Traducciones de „Brüdern“ en el diccionario neerlandés » alemán

(Ir a alemán » neerlandés)

bra·den¹ <braadde, h. gebraden> [bradə(n)] V. trans.

braden

braten

braden

brutzeln coloq.

bruin <bruine, bruiner, bruinst> [brœyn] ADJ.

bruin

braun

bruin bakken [o. braden ]

braun backen

bruin bakken [o. braden ]

bräunen

het bruin bier/haar

das Braunbier/das braune Haar

wat zie je bruin!

wie braun du bist!

ze bruin bakken fig.

maßlos übertreiben

een bruin leven

ein angenehmes Leben

brul·len <brulde, h. gebruld> [brʏlə(n)] V. trans.

brullen

brüllen

de jongen zette het op een brullen

der Junge brüllte (drauf)los

brullen van de pijn

vor Schmerz brüllen

brui·nen <bruinde, h. gebruind> [brœynə(n)] V. trans.

bruinen

bräunen

brui·sen <bruiste, h. gebruist> [brœysə(n)] V. intr.

1. bruisen:

bruisen (van wind en golven)

brausen

bruisen (sterker)

tosen

zijn bloed bruist fig.

sein Blut wallt

de bruisende levenslust

die überschäumende Lebenslust

het verkeer bruist door de stad

der Verkehr brandet durch die Stadt

2. bruisen (borrelen):

bruisen

brausen

bruisen

sprudeln

de limonade bruist

die Limonade braust

mo·dern <moderne, moderner, modernst> [modɛrn] ADJ.

modern

modern

de moderne geschiedenis

die moderne Geschichte

de moderne talen

die neueren Sprachen pl.

onderwijs in de moderne vreemde talen

neusprachliche(r) Unterricht m

broe·der <broeder|s> [brudər] SUST. m

1. broeder (broer, medemens) ook rel.:

broeder

Bruder m

ben ik mijn broeders hoeder?

bin ich meines Bruders Hüter?

mijn oudste broeder (van twee)

mein älterer Bruder

mijn oudste broeder (van meer dan twee)

mein ältester Bruder

't is een zwakke broeder

er ist kein großes Licht

2. broeder (verpleger):

broeder

Pfleger m

bran·der <brander|s> [brɑndər] SUST. m

brander

Brenner m

ou·der <ouder|s> [ɑudər] SUST. m

ouder

Elternteil m

ouder biol., soc.

Elter m nt nt espec.

mijn ouders

meine Eltern

broer <broer|s> [brur] SUST. m

broer

Bruder m

broer en zus

das Geschwisterpaar

broers en zussen

die Geschwister

bran·den¹ <brandde, h. gebrand> [brɑndə(n)] V. intr.

branden

brennen

het gas brandt te hoog

die Gasflamme ist zu groß

cognac brandt in de keel

Kognak brennt einem im Hals

de vraag brandde mij op de lippen fig.

die Frage brannte mir auf der Zunge [o. Seele]

branden van verlangen fig.

vor Sehnsucht dat. brennen

een brandend vraagstuk fig.

eine brennende Frage

ik ben er niet op gebrand

ich bin nicht darauf +acus. erpicht