Traducciones de „skórnir“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

fornir <gen. ‑u, pl. ‑y> [forɲir] SUST. m coloq. (okleina)

fornir

Furnier nt

skorcić [skortɕitɕ]

skorcić form. perf. od korcić

Véase también: korcić

korcić <‑ci; imperf. korć> [kortɕitɕ] V. trans.

korci mnie, żeby spróbować

es reizt mich, es zu versuchen

korci mnie, żeby spróbować

es juckt mich [in den Fingern], es zu versuchen coloq.

skośnie [skoɕɲe] ADV.

skośnie

schräg

ustawić coś skośnie

etw acus. schräg stellen

skórny [skurnɨ] ADJ.

skórny

Haut-

wykwit skórny

Hautausschlag m

skoro [skoro] CONJ.

1. skoro (gdy):

skoro tylko się dowiem, poinformuję cię

sobald ich es in Erfahrung bringe [o. erfahren habe] , gebe ich dir Bescheid

skoro świt

in aller Frühe

skoro świt

bei Tagesanbruch

2. skoro (ponieważ):

skoro już tu jestem, mogę go odwiedzić

wenn ich schon da bin, kann ich ihn ja besuchen

skory [skorɨ] ADJ.

skory do pomocy

hilfsbereit

on jest zawsze skory do śmiechu

er lacht immer gerne

skorek <gen. ‑rka, pl. ‑rki> [skorek] SUST. m ZOOL.

skorek

Ohrwurm m

skorupa <gen. ‑py, pl. ‑py> [skorupa] SUST. f

1. skorupa (powłoka: orzecha):

skorupa

Schale f

skorupa ziemska

Erdkruste f

2. skorupa fig. (warstwa: niewrażliwości):

skorupa

Schale f fig.

3. skorupa gen. pl (odłamki: naczynia):

skorupa

Scherben fpl

4. skorupa ZOOL. (osłona):

skorupa ślimaka

Schneckenhaus nt

zamknąć się jak ślimak w skorupie

sich acus. in [s]ein Schneckenhaus zurückziehen coloq.

skonto [skonto] SUST. nt inv. COM.

skonto

Skonto nt

I . skonać <‑na> [skonatɕ]

skonać form. perf. od konać

II . skonać <‑na> [skonatɕ] V. intr. form. perf.

niech skonam! coloq.

hol mich der Teufel m ! coloq.

Véase también: konać

konać <‑na; form. perf. s‑> [konatɕ] V. intr.

konać

im Sterben [o. auf dem Sterbebett] liegen

konać

sterben

locuciones, giros idiomáticos:

konać ze śmiechu

sich acus. totlachen coloq.

skopić¹ <‑pi> [skopitɕ] V. trans. form. perf. AGR.

skopić (ułożyć w kopy)

aufhocken

skopić siano

das Heu in Hocken aufstellen

skosić [skoɕitɕ]

skosić form. perf. od kosić

Véase también: kosić

kosić <‑si; imperf. koś> [koɕitɕ] V. trans.

1. kosić < form. perf. s‑>:

kosić

mähen

2. kosić < form. perf. wy‑> fig. coloq. (zabijać, pozbywać się):

kosić

niedermetzeln coloq.

kosić

niedermachen coloq.

3. kosić AERO.:

lot koszący

Tiefflug m

skośny [skoɕnɨ] ADJ.

skośny

schräg

skośne oczy

Schlitzaugen ntpl