Traducciones de „Ösen“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

oset <gen. ostu, pl. osty> [oset] SUST. m BOT.

oset

Distel f

omen <gen. ‑u, pl. ‑y> [omen] SUST. m

omen

Omen nt elev.

locuciones, giros idiomáticos:

nomen omen

nomen est omen elev.

sen <gen. snu, pl. sny> [sen] SUST. m

1. sen (stan):

sen

Schlaf m

[jak] we śnie

[wie] im Schlaf

mówić/uśmiechać się przez sen

im Schlaf sprechen/lächeln

sen zimowy

Winterschlaf m

spać snem wiecznym

ruhen elev.

spać snem wiecznym

die ewige Ruhe gefunden haben elev.

pamiętać coś jak przez sen

sich acus. an etw acus. nur dunkel [o. vage] erinnern

spędzać komuś sen z powiek

jdn um den Schlaf bringen

spędzać komuś sen z powiek

jdm den Schlaf rauben elev.

zapadać w sen

einschlafen

zapadać w sen

in Schlaf sinken elev.

2. sen (marzenie senne):

sen

Traum m

mieć zły sen

einen bösen Traum haben

sen mara – Bóg wiara provb.

Träume sind Schäume mpl provb.

odeń [odeɲ] inv. elev. (od niego)

odeń

von ihm

trzymać się odeń z daleka

sich acus. von ihm fern halten

osa <gen. osy, pl. osy> [osa] SUST. f

1. osa ZOOL.:

osa

Wespe f

gniazdo os

Wespennest nt

cięty jak osa

giftig wie eine Schlange f

cięty jak osa

bissig wie ein Hund m

ona jest cienka w talii jak osa

sie hat eine Wespentaille

2. osa fig. (osoba uszczypliwa):

osa

Stichler(in) m (f)

osi [oɕi] ADJ.

osi

Wespen-

osie gniazdo

Wespennest nt

os. [oes]

1. os. skr od osoba

os.

Person f

2. os. skr od osobowy

os.

Personen-

3. os. skr od osiedle

os.

Siedlung f

Véase también: osobowy , osobowy , osoba , osiedle

osobowy² <gen. ‑wego, pl. ‑we> [osobovɨ] SUST. m adjetvl. (pociąg)

osobowy

[Personen]nahverkehrszug m

osobowy¹ [osobovɨ] ADJ.

1. osobowy (przeznaczony dla osób):

osobowy winda, pojazd

Personen-

dział osobowy

Personalabteilung f

dział osobowy

Personalbüro nt

pociąg osobowy

[Personen]nahverkehrszug m

samochód osobowy

Personenkraftwagen m

samochód osobowy

Pkw m

skład osobowy

personelle Zusammensetzung f

2. osobowy LING.:

zaimek osobowy

Personalpronomen nt

osoba <gen. ‑by, pl. ‑by> [osoba] SUST. f

1. osoba t. LING.:

osoba

Person f

czasownik w pierwszej/drugiej/trzeciej osobie

Verb nt in der ersten/zweiten/dritten Person

osoba duchowna

Geistliche(r) mf

kolacja na sześć osób

ein Abendessen nt für sechs Personen

na osobę [lub od osoby]

pro Person

osoba niepożądana

unerwünschte Person

osoba niepożądana

Persona f non grata

osoba postronna

Außenstehende(r) mf

osoba publiczna

öffentliche Person f

osoba towarzysząca

Begleitperson f

osoba trzecia

Dritte(r) mf

osoba urzędowa

Amtsperson f

wysoko postawiona osoba

hochgestellte [o. hochrangige] Persönlichkeit f

ktoś we własnej osobie

jd [höchst]persönlich [o. in [eigener] Person]

2. osoba LIT.:

osoba

Figur f

osoby dramatu

handelnde Personen fpl [eines Theaterstücks]

3. osoba DER.:

osoba fizyczna

natürliche Person f

osoba prawna

juristische Person f

osoba sądowa

Gerichtsperson f

osoba „wskazana” [dla wykonania zobowiązania]

Geheißperson f

umowa na rzecz osoby trzeciej

Vertrag m zugunsten eines Dritten

świadczenie na rzecz osób trzecich/przez osoby trzecie

Leistung f an/durch Dritte

osiedle <gen. ‑la, pl. ‑la> [oɕedle] SUST. nt

1. osiedle (dzielnica):

osiedle

Wohngebiet nt

osiedle

Wohnviertel nt

osiedle mieszkaniowe

[Wohn]siedlung f

2. osiedle HIST.:

osiedle

Dorf nt

osiedle

Siedlung f

osad <gen. ‑u, pl. ‑y> [osat] SUST. m

1. osad (pozostałość):

osad

Bodensatz m

osad

Rückstand m

osad z kawy

Kaffeesatz m

osad z wina

Weinstein m

2. osad QUÍM.:

osad

Niederschlag m

3. osad fig.:

osad

Spur f

porażka zostawiła w jego duszy osad rozczarowania

die Niederlage f hinterließ bei ihm Spuren

osad goryczy

Verbitterung f

osad goryczy

Bitterkeit f

osąd <gen. ‑u, pl. ‑y> [osont] SUST. m elev.

osąd

Beurteilung f

osąd

Urteil nt

osąd

Bewertung f

wydać osąd o czymś/o kimś

ein Urteil über etw/jdn abgeben

wydać osąd o czymś/o kimś

jdn/etw beurteilen

ospa <gen. ospy, sin pl. > [ospa] SUST. f MED.

ospa

Pocken pl.

ospa wietrzna

Windpocken pl.

sten <gen. ‑a, pl. ‑y> [sten] SUST. m

1. sten HIST.:

sten

Sten [Gun] f

2. sten FÍS.:

sten

Stehn nt

ogon <gen. ‑a, pl. ‑y> [ogon] SUST. m

1. ogon (u ssaków, ptaków):

ogon

Schwanz m

diabeł ogonem nakrył

etw hat sich acus. in Luft aufgelöst

uczesać się w koński ogon

Haare zu einem Pferdeschwanz binden

łapać dwie sroki za ogon coloq.

auf zwei Hochzeiten tanzen coloq.

zawinąć ogon pod siebie

den Schwanz einziehen coloq.

wlec się w ogonie [lub iść]

nicht nachkommen

wlec się w ogonie [lub iść]

nicht Schritt halten können

odwracać [lub wywracać] [lub wykręcać] kota ogonem

die Tatsachen verdrehen

przyczepić się do kogoś jak rzep do psiego ogona

an jdm wie eine Klette f hängen coloq.

każda liszka [lub pliszka] [lub sroczka] swój ogon chwali provb.

jeder Fuchs m lobt seinen Schwanz [o. Bau]

2. ogon (komety):

ogon

Schweif m

ozon <gen. ‑u, sin pl. > [ozon] SUST. m QUÍM.

ozon

Ozon m lub nt

one [one] PRON. pers.

one

sie

eden <gen. ‑u, sin pl. > [eden] SUST. m

1. eden (bilbijny raj):

Eden

der Garten m Eden

2. eden elev. (wymarzone miejsce):

eden

Eden nt

ta okolica to prawdziwy eden

diese Gegend f ist ein wahres Eden elev.

fen¹ <gen. ‑u, sin pl. > [fen] SUST. m METEO.

fen (wiatr)

Föhn m

alpejski fen

Alpenföhn m

gen <gen. ‑u, pl. ‑y> [gen] SUST. m BIOL.

gen

Gen nt