Traducciones de „skleił“ en el diccionario alemán » polaco

(Ir a polaco » alemán)

I . ste̱i̱l [ʃtaɪl] ADJ.

1. steil (stark abfallend):

steil Abhang, Klippe, Straße

stromy

steil Abhang, Klippe, Straße

spadzisty

steil eine steile Treppe

strome schody pl.

2. steil fig (blitzschnell):

steil Karriere

błyskawiczny

3. steil coloq. (imponierend):

steil

ekstra coloq.

steil

super coloq.

II . ste̱i̱l [ʃtaɪl] ADV. (stark abfallend)

steil ansteigen, abfallen

stromo

I . kle̱i̱n [klaɪn] ADJ.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka f

die Hose ist ihm zu klein

spodnie pl. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna m

kleiner werden

maleć [form. perf. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [form. perf. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat m

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę coloq.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch m

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło nt

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen provb.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] ADV.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [form. perf. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen coloq.

robić [form. perf. z‑] siusiu coloq.

locuciones, giros idiomáticos:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben coloq.

praca f zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen coloq. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera coloq.

klein beigeben

spuszczać [form. perf. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [form. perf. dać] za wygraną

I . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] ADJ. elev.

skurril Person, Plan:

skurril

dziwaczny

II . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] ADV. elev.

skurril aussehen:

skurril

dziwacznie

Pfe̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [pfaɪl] SUST. m

1. Pfeil (Geschoss):

Pfeil

strzała f

mit Pfeil und Bogen

ze strzałą i łukiem

wie ein Pfeil elev.

jak strzała

alle [seine] Pfeile verschossen haben

wyczerpać już wszystkie środki

2. Pfeil (Zeichen, Wegweiser):

Pfeil

strzałka f

3. Pfeil INFORM.:

Pfeil

strzałka f

Pfeil ab [o. nach unten]/auf [o. nach oben]

strzałka w dół/górę

Abte̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [ap​ˈtaɪl, ˈ--] SUST. nt (im Zug)

Abteil

przedział m

Ạnteil¹ <‑[e]s, ‑e> SUST. m (Teil, Beteiligung)

Anteil [an etw dat.]

udział m [w czymś]

Anteil an etw dat. haben

mieć w czymś udział

Ụnheil <‑s, sin pl. > [ˈʊnhaɪl] SUST. nt elev.

Unheil

szkoda f

Unheil anrichten coloq. (Person)

nawarzyć [sobie] piwa coloq.

viel Unheil anrichten coloq. (Vulkan, Orkan)

wyrządzić wielkie szkody

Ụrteil <‑s, ‑e> [ˈʊrtaɪl] SUST. nt

1. Urteil DER.:

Urteil

wyrok m

ein Urteil fällen

wydać wyrok

rechtskräftiges Urteil

prawomocny wyrok

das Urteil verkünden

ogłaszać [form. perf. ogłosić] wyrok

das Urteil über jdn sprechen

wydawać [form. perf. wydać] wyrok na kogoś

2. Urteil (Meinung):

Urteil

[o]sąd m

Urteil

opinia f

ein Urteil [über jdn/etw] fällen

wydać sąd [o kimś/czymś]

sich dat. ein Urteil [über etw acus.] erlauben

pozwalać [form. perf. pozwolić] sobie na osąd [w jakiejś sprawie]

nach meinem Urteil

w mojej opinii

sich dat. ein Urteil über jdn/etw bilden

wyrabiać [form. perf. wyrobić] sobie opinię o kimś/czymś

zute̱i̱l [tsu​ˈtaɪl] ADV. elev.

etw wird jdm zuteil (Schicksal)

coś spotyka kogoś [lub przypada komuś w udziale]

mir wurde die Ehre zuteil, ...

spotkał mnie zaszczyt m ...

jdm etw zuteil werden lassen

udzielać [form. perf. udzielić] komuś czegoś

den Kindern eine gute Erziehung zuteil werden lassen

zapewniać [form. perf. zapewnić] dzieciom dobre wychowanie

Kle̱i̱e <‑, sin pl. > [ˈklaɪə] SUST. f

Kleie

otręby pl.

Kle̱i̱d <‑[e]s, ‑er> [klaɪt] SUST. nt

1. Kleid (Kleidungsstück):

Kleid

sukienka f

Kleid

suknia f

2. Kleid pl. (Kleidung):

Kleid

ubranie nt

Kleid

rzeczy fpl

sich dat./jdm die Kleider vom Leib reißen

zdzierać [form. perf. zedrzeć] ubranie z siebie/kogoś

Kleider machen Leute provb.

jak cię widzą, tak cię piszą provb.