Traducciones de „beledigd“ en el diccionario alemán » neerlandés

(Ir a neerlandés » alemán)

be·ˈlei·di·gen [bəˈl͜aidɪgn̩] V. trans.

beleidigen

beledigen

beleidigen

krenken

beleidigen fig. a.

een belediging zijn voor

ein beleidigtes Gesicht machen

een verongelijkt gezicht zetten

er·ˈle·digt [ɛɐ̯ˈleːdɪçt] ADJ. coloq.

erledigt (erschöpft)

uitgeput

erledigt (am Ende)

leeg

be·ˈlegt [bəˈleːkt] ADJ.

1. belegt (bewiesen):

belegt

bewezen

belegt

aangetoond

dieses Wort ist auch für die Schweiz belegt

dit woord komt ook in Zwitserland voor [o. wordt ook in Zwitserland aangetroffen]

2. belegt (Brötchen etc.):

belegt

belegd

3. belegt (besetzt):

belegt

bezet

das ganze Hotel war/alle Betten waren belegt

het hele hotel was/alle bedden waren bezet

4. belegt (Zunge):

belegt

beslagen

5. belegt (Stimme):

belegt

dof

belegt

hees

be·ˈleibt [bəˈl͜aipt] ADJ.

beleibt

(zwaar)lijvig

beleibt

gezet

beleibt

corpulent

ˈun·er·le·digt ADJ.

unerledigt

onafgedaan

unerledigt

niet afgemaakt

unerledigt (liegen) bleiben

blijven liggen

er·ˈle·di·gen¹ [ɛɐ̯ˈleːdɪgn̩] V. trans.

1. erledigen (ausführen):

erledigen

uitvoeren

erledigen

afhandelen

Besorgungen erledigen

boodschappen doen

viel zu erledigen haben

veel te doen hebben

erledigt! coloq.

afgelopen uit!

2. erledigen coloq. (vernichtend besiegen):

erledigen

uitschakelen

erledigen

vernietigen

erledigen

uit de weg ruimen

er ist politisch [o. als Politiker] erledigt

als politicus is het met hem gedaan [o. is hij uitgerangeerd]

Be·ˈlei·di·gung <Beleidigung, Beleidigungen> [bəˈl͜aidɪgʊŋ] SUST. f

Beleidigung

belediging

Beleidigung

krenking

Beleidigung

smaad

be·ˈleh·ren V. trans.

1. belehren (jdn informieren):

belehren

inlichten

belehren

informeren

belehren

voorlichten

2. belehren DER.:

belehren

inlichten

3. belehren (jdn korrigieren):

belehren

de les lezen

belehren

corrigeren

belehren

moraliseren

jdn eines Besseren belehren

iem uit de droom helpen

du lässt dich einfach nicht belehren!

je wilt ook niets (van mij) aannemen!

be·ˈlei·hen V. trans. irreg.

beleihen

belenen

ent·ˈle·di·gen [ɛntˈleːdɪgn̩] V. v. refl.

1. entledigen elev. (ablegen):

entledigen

zich ontdoen [o. bevrijden] van

entledigen

uitdoen

sich eines Gegners entledigen

zich van een tegenstander ontdoen

2. entledigen elev. ((eine Aufgabe) erledigen):

entledigen

zich kwijten van

entledigen

volbrengen

Er·ˈle·di·gung <Erledigung, Erledigungen> [ɛɐ̯ˈleːdɪgʊŋ] SUST. f

1. Erledigung (Ausführung):

Erledigung

(het verrichten van) werkzaamheden

Erledigung

dienstzaak

2. Erledigung (Besorgung) kein pl.:

Erledigung

afdoening

Erledigung

afwikkeling

Erledigung

afhandeling

in Erledigung Ihres Auftrages ADMIN.

ter afdoening van uw opdracht

Be·ˈleg <Beleg(es), Belege> [bəˈleːk] SUST. m

1. Beleg (Beweis):

Beleg

bewijs nt

Beleg

bewijsstuk nt

2. Beleg (Quellennachweis):

Beleg

bewijsplaats

Beleg

vindplaats

3. Beleg (Quittung):

Beleg

kwitantie

Beleg

bon

be·ˈle·ben² V. v. refl.

1. beleben (lebendiger werden):

beleben

opleven

beleben

levendig(er) worden

beleben

verlevendigen

2. beleben (Stadt, Straße etc.):

die Straße belebte sich

het werd drukker in de straat

be·ˈle·gen V. trans.

1. belegen (beweisen):

belegen

bewijzen

belegen

aantonen

belegen

documenteren

2. belegen:

belegen (mit Belag versehen)

leggen op

belegen (Brote)

beleggen

belegen (Bremsen)

voeren

den Fußboden mit Teppichfliesen belegen

tapijttegels op de vloer leggen

3. belegen (einen Platz einnehmen):

belegen

bezetten

er belegte beim Wettbewerb den 2. Platz

hij bezette [o. behaalde] bij de wedstrijd de 2e plaats

4. belegen:

belegen ENS., UNIV.

zich inschrijven voor

belegen ENS., UNIV.

volgen

eine Vorlesung belegen

zich inschrijven voor een college

eine Vorlesung belegen

een college volgen

5. belegen (Zimmer):

belegen

reserveren

ein einziges Zimmer mit 10 Personen belegen

10 personen op één kamer leggen

6. belegen (auferlegen):

belegen

opleggen

mit einer Strafe belegen

een straf opleggen

mit einem Spitznamen belegen

een bijnaam geven

7. belegen NÁUT.:

ein Boot belegen

een boot meren

ein Tau belegen

een touw beleggen [o. vastmaken]

be·ˈle·sen ADJ.

belesen

belezen