neerlandés » alemán

Traducciones de „beknelling“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

Mostrar un resumen de todos los resultados

be·knel·len: verbo
be·stel·ling: sustantivo
ver·snel·ling: sustantivo
kwel·ling: sustantivo
ver·tel·ling: sustantivo
spel·ling: sustantivo
stel·ling: sustantivo
zwel·ling: sustantivo
op·tel·ling: sustantivo
op·wel·ling: sustantivo
in·stel·ling: sustantivo
op·stel·ling: sustantivo
doel·stel·ling: sustantivo
leer·stel·ling: sustantivo
aan·stel·ling: sustantivo
jaar·tel·ling: sustantivo
pat·stel·ling: sustantivo
grond·stel·ling: sustantivo
on·der·stel·ling: sustantivo
be·knot·ten: verbo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: bestelling , beknellen , versnelling , vertelling , kwelling , opstelling , instelling , opwelling , optelling , zwelling , stelling , spelling , leerstelling , doelstelling , patstelling , jaartelling , aanstelling , onderstelling , grondstelling , voorstelling , vrijstelling , voorspelling , vaststelling y/e beknotten

be·knel·len <beknelde, h. bekneld> [bəknɛlə(n)] V. trans.

beknellen fig.

beklommen machen

be·stel·ling <bestelling|en> [bəstɛlɪŋ] SUST. f

1. bestelling (het thuisbezorgen):

2. bestelling (order):

Auftrag m

een bestelling doen

eine Bestellung aufgeben

volgens bestelling

auftragsgemäß

3. bestelling (bestelde goederen):

ver·snel·ling <versnelling|en> [vərsnɛlɪŋ] SUST. f

1. versnelling (het sneller maken, worden):

versnelling

Beschleunigung f

de versnelling van de zwaartekracht nat.

die Fallbeschleunigung

2. versnelling (mechanisme):

versnelling

Gang m

versnelling

naar de derde versnelling schakelen

in den dritten Gang schalten

3. versnelling (schakelinrichting):

versnelling

Gangschaltung f

een auto met automatische versnelling

ein Auto mit Automatikgetriebe

een fiets met versnelling

ein Fahrrad mit Gangschaltung

kwel·ling <kwelling|en> [kwɛlɪŋ] SUST. f

Qual f

kwelling (bij voortduring)

ver·tel·ling <vertelling|en> [vərtɛlɪŋ] SUST. f

1. vertelling (verhaal):

2. vertelling (mondeling verslag):

3. vertelling (vergissing):

Fehler m beim Zählen

spel·ling <spelling|en> [spɛlɪŋ] SUST. f

1. spelling (systeem):

Rechtschreibung f

Orthografie f form.

2. spelling (het spellen):

Buchstabieren nt

stel·ling <stelling|en> [stɛlɪŋ] SUST. f

1. stelling (het stellen van een vraag, probleem):

Fragestellung f

Problemstellung f

de stelling van het probleem is onjuist

die Problemstellung ist nicht richtig

2. stelling (wijze waarop iets, iem is geplaatst):

een gunstige stelling opbouwen AJEDR. (dammen)

eine günstige Stellung aufbauen

zwaar geschut in stelling brengen fig. (dammen)

grobes [o. schweres] Geschütz auffahren

3. stelling mil.:

de stellingen betrekken

in Stellung gehen

een kanon in stelling brengen

eine Kanone auffahren

stelling nemen tegen fig.

Stellung nehmen gegen +acus.

4. stelling (steiger):

Gerüst nt

een stelling oprichten

ein Gerüst aufbauen

5. stelling (staand rek):

Gestell nt

Regal nt

de boeken staan op stellingen

die Bücher stehen in Regalen

6. stelling:

stelling (beginsel)

These f

stelling (allgemeen)

een gewaagde stelling

eine kühne These [o. Behauptung]

7. stelling wisk.:

Satz m

Theorem nt

een stelling bewijzen

einen Lehrsatz beweisen

de stelling van Pythagoras

der Satz des Pythagoras

8. stelling (promotie):

These f

9. stelling (getimmerte):

Lattengestell nt

Bock m

zwel·ling <zwelling|en> [zwɛlɪŋ] SUST. f

op·tel·ling <optelling|en> [ɔptɛlɪŋ] SUST. f

op·wel·ling <opwelling|en> [ɔpwɛlɪŋ] SUST. f

1. opwelling (plotselinge gemoedsgesteldheid):

Regung f

in een opwelling van drift

een opwelling van medelijden

eine Regung von Mitleid [o. des Mitleids]

2. opwelling (dat wat in het gemoed opkomt):

Gefühlsregung f

Gemütsbewegung f

in·stel·ling <instelling|en> [ɪnstɛlɪŋ] SUST. f

1. instelling:

instelling (oprichting)

instelling (commissie)

instelling (prijs)

instelling (regeling, wet)

instelling (regeling, wet)

Durchführung f

2. instelling:

instelling (organisatie, instituut: openbaar)

instelling (organisatie, instituut: openbaar)

instelling (organisatie, instituut: gebouw met zich daarin bevindende instelling)

Anstalt f

instelling (organisatie, instituut: gebouw met zich daarin bevindende instelling)

Institut nt

financiële instellingen

Geldinstitute pl.

openbare instellingen

öffentliche Einrichtungen pl.

3. instelling:

instelling (mentaliteit)

een zakelijke instelling hebben (commercieel)

Geschäftssinn haben

een zakelijke instelling hebben (nuchter, objectief)

sachlich eingestellt sein

op·stel·ling <opstelling|en> [ɔpstɛlɪŋ] SUST. f

1. opstelling (plaatsing):

2. opstelling (standpuntbepaling):

Haltung f

3. opstelling DEP.:

4. opstelling (geschrift):

doel·stel·ling <doelstelling|en> [dulstɛlɪŋ] SUST. f

1. doelstelling (gesteld doel):

doelstelling

Ziel nt

2. doelstelling (het bepalen van een doel):

doelstelling

leer·stel·ling <leerstelling|en> [lerstɛlɪŋ] SUST. f

leerstelling

leerstelling

Satz m

aan·stel·ling <aanstelling|en> [anstɛlɪŋ] SUST. f

1. aanstelling (benoeming):

aanstelling

aanstelling

de akte van aanstelling

die Ernennungsurkunde

een vaste aanstelling

eine feste Anstellung

een leraar met een vaste aanstelling

ein (ver)beamteter Lehrer

2. aanstelling (ambtelijke kennisgeving):

aanstelling

Anstellungsvertrag m

jaar·tel·ling <jaartelling|en> [jartɛlɪŋ] SUST. f

jaartelling

pat·stel·ling <patstelling|en> [pɑtstɛlɪŋ] SUST. f ook fig.

patstelling

Patt nt

grond·stel·ling <grondstelling|en> [ɣrɔntstɛlɪŋ] SUST. f

grondstelling

on·der·stel·ling <onderstelling|en> [ɔndərstɛlɪŋ] SUST. f

1. onderstelling (hypothese, gissing):

onderstelling

Annahme f

2. onderstelling:

onderstelling (als uitgangspunt)

Unterstellung f

onderstelling (als uitgangspunt)

Annahme f

onderstelling (als noodzakelijke voorwaarde)

Voraussetzung f

be·knot·ten <beknotte, h. beknot> [bəknɔtə(n)] V. trans.

Consultar el diccionario

neerlandés

Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski