengen:

wegbrengen (elders heen brengen)

wegbrengen (elders heen brengen)

wegbrengen (bezorgen)

brieven wegbrengen

Briefe einwerfen

een dief wegbrengen

einen Dieb abführen

kranten wegbrengen

Zeitungen austragen

2. wegbrengen (vergezellen):

weg·zin·ken <zonk weg, i. weggezonken> [wɛxsɪŋkə(n)] V. intr.

onder het ijs/in een moeras wegzinken

unter dem Eis verschwinden/im Moor versinken

weg·zen·den <zond weg, h. weggezonden> [wɛxsɛndə(n)] V. trans.

1. wegzenden:

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (ergens heen zenden)

wegzenden (verzenden ook)

2. wegzenden (wegsturen, afwijzen):

3. wegzenden (ontslaan):

ver·drin·gen¹ <verdrong, h. verdrongen> [vərdrɪŋə(n)] V. trans. ook psych.

ver·wrin·gen <verwrong, h. verwrongen> [vərwrɪŋə(n)] V. trans.

een van pijn verwrongen gezicht

ein vor Schmerz verzerrtes Gesicht

te·rug·drin·gen <drong terug, h. teruggedrongen> [tərʏɣdrɪŋə(n)] V. trans.

terugdringen

zurückdrängen

de menigte werd door de politie teruggedrongen

die Menge wurde von der Polizei zurückgedrängt

weg·zet·ten <zette weg, h. weggezet> [wɛxsɛtə(n)] V. trans.

1. wegzetten (terzijde zetten):

beiseitestellen [o. setzen]

zet die koffers een eindje weg

stell(e) diese Koffer mal ein bisschen beiseite

2. wegzetten (wegbergen):

3. wegzetten (verkopen):

om·rin·gen <omringde, h. omringd> [ɔmrɪŋə(n)] V. trans.

1. omringen:

omringen (aan alle kanten omgeven)

omringen (mensen)

de gracht die het kasteel omringt

der Wassergraben, der das Schloss umgibt

de fans omringden de ster

die Fans umringten den Star

2. omringen fig. (voorvallen rondom iem, iets):

de gevaren die de jeugd in grote steden omringen

die Gefahren, die die Jugend in Großstädten umgeben

3. omringen (plaatsen om, omgeven):

iem met zorg omringen

jdn umsorgen [o. umhegen]

zij omringden hun steden met wallen

sie umgaben ihre Städte mit Wällen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] V. intr.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

ergens bovenop springen fig.

sich auf etw acus. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw acus. herfallen

je kunt hoog of laag springen … fig.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw acus. hineinspringen

ergens in springen fig.

in etw acus. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

staan te springen om weg te komen fig.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets fig.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel fig.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

in het slot springen

dat springt in het oog fig.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

5. springen (vloeistoffen):

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

eruit springen fig.

eruit springen fig.

9. springen (bankroet gaan):

zusammenbrechen

platzen coloq.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

op·drin·gen¹ <drong op, i. opgedrongen> [ɔbdrɪŋə(n)] V. intr. (naar voren dringen)

(sich) vordrängen

een opdringende massa mensen

eine vordringende Menschenmasse

in·drin·gen¹ <drong in, h. ingedrongen> [ɪndrɪŋə(n)] V. trans. (indrijven)

(hinein)drängen in +acus.

zij werden de sloot ingedrongen

sie wurden in den Graben (hinein)gedrängt

Thü·rin·gen [tyːrɪŋən] SUST. nt geen pl.

af·sprin·gen <sprong af, i. afgesprongen> [ɑfsprɪŋə(n)] V. intr.

1. afspringen (naar beneden springen):

herunterspringen

hinunterspringen

de ruiter sprong af

der Reiter sprang ab

2. afspringen (wegspringen):

van de boot afspringen

vom Boot abspringen

3. afspringen (toespringen op):

de honden sprongen op het hert af

die Hunde sprangen auf den Hirsch los

4. afspringen (plotseling loslaten):

het vernis springt af

der Firnis springt ab

5. afspringen (afgebroken worden):

sich zerschlagen

de onderhandelingen zijn afgesprongen

die Verhandlungen sind gescheitert

aan·drin·gen <drong aan, h./i. aangedrongen> [andrɪŋə(n)] V. intr.

1. aandringen (aansporen):

bij iem op betaling aandringen

bei jdm auf Zahlung dringen

bij iem op betaling aandringen

jdn zur Zahlung drängen

2. aandringen (met klem trachten gedaan te krijgen):

na lang aandringen

nach langem Drängen

ze drong zo aan, dat ik toegaf

sie drang so lange in mich, bis ich nachgab

3. aandringen (naar voren dringen):

in·sprin·gen <sprong in, i. ingesprongen> [ɪnsprɪŋə(n)] V. intr.

1. inspringen (invallen):

voor een collega inspringen

für einen Kollegen einspringen

2. inspringen (boekwezen):

eingerückt sein

een regel laten inspringen

eine Zeile einrücken

3. inspringen (met een sprong inkomen):

de tuin inspringen

in den Garten springen

4. inspringen (inhaken op):

sich einstellen auf +acus.

sich ausrichten auf +acus.

inspringen op de laatste ontwikkelingen

sich auf die letzten Entwicklungen einstellen

om·sprin·gen <sprong om, h./i. omgesprongen> [ɔmsprɪŋə(n)] V. intr.

omspringen (omgaan)

omspringen pey. (personen)

slordig met andermans boeken omspringen

schlampig mit anderer Leute Büchern umgehen

op·sprin·gen <sprong op, i. opgesprongen> [ɔpsprɪŋə(n)] V. intr.

opspringen (van schrik)

auffahren form.

de hond sprong tegen zijn baas op

der Hund sprang an seinem Herrchen hoch

van zijn stoel opspringen

aus seinem Stuhl hochschnellen

van zijn stoel opspringen

von seinem Stuhl auffahren

uit·wrin·gen <wrong uit, h. uitgewrongen> [œytfrɪŋə(n)] V. trans.

door·ˈdrin·gen² <doordrong, h. doordrongen> [dordrɪŋə(n)] V. trans.

hoog·sprin·gen [hoxsprɪŋə(n)] SUST. nt geen pl.

hoogspringen

het hoogspringen

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski