alemán » neerlandés

ˈelen·dig [ˈeːlɛndɪç] ADJ. regio.

elendig → elend

Véase también: elend

ˈelend [ˈeːlɛnt] ADJ.

1. elend (armselig):

2. elend (dreckig):

3. elend (krank):

4. elend pey. (gemein):

5. elend coloq. (erbärmlich):

ˈle·dig [ˈleːdɪç] ADJ.

1. ledig (unverheiratet):

2. ledig regio. (leer, frei):

3. ledig +gen. elev. (von etw befreit):

ˈlei·dig [ˈl͜aidɪç] ADJ.

ˈwen·dig [ˈvɛndɪç] ADJ.

Ve·ˈne·dig <Venedigs> [veˈneːdɪç] SUST. nt kein pl.

ˈbün·dig [ˈbʏndɪç] ADJ.

1. bündig (kurz und bestimmt):

2. bündig (schlüssig):

3. bündig (in gleicher Ebene):

ˈfün·dig [ˈfʏndɪç] ADJ.

ˈkun·dig [ˈkʊndɪç] ADJ.

1. kundig elev. (sachkundig):

2. kundig +gen. elev. (etw beherrschen):

ˈmün·dig [ˈmʏndɪç] ADJ. DER.

ˈsan·dig [ˈzandɪç] ADJ.

ˈsün·dig [ˈzʏndɪç] ADJ. REL.

ˈwin·dig [ˈvɪndɪç] ADJ.

2. windig fig. coloq.:

ˈer·dig [ˈeːɐ̯dɪç] ADJ.

1. erdig (Geruch, Geschmack):

2. erdig elev. (mit Erde beschmutzt):

ˈleh·mig [ˈleːmɪç] ADJ.

1. lehmig (aus Lehm bestehend):

2. lehmig (voller Lehm):

ˈpfun·dig [ˈ͜pfʊndɪç] ADJ. coloq.

ˈLen·de <Lende, Lenden> [ˈlɛndə] SUST. f

1. Lende ANAT.:

2. Lende GASTR.:

ˈlen·zen1 [ˈlɛn͜tsn̩] V. intr.


Página en Deutsch | English | Español | Italiano | Polski