Traducciones de „popřít“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

popis <gen. ‑u, pl. ‑y> [popis] SUST. m

popis

Schau f

popis

Vorführung f

locuciones, giros idiomáticos:

mieć pole do popisu

eine Domäne haben

I . popić <‑ije; imperf. ‑ij> [popitɕ]

popić form. perf. od popijać

II . popić <‑ije; imperf. ‑ij> [popitɕ] V. intr. form. perf.

1. popić (napić się):

popić soku/wody

etwas Saft/Wasser trinken

2. popić (pić nałogowo):

on lubi sobie popić

er kippt mal gerne einen [hinter die Binde] coloq.

Véase también: popijać

I . popijać <‑ja> [popijatɕ] V. trans.

1. popijać (wolno pić):

popijać coś

an etw dat. nippen

popijać coś

etw langsam trinken

2. popijać < form. perf. popić> (pić w celu przełknięcia):

popijać kęs, tabletkę

[hinunter]schlucken

II . popijać <‑ja> [popijatɕ] V. intr. (upijać się)

popijać

sich acus. beduseln hum. coloq.

popyt <gen. ‑u, sin pl. > [popɨt] SUST. m

popyt COM., EKON

Nachfrage f

popyt na coś

Nachfrage nach etw

cieszyć się dużym popytem

sich acus. großer Nachfrage erfreuen

popart [popart], pop-art [popart] SUST. m <gen. ‑u, sin pl. > ARTE

popart

Pop-Art f

popitka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [popitka] SUST. f coloq.

popitka

etw zum "Runterspülen" (gewöhnlich Alkohol)

popadia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [popadja] SUST. f (żona popa)

popadia

Popenfrau f

I . popalić <‑li> [popalitɕ] V. trans. form. perf.

popalić coloq. (spalić dużo):

popalić

verbrennen

2. popalić (spędzić czas na paleniu):

popalić

rauchen

popalił fajkę

er rauchte eine Pfeife

locuciones, giros idiomáticos:

popalić za sobą mosty elev.

alle Brücken hinter sich abbrechen

dać komuś popalić coloq.

jdm Feuer unter dem Hintern machen coloq.

II . popalić <‑li> [popalitɕ] V. v. refl. (ulec spaleniu)

popalić

verbrennen

popaliły się wszystkie szopy

alle Schuppen mpl verbrannten

popowy [popovɨ] ADJ. MÚS.

popowy

Pop-

popas <gen. ‑u, pl. ‑y> [popas] SUST. m AGR.

popas

Rast f

popęd <gen. ‑u, pl. ‑y> [popent] SUST. m

1. popęd elev. (żądza):

popęd

Drang m

popęd do czegoś

Drang nach etw

2. popęd:

popęd BIOL., PSICO.

Trieb m

popęd płciowy

Geschlechtstrieb m

3. popęd FÍS.:

popęd siły

Impuls m

popaść² <‑adnie; imperf. ‑dnij> [popaɕtɕ]

popaść form. perf. od popadać

locuciones, giros idiomáticos:

popaść w niełaskę

in Ungnade fallen

gdzie [lub jak] popadnie

aufs Geratewohl coloq.

gdzie [lub jak] popadnie

auf gut Glück

popaść w konflikt z prawem

in Konflikt mit dem Gesetz geraten

popaść w przesadę

übertreiben

Véase también: popadać

popadać <‑da> [popadatɕ] V. intr.

1. popadać form. perf. (spaść):

popadało trochę

es hat ein bisschen geregnet

2. popadać < form. perf. popaść> (pogrążyć się):

popaść w długi

in Schulden geraten

popaść w nędzę/ruinę

in Not/in Armut geraten

popaść w niełaskę

in Ungnade fallen

popers [popers] SUST. m

popers → poppers

Véase también: poppers

poppers <gen. ‑a, pl. ‑i> [popers] SUST. m SOCJOL

poppers

Popper mpl

I . popiec <‑ecze> [popjets]

popiec form. perf. od piec

II . popiec <‑ecze> [popjets] V. v. refl. form. perf.

popiec

[nacheinander] gebraten [o. gebacken] werden

kiełbaski szybko się popiekły

die Würstchen ntpl wurden schnell gebraten

Véase también: piec , piec

I . piec² <piecze> [pjets] V. trans.

1. piec < form. perf. u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec solo imperf. (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem elev.

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] V. intr. <form. perf. po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] V. v. refl.

1. piec < form. perf. u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < form. perf. po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich acus. in [o. von] der Sonne braten lassen coloq.

piec¹ <gen. ‑a, pl. ‑e> [pjets] SUST. m

piec (do ogrzewania)

Heizofen m

piec (kuchenny)

Backofen m

piec (przemysłowy)

Hochofen m

piec gdański

Danziger Kachelofen m

prosto z pieca

ofenfrisch

napalić w piecu

im Ofen heizen

wsadzić chleb do pieca

Brot in den Ofen schieben

locuciones, giros idiomáticos:

z niejednego pieca chleb jeść

viel in der Welt herumkommen

komuś się żyje jak u Pana Boga za piecem

jd lebt wie die Made f im Speck [o. wie Gott m in Frankreich]

popiół <gen. ‑iołu, pl. ‑ioły> [popjuw] SUST. m

1. popiół (pozostałość):

popiół

Asche f

spalić się na popiół

zu Asche verbrennen

2. popiół (zniweczenie):

nadzieje obróciły się w popiół

die Hoffnung f lag in Schutt und Asche

odradzać się z popiołów

wie ein Phönix m aus der Asche [auf]steigen elev.

3. popiół fig. elev. (szczątki):

popiół

Asche f

popisy [popisɨ] SUST.

popisy pl. < gen. pl. ‑sów> coloq.:

popisy

Schau f

popisy

Effekthascherei f pey.

popluć [poplutɕ]

popluć form. perf. od popluwać

Véase también: popluwać

popluwać <‑wa; form. perf. popluć> [popluvatɕ] V. intr. coloq.

popluwać

spucken

popręg <gen. ‑u, pl. ‑i> [popreŋk] SUST. m

popręg

Sattelgurt m

zapiąć popręg

den Sattelgurt zuschnallen

popruć [poprutɕ]

popruć form. perf. od pruć

Véase también: pruć

I . pruć <pruje> [prutɕ] V. trans.

1. pruć < form. perf. s‑> <[lub po‑]> (rozsnuwać):

pruć sweter

auftrennen

2. pruć < form. perf. s‑> (rozcinać):

pruć sukienkę

aufschneiden

pruć sukienkę

auftrennen

3. pruć fig. (przeszywać):

pruć fale, powietrze

durchpflügen

II . pruć <pruje> [prutɕ] V. intr. coloq. (pędzić)

pruć

fegen coloq.

pruć

flitzen coloq.

III . pruć <pruje> [prutɕ] V. v. refl. (sweter, sukienka)

pruć

zerreißen

pruć

aus den Nähten gehen

popsuć [popsutɕ]

popsuć form. perf. od psuć

Véase también: psuć

I . psuć <‑je; form. perf. po‑> [psutɕ] V. trans.

1. psuć (uszkadzać):

psuć maszynę, zabawkę

beschädigen

psuć maszynę, zabawkę

kaputt machen

2. psuć (pogarszać):

psuć nastrój, zabawę

verderben

psuć reputację

schädigen

psuć sobie zdrowie/wzrok

sich dat. die Gesundheit/die Augen verderben

3. psuć (rozpieszczać):

psuć kogoś pochwałami/prezentami

jdn mit Lob/Geschenken verwöhnen

II . psuć <‑je; form. perf. po‑> [psutɕ] V. v. refl.

1. psuć:

psuć (ulegać uszkodzeniu) (urządzenie)

kaputtgehen

2. psuć:

psuć (tracić świeżość) (żywność)

verderben

psuć (tracić świeżość) (żywność)

schlecht werden

3. psuć (pogarszać się):

psuć

sich acus. verschlechtern