polaco » alemán

Traducciones de „kısım“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

Mostrar un resumen de todos los resultados

Los resultados a continuación se escriben de forma parecida: kilim , kisić , ukisić , kisiel , nikim , kim , zakisić , kipisz , passim , kiszka , kisnąć y/e kismet

I . kisić <‑si; form. perf. za‑ form. perf. u‑> [kiɕitɕ] V. trans.

kisić kapustę, ogórki:

kisić

einlegen

kisić

einsäuern

kisić

fermentieren

II . kisić <‑si; form. perf. za‑> [kiɕitɕ] V. v. refl.

1. kisić < form. perf. u‑> (ogórki, kapusta):

kisić

sauer werden

2. kisić fig. (zamykać się na otoczenie):

kisić

[allein] versauern fig.

kisić się we własnym sosie

im eigenen Saft schmoren fig.

kilim <gen. ‑u, pl. ‑y> [kilim] SUST. m

kilim

Kelim m

kilim

Kilim m

barwny kilim

farbenprächtiger Kelim

kisiel <gen. ‑u, pl. ‑e, gen. pl. ‑i [lub ‑ów]> [kiɕel] SUST. m

kisiel

[fruchtsaure] Kaltschale f

kisiel

Fruchtgelee nt lub m

kisiel malinowy

Himbeerkaltschale f

locuciones, giros idiomáticos:

dziesiąta woda po kisielu

um [o. über] sieben Ecken verwandt coloq.

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić form. perf. od kisić

Véase también: kisić

I . kisić <‑si; form. perf. za‑ form. perf. u‑> [kiɕitɕ] V. trans.

kisić kapustę, ogórki:

kisić

einlegen

kisić

einsäuern

kisić

fermentieren

II . kisić <‑si; form. perf. za‑> [kiɕitɕ] V. v. refl.

1. kisić < form. perf. u‑> (ogórki, kapusta):

kisić

sauer werden

2. kisić fig. (zamykać się na otoczenie):

kisić

[allein] versauern fig.

kisić się we własnym sosie

im eigenen Saft schmoren fig.

kim [kim] PRON.

1. kim instr od kto

z kim [się spotkałeś]?

mit wem [hast du dich getroffen]?

2. kim loc od kto

o kim?

über wen?

o kim rozmawialiście?

über wen habt ihr geredet [o. gesprochen] ?

Véase también: kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] PRON.

1. kto interrog. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

kto

wer

kto to [jest]?

wer ist das?

kto tam?

wer [ist] da?

kto mówi?

wer spricht, bitte?

z kim mam przyjemność?

mit wem habe ich das Vergnügen [o. die Ehre] ?

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

kto

wer

zobacz, kto przyjechał

schau mal, wer gekommen ist

ten, kto się postara, dostanie...

wer sich acus. bemüht, bekommt ...

kto ma ochotę, może pojechać

wer Lust hat, kann hinfahren

kto pyta, nie błądzi

Fragen nt kostet nichts

komu w drogę, temu czas provb.

Zeit f zum Aufbruch

komu w drogę, temu czas provb.

die Zeit drängt

kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada provb.

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein provb.

kto późno przychodzi, sam sobie szkodzi

wer zu spät kommt, den bestraft das Leben

kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje provb.

Morgenstund[e] hat Gold im Mund[e] provb.

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

obojętnie kto

egal wer

byle kto

irgendwer

mało kto

kaum jemand

kto jak kto, ale ty na pewno zdasz ten egzamin

wer wenn nicht du soll die Prüfung bestehen?

myślałby kto!

so was! coloq.

nikim [ɲikim] PRON. instr, loc od nikt

z nikim

mit niemand[em]

o nikim

über niemanden

locuciones, giros idiomáticos:

być nikim

ein Niemand m [o. eine Null f coloq. ] sein

Véase también: nikt

nikt [ɲikt] PRON. indef

nikt

niemand

nikt

keine(r, s) coloq.

nikt inny

niemand anders

nikt inny

kein anderer

nikt inny tylko...

kein anderer als ...

nikt a nikt

niemand, aber auch wirklich niemand

zakisić [zakiɕitɕ]

zakisić form. perf. od zakiszać

Véase también: zakiszać

I . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. trans.

zakiszać

einsäuern

zakisić ogórki na zimę

Gurken für den Winter einsalzen

II . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. v. refl.

zakiszać

sauer werden

ogórki już się zakisiły

die Gurken fpl sind schon gesäuert

kismet [kismet] SUST. m inv. REL.

kismet (u muzułmanów: fatum)

Kismet nt

kisnąć <kiśnie; form. perf. s‑> [kisnoɲtɕ] V. intr. (mleko)

kisnąć

sauer werden

kiszka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [kiʃka] SUST. f

1. kiszka ANAT.:

kiszka

Darm m

ślepa kiszka

Blinddarm m

kiszki mi marsza grają coloq.

mir knurrt der Magen

passim [pasim] inv. TIPOGR.

passim

passim

kipisz <gen. ‑u, pl. ‑e> [kipiʃ] SUST. m

1. kipisz coloq. (bałagan):

kipisz

Durcheinander nt

kipisz

Chaos nt

ale masz kipisz na biurku

du hast aber ein Durcheinander auf deinem Schreibtisch

2. kipisz coloq. (rewizja):

kipisz

Hausdurchsuchung f

zrobić komuś kipisz

jds Haus [o. Wohnung] auf den Kopf stellen

¿Quieres añadir alguna palabra, frase o traducción?

Proponnos una nueva entrada.

Consultar el diccionario

polaco

Traducciones de „kısım“ en el diccionario polaco » alemán

I . kisić <‑si; form. perf. za‑ form. perf. u‑> [kiɕitɕ] V. trans.

kisić kapustę, ogórki:

II . kisić <‑si; form. perf. za‑> [kiɕitɕ] V. v. refl.

1. kisić < form. perf. u‑> (ogórki, kapusta):

2. kisić fig. (zamykać się na otoczenie):

kilim <gen. ‑u, pl. ‑y> [kilim] SUST. m

kisiel <gen. ‑u, pl. ‑e, gen. pl. ‑i [lub ‑ów]> [kiɕel] SUST. m

locuciones, giros idiomáticos:

ukisić [ukiɕitɕ]

ukisić form. perf. od kisić

Véase también: kisić

I . kisić <‑si; form. perf. za‑ form. perf. u‑> [kiɕitɕ] V. trans.

kisić kapustę, ogórki:

II . kisić <‑si; form. perf. za‑> [kiɕitɕ] V. v. refl.

1. kisić < form. perf. u‑> (ogórki, kapusta):

2. kisić fig. (zamykać się na otoczenie):

kim [kim] PRON.

1. kim instr od kto

2. kim loc od kto

Véase también: kto

kto <komu, kim, kogo> [kto] PRON.

1. kto interrog. (w zdaniach pytajnych lub ich równoważnikach):

2. kto rel (w zdaniach podrzędnych):

3. kto (osoba bliżej nieokreślona):

nikim [ɲikim] PRON. instr, loc od nikt

locuciones, giros idiomáticos:

Véase también: nikt

nikt [ɲikt] PRON. indef

zakisić [zakiɕitɕ]

zakisić form. perf. od zakiszać

Véase también: zakiszać

I . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. trans.

II . zakiszać <‑sza; form. perf. zakisić> [zakiʃatɕ] V. v. refl.

kismet [kismet] SUST. m inv. REL.

kisnąć <kiśnie; form. perf. s‑> [kisnoɲtɕ] V. intr. (mleko)

kiszka <gen. ‑ki, pl. ‑ki> [kiʃka] SUST. f

1. kiszka ANAT.:

2. kiszka (wędlina):

3. kiszka (osłonka wędlin):

4. kiszka coloq. (dętka rowerowa):

passim [pasim] inv. TIPOGR.

kipisz <gen. ‑u, pl. ‑e> [kipiʃ] SUST. m

1. kipisz coloq. (bałagan):

2. kipisz coloq. (rewizja):

Consultar el diccionario

Enlaces de acceso para más información

Envíanos tu opinión

Entrenador de vocabulario

Synonyms

Mi historial de búsqueda