Traducciones de „Tonnen“ en el diccionario polaco » alemán

toner <gen. ‑a, pl. ‑y> [toner] SUST. m INFORM. TÉC.

1. toner sin pl. (proszek):

toner

Toner m

2. toner (pojemnik):

toner

Tonerkassette f

zmienić toner

Toner wechseln

token SUST. m INFORM.

token

Token m

tonalny [tonalnɨ] ADJ. MÚS.

tonalny

tonal

system tonalny

Tonalität f

tonik <gen. ‑u, pl. ‑i> [toɲik] SUST. m

1. tonik gen. lp (napój):

tonik

Tonic nt

2. tonik (kosmetyk):

tonik

Gesichtswasser nt

przemyć twarz tonikiem

das Gesicht mit Gesichtswasser reinigen

tonaż <gen. ‑u, sin pl. > [tonaʃ] SUST. m NÁUT.

tonaż

Tonnage f

określić tonaż okrętu

die Tonnage eines Schiffes bestimmen

tonąć <‑nie; imperf. toń> [tonoɲtɕ] V. intr.

1. tonąć < form. perf. za‑>:

tonąć (iść na dno) (statek)

untergehen

tonąć (iść na dno) (statek)

[ver]sinken

uciekać jak szczury z tonącego okrętu coloq.

wie die Ratten fpl das sinkende Schiff verlassen fig.

2. tonąć < form. perf. u‑> <[lub za‑]>:

tonąć (topić się) (człowiek)

ertrinken

tonąć w czymś po uszy

über beide Ohren in etw stecken

tonąć w długach

bis über die Ohren in Schulden stecken

tonąć we łzach elev.

in Tränen zerfließen

tonąć we krwi elev.

in Blut baden

3. tonąć fig. (pogrążać się):

tonąć we mgle/w śniegu

im Nebel/Schnee versinken

tonąć w mroku

in der Dunkelheit versinken

4. tonąć (dawać się owładnąć):

tonąć w lekturze

in seine Lektüre vertieft sein

tonął w myślach

er hat sich in Gedanken vertieft

tonący <gen. ‑cego, pl. ‑cy> [tonontsɨ] SUST. m adjetvl.

tonący

Ertrinkende(r) mf

locuciones, giros idiomáticos:

tonący brzytwy się chwyta provb.

ein Ertrinkender klammert sich an den [o. jeden] [o. greift nach jedem] Strohhalm provb.

tonika <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [toɲika] SUST. f gen. lp MÚS.

tonika

Tonika f

tonizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [toɲism] SUST. m

tonizm LING., LIT.

Tonmalerei f

tonowy [tonovɨ] ADJ.

1. tonowy (ważący jedną tonę):

ładunek tonowy

Tonnenfracht f

2. tonowy:

tonowy QUÍM., TÉC.

Abtön-

farba tonowa

Abtönfarbe f

toczeń <gen. tocznia, sin pl. > [totʃeɲ] SUST. m MED.

toczeń

Schwindflechte f

toczeń

[Haut]wolf m

toczeń

Lupus m

toczeń

Intertrigo f

toczeń rumieniowaty

Schmetterlingsflechte f

ton <gen. ‑u, pl. ‑y> [ton] SUST. m

1. ton (brzmienie: dzwonu, fortepianu):

ton

Ton m

ton

Klang m

czysty ton serca MED.

reiner [o. sauberer] Herzton m

ton harmoniczny

harmonischer Ton

cały ton

ganzer Ton

2. ton MÚS.:

ton

Ton m

mów o pół tonu niżej [lub ciszej]

sprich leise[r]

mów o pół tonu niżej [lub ciszej]

schrei nicht so

brać ton

einen Ton anschlagen

3. ton (styl mówienia):

ton

Ton m

agresywny ton

aggressiver Ton

powiedzieć coś żartobliwym tonem

etw im scherzenden Ton sagen

mówić tonem nieznoszącym sprzeciwu

in einem Ton sprechen, der keinen Widerspruch duldet

nadawać czemuś ton

etw dat. einen bestimmten Akzent verleihen

nadawać gdzieś ton

irgendwo den Ton angeben

zaśpiewać [lub zacząć] z innego tonu

sich eines anderen Tons befleißigen

spuścić z tonu

kleinlaut werden

spuścić z tonu

klein beigeben

spuścić z tonu

seine Ansprüche zurückschrauben

4. ton (odcień: zieleni):

ton

[Farb]ton m

ton

Nuance f

ton galeryjny ARTE

Goldbraunton m

ciepłe tony

warme Töne mpl

5. ton sin pl. (etykieta):

należy do dobrego tonu

es gehört zum guten Ton

w złym tonie

unangebracht

6. ton sin pl. QUÍM. (glinka):

ton

Tonerde f

tona <gen. ‑ny, pl. ‑ny> [tona] SUST. f

tona

Tonne f

tona rejestrowa NÁUT.

Registertonne f

tony¹ [tonɨ] SUST.

tony pl. < gen. pl. ‑nów> elev. (dźwięki):

tony

Töne mpl

tony

Klänge mpl

tony muzyki

Klänge der Musik

toniczny [toɲitʃnɨ] ADJ.

1. toniczny (odnoszący się do tonu):

akcent toniczny LING.

tonischer Akzent m

wiersz toniczny LIT.

tonischer Vers m

2. toniczny MED. (odnoszący się do napięcia tkanek):

lek toniczny

Tonikum nt

skurcz toniczny

anhaltender Krampf m