polaco » alemán

Traducciones de „nasenbär“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

nasennie: adverbio
nasenny: adjetivo y adverbio
nasada: sustantivo
nasiać
nasłać
nasrać
nastać: II. verbo reflexivo
nastia: sustantivo
nasadka: sustantivo
nasalać: verbo transitivo
nasikać
nasilać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
nastawa: sustantivo
nasunąć
nasuwać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo
nasuwka: sustantivo
nasycać: I. verbo transitivo II. verbo reflexivo

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: nasenny , nasennie , nasycać , nasuwka , nasuwać , nasunąć , nastawa , nasilać , nasikać , nasalać , nasadka , nastia , nastać , nasrać , nasłać , nasiać y/e nasada

nasennie [naseɲɲe] ADV.

działać nasennie

schlaffördern wirken

nasenny [nasennɨ] ADJ.

nasenny środek:

nasenny

Schlaf-

nasada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [nasada] SUST. f

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

nasada

Messeransatz m

2. nasada (nakładka):

nasada na czymś

Ansatz m

nasada na czymś

Kopfstück(nt)

nasada na czymś

Schienenlasche f dat.

3. nasada BOT.:

nasada

Blattansatz m

4. nasada LING.:

nasada

Sprechorgane ntpl

nasiać [naɕatɕ]

nasiać form. perf. od siać

Véase también: siać

I . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. trans.

1. siać (rzucać ziarno):

siać

säen

głupich nie sieją, sami się rodzą provb.

die Dummen mpl werden nicht gesät, sie wachsen von selbst (man trifft häufiger dumme als kluge Menschen)

kto wiatr sieje, zbiera burzę provb.

wer Wind sät, wird Sturm ernten provb.

2. siać fig. (szerzyć):

siać grozę, strach

verbreiten

siać panikę

auslösen

siać nienawiść

säen

siać nienawiść

schüren

siać zamęt, niepokój

stiften

II . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. intr. coloq. (zgubić coś)

siać

verlieren

siać

liegenlassen

posiał gdzieś parasol

er hat irgendwo seinen Schirm liegenlassen

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od nasyłać

Véase también: naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; form. perf. nasłać> [naɕtɕewatɕ] V. trans. coloq. (zasłać dużo łóżek)

naściełać

[viele] Betten machen

nasyłać <‑ła; form. perf. nasłać> [nasɨwatɕ] V. trans.

nasyłać

auf den Hals schicken coloq.

nasłać kogoś na kogoś

jdm jdn auf den Hals schicken [o. hetzen coloq. ] coloq.

nasrać [nasratɕ]

nasrać form. perf. od srać

Véase también: srać

srać <‑ra; imperf. ‑aj> [sratɕ] V. intr. vulg.

1. srać (oddawać kał):

srać

scheißen vulg.

srać

kacken vulg.

2. srać fig. coloq. (gwizdać):

sram na to

[ich] scheiß drauf vulg.

I . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ]

nastać form. perf. od nastawać

II . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo stać)

nastać

lange stehen [müssen]

nastać

sich acus. müde stehen

nastać

sich dat. die Beine in den Bauch [o. Leib] stehen

Véase también: nastawać

I . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj form. perf. nastać> [nastavatɕ] V. intr.

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

kommen

nastawać (nadejść) (pora, czasy)

anbrechen elev.

nastawać (cisza)

eintreten

II . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr. form. perf.

1. nastawać coloq. (domagać się usilnie):

nastawać na kogoś, by coś zrobił

auf jdn dringen [o. jdn drängen] , damit er etw tut

2. nastawać (zagrażać):

nastawać na czyjeś życie

jdm nach dem Leben trachten

III . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr., impers. form. perf. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastawać

sich ansammeln

nastia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [nastja] SUST. f BIOL.

nastia

Nastie f

nasadka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [nasatka] SUST. f

nasadka

Aufsatz m

nasalać <‑la; form. perf. nasolić> [nasalatɕ] V. trans. GASTR.

nasalać mięso

[ein]pökeln

nasalać ryby

einsalzen

nasalać ogórki

einlegen

nasolić kaczkę

die Ente [ein]pökeln

nasikać [naɕikatɕ]

nasikać form. perf. od sikać

Véase también: sikać

sikać <‑ka; form. perf. siknąć> [ɕikatɕ] V. intr. coloq.

1. sikać (tryskać):

sikać

spritzen

2. sikać gen. form. imperf. (oddawać mocz):

sikać

pinkeln coloq.

sikać

pissen coloq.

2. sikać coloq. (lecieć cienkim strumieniem):

sikać

sickern

sikać

rinnen

woda sika z dziurawej miski

das Wasser nt sickert aus der löcherigen Schale

I . nasilać <‑la; form. perf. nasilić> [naɕilatɕ] V. trans.

nasilać

zunehmen

nasilać

anwachsen

II . nasilać <‑la; form. perf. nasilić> [naɕilatɕ] V. v. refl.

nasilać

sich acus. verstärken

nasilać

stärker werden

nasilać

an Stärke zunehmen

nastawa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [nastava] SUST. f

1. nastawa ARQUIT.:

nastawa

Aufsatz m

nastawa

Aufbau m

2. nastawa LING.:

nastawa

Artikulationsmoment m

3. nastawa TÉC.:

nastawa

Stenge f

nasunąć [nasunoɲtɕ]

nasunąć form. perf. od nasuwać

Véase también: nasuwać

I . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. trans.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

ziehen

nasuwać kołdrę

schieben

nasuwać kołdrę

stülpen

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

erregen

nasuwać wątpliwości

hervorrufen

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. v. refl.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

aufkommen

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung f liegt nahe, dass ...

I . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. trans.

1. nasuwać (naciągnąć):

nasuwać kołdrę

ziehen

nasuwać kołdrę

schieben

nasuwać kołdrę

stülpen

nasunąć kapelusz na czoło

den Hut auf die Stirn ziehen

2. nasuwać (wzbudzić):

nasuwać wątpliwości

erregen

nasuwać wątpliwości

hervorrufen

nasunąć komuś podejrzenie, że...

jdm den Verdacht nahe legen, dass ...

II . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. v. refl.

nasuwać (przyjść do głowy) (myśl, wątpliwość)

aufkommen

nasuwa się przypuszczenie, że...

die Vermutung f liegt nahe, dass ...

nasuwka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [nasufka] SUST. f TÉC.

nasuwka

Muffe f

I . nasycać <‑ca; form. perf. nasycić> [nasɨtsatɕ] V. trans.

II . nasycać <‑ca; form. perf. nasycić> [nasɨtsatɕ] V. v. refl.

1. nasycać:

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich acus. sättigen

nasycać (zaspokajać głód) (człowiek)

sich acus. satt essen

nasycić się czymś

sich acus. an etw satt essen

2. nasycać:

nasycać (zaspokajać potrzebę) (człowiek)

befriedigen

3. nasycać (zostać przesiąkniętym):

grunt nasyca się wodą

das Wasser nt durchtränkt den Grundboden

4. nasycać (rozkoszować się, nasycić się do woli):

nasycać

auskosten

nasycać

genießen

nasycać

sich acus. ergötzen

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „nasenbär“ en el diccionario polaco » alemán

nasennie [naseɲɲe] ADV.

nasenny [nasennɨ] ADJ.

nasenny środek:

nasada <gen. ‑dy, pl. ‑dy> [nasada] SUST. f

1. nasada (oprawa: noża, pilnika):

2. nasada (nakładka):

3. nasada BOT.:

4. nasada LING.:

nasiać [naɕatɕ]

nasiać form. perf. od siać

Véase también: siać

I . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. trans.

1. siać (rzucać ziarno):

2. siać fig. (szerzyć):

II . siać <sieje; imperf. siej> [ɕatɕ] V. intr. coloq. (zgubić coś)

I . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od naściełać

II . nasłać [naswatɕ]

nasłać form. perf. od nasyłać

Véase también: naściełać , nasyłać

naściełać <‑ła; form. perf. nasłać> [naɕtɕewatɕ] V. trans. coloq. (zasłać dużo łóżek)

nasyłać <‑ła; form. perf. nasłać> [nasɨwatɕ] V. trans.

nasrać [nasratɕ]

nasrać form. perf. od srać

Véase también: srać

srać <‑ra; imperf. ‑aj> [sratɕ] V. intr. vulg.

1. srać (oddawać kał):

2. srać fig. coloq. (gwizdać):

I . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ]

nastać form. perf. od nastawać

II . nastać <‑toi; imperf. ‑tój> [nastatɕ] V. v. refl. form. perf. coloq. (długo stać)

Véase también: nastawać

I . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj form. perf. nastać> [nastavatɕ] V. intr.

II . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr. form. perf.

1. nastawać coloq. (domagać się usilnie):

2. nastawać (zagrażać):

III . nastawać <‑taje; imperf. ‑aj> [nastavatɕ] V. intr., impers. form. perf. (zatrzymać się gdzieś w dużej liczbie)

nastia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [nastja] SUST. f BIOL.

nasadka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [nasatka] SUST. f

nasalać <‑la; form. perf. nasolić> [nasalatɕ] V. trans. GASTR.

nasikać [naɕikatɕ]

nasikać form. perf. od sikać

Véase también: sikać

sikać <‑ka; form. perf. siknąć> [ɕikatɕ] V. intr. coloq.

1. sikać (tryskać):

2. sikać gen. form. imperf. (oddawać mocz):

2. sikać coloq. (lecieć cienkim strumieniem):

I . nasilać <‑la; form. perf. nasilić> [naɕilatɕ] V. trans.

II . nasilać <‑la; form. perf. nasilić> [naɕilatɕ] V. v. refl.

nastawa <gen. ‑wy, pl. ‑wy> [nastava] SUST. f

1. nastawa ARQUIT.:

2. nastawa LING.:

3. nastawa TÉC.:

nasunąć [nasunoɲtɕ]

nasunąć form. perf. od nasuwać

Véase también: nasuwać

I . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. trans.

1. nasuwać (naciągnąć):

2. nasuwać (wzbudzić):

II . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. v. refl.

I . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. trans.

1. nasuwać (naciągnąć):

2. nasuwać (wzbudzić):

II . nasuwać <‑wa; imperf. ‑aj; form. perf. nasunąć> [nasuvatɕ] V. v. refl.

nasuwka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [nasufka] SUST. f TÉC.

I . nasycać <‑ca; form. perf. nasycić> [nasɨtsatɕ] V. trans.

1. nasycać (zaspokoić głód):

2. nasycać (zaspokajać potrzebę):

3. nasycać (przenikać do czegoś):

4. nasycać (doprowadzać do stanu nasycenia):

II . nasycać <‑ca; form. perf. nasycić> [nasɨtsatɕ] V. v. refl.

1. nasycać:

2. nasycać:

3. nasycać (zostać przesiąkniętym):

4. nasycać (rozkoszować się, nasycić się do woli):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario