Traducciones de „opgravingen“ en el diccionario alemán » neerlandés

(Ir a neerlandés » alemán)

ˈsprin·gen <sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] V. intr.

1. springen:

springen

springen

auf die Beine [o. Füße] springen

opspringen

die Angst sprang ihr aus den Augen

de angst was op haar gezicht te lezen

vor Freude in die Höhe springen

opspringen van vreugde

gesprungen kommen

komen aanspringen

jdn über die Klinge springen lassen MILIT.

iem over de kling jagen

jdn über die Klinge springen lassen MILIT.

iem (economisch [o. in zijn beroep] ) te gronde richten [o. ruïneren]

jdn über die Klinge springen lassen DEP.

een tegenspeler ongeoorloofd hinderen

der springende Punkt

het cruciale [o. kardinale] punt

der springende Punkt

het kernpunt

der Ball springt über die Straße

de bal rolt over de straat

2. springen (bersten, zerspringen):

springen

(stuk)springen

springen

barsten

3. springen:

springen (eingerückt sein/werden)

(overal) inspringen

springen (einfallen, einstürzen)

invallen

4. springen (aufspringen):

springen

opengaan

springen

openspringen

5. springen regio. (rennen):

springen

rennen

springen

hollen

jdn springen lassen fig.

iem voortdurend laten rennen

etw springen lassen coloq.

(diep) in de buidel tasten

drei Euro springen lassen coloq.

drie euro stukslaan [o. inzetten]

drei Euro springen lassen coloq.

er drie euro tegenaan gooien

eine Flasche Wein springen lassen coloq.

op een fles wijn trakteren

um·ˈrin·gen [ʊmˈrɪŋən] V. trans. irreg.

umringen

omringen

ˈab·rin·gen V. trans. irreg.

abringen (abzwingen)

ontworstelen

abringen (sich abquälen)

afdwingen

dem Meer Land abringen

land aan de zee ontrukken

er·ˈrin·gen [-ˈrɪŋən] V. trans.

erringen

(met moeite [o. inspanning] ) verwerven [o. verkrijgen] [o. behalen] [o. bevechten]

einen Erfolg erringen

een succes behalen

ge·ˈlin·gen <gelang, gelungen> [gəˈlɪŋən] V. intr.

gelingen

(ge)lukken

gelingen

slagen

die Flucht gelang ihm nicht

hij slaagde niet in zijn vlucht

er·ˈbrin·gen V. trans.

1. erbringen (Geldbetrag):

erbringen

opbrengen

2. erbringen (als Resultat haben):

erbringen

opleveren

den Beweis [o. Nachweis ] für etw erbringen

het bewijs van iets leveren

ˈThü·rin·gen <Thüringens> [ˈtyːrɪŋən] SUST. nt kein pl.

Thüringen

Thuringen

ˈum·brin·gen¹ V. trans. irreg.

1. umbringen:

umbringen

ombrengen

umbringen

van kant maken

umbringen

om het leven brengen

2. umbringen fig.:

umbringen

kapotmaken

das bringt mich noch um!

ik word er nog gek van!

ˈvor·sin·gen V. trans. irreg.

vorsingen

voorzingen

ˈab·brin·gen V. trans. irreg.

1. abbringen (abhalten):

abbringen

afbrengen

abbringen

uit het hoofd praten

jdn von seinem Plan abbringen

iem van zijn plan afbrengen

2. abbringen NÁUT.:

abbringen

vlot maken

ˈan·brin·gen V. trans. irreg.

1. anbringen:

anbringen (montieren)

aanbrengen

anbringen (befestigen)

bevestigen

anbringen (zufügen)

toevoegen

eine Änderung/Verbesserung anbringen

een verandering/verbetering aanbrengen

2. anbringen (vorbringen):

anbringen

naar voren brengen

anbringen

uiten

anbringen

kenbaar maken

eine Bitte/einen Wunsch anbringen

een verzoek/een wens uiten [o. utispreken]

seine Erfahrung anbringen

blijk geven van zijn ervaring

3. anbringen coloq. (herbeibringen):

anbringen

komen aandragen met

anbringen

meebrengen

4. anbringen coloq. (unterbringen):

anbringen

onderbrengen

anbringen

aan een betrekking helpen

5. anbringen coloq. (verkaufen):

anbringen

aan de man brengen

anbringen

verkopen

er·ˈklin·gen [-ˈklɪŋən] V. intr. elev.

erklingen

opklinken

erklingen

weerklinken

er·ˈzwin·gen [-ˈ͜tsvɪŋən] V. trans.

erzwingen

afdwingen

erzwingen

afpersen

ver·ˈdin·gen [fɛɐ̯ˈdɪŋən] V. trans.

verdingen

aanbesteden

verdingen

uitbesteden

verdingen

verhuren