Traducciones de „UNIV“ en el diccionario polaco » alemán

(Ir a alemán » polaco)

unik <gen. ‑u, pl. ‑i> [uɲik] SUST. m

unik

Ausweichmanöver nt

unik

Körpertäuschung f

zrobić unik przed czymś

ein Ausweichmanöver [vor etw] vollführen

unia <gen. ‑ii, pl. ‑ie> [uɲa] SUST. f

1. unia POL. (związek):

unia

Union f

unia

Vereinigung f

Unia Europejska

Europäische Union

unia monetarna

Währungsunion f

Unia Wolności

Freiheitsunion f

zawrzeć unię

eine Union eingehen

zawrzeć unię

sich acus. vereinigen

2. unia HIST.:

unia

unierte Kirche f

unita <gen. ‑ty, pl. unici> [uɲita] SUST. m decl. jak f w lp

1. unita REL.:

unita

Unierte(r) mf

2. unita coloq. (członek partii):

unita

Unionist(in) m (f)

unizm <gen. ‑u, loc ‑zmie, sin pl. > [uɲism] SUST. m ARTE

unizm

Unismus m

ubić [ubitɕ]

ubić form. perf. od ubijać

Véase también: ubijać

I . ubijać <‑ja; imperf. ‑aj; form. perf. ubić> [ubijatɕ] V. trans.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać śmietanę, białko

schlagen

ubić interes

ein Geschäft abschließen

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać ziemię

[fest]stampfen

3. ubijać coloq. (zabijać):

ubijać zwierzę

schlachten

ubijać zwierzę

erlegen

ubić kogoś jak psa

jdn wie einen Hund erschlagen

II . ubijać <‑ja; imperf. ‑aj; form. perf. ubić> [ubijatɕ] V. v. refl. coloq.

ubijać

sich eindämmen [lassen]

ubijać

sich setzen

piana nie chciała się ubić

der Schaum m ließ sich nicht eindämmen [o. wollte sich nicht setzen]

upić [upitɕ]

upić form. perf. od upijać

Véase también: upijać

I . upijać <‑ja; form. perf. upić> [upijatɕ] V. trans.

1. upijać solo perf. (łyknąć odrobinę):

upijać herbatę

einen Schluck [von etw] trinken

2. upijać (upajać):

upijać osobę

betrunken machen

upijać osobę

berauschen elev.

upić kogoś do nieprzytomności

jdn unter den Tisch trinken

II . upijać <‑ja; form. perf. upić> [upijatɕ] V. v. refl.

1. upijać (spić się):

upijać

sich acus. betrinken

upić się na smutno/wesoło

durch Trinken traurig/lustig werden

upić się do nieprzytomności

sich bis zur Besinnungslosigkeit betrinken

2. upijać fig. (upajać się):

upijać

sich acus. berauschen

upić się radością

außer sich vor Freude sein

upić się sukcesem

sich am Erfolg berauschen

uwić [uvitɕ]

uwić form. perf. od wić

Véase también: wić , wić

wić² <gen. wici, pl. wici> [vitɕ] SUST. f

1. wić elev. (gałązka):

wić

Gerte f

wić

Rute f

2. wić BIOL.:

wić

Geißel f

3. wić BOT.:

wić

Ranke f

I . wić¹ <wije form. perf. u‑> [vitɕ] V. trans. elev. (pleść)

wić gniazdo

bauen

wić wianek

flechten

II . wić¹ <wije> [vitɕ] V. v. refl. elev.

1. wić:

wić (piąć się) (bluszcz)

sich acus. schlingen

wić (piąć się) (bluszcz)

[sich acus. ] ranken

2. wić:

wić (przebiegać spiralnie) (droga, rzeka)

sich acus. schlängeln [o. winden]

3. wić (zwijać się):

wić się z bólu (człowiek)

sich acus. vor Schmerzen winden

wić się jak piskorz

sich acus. drehen und winden

wić się jak piskorz

sich acus. krümmen wie ein Aal m

unicki [uɲitski] ADJ. REL.

unicki

uniert

kościół unicki

unierte Kirche f

I . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ]

unieść form. perf. od unosić

II . unieść <‑esie> [uɲeɕtɕ] V. trans. form. perf. (zdołać udźwignąć)

unieść

tragen können

Véase también: unosić

I . unosić <‑si; form. perf. unieść> [unoɕitɕ] V. trans.

1. unosić (podnosić):

unosić głowę, rękę

heben

2. unosić elev. (przemieszczać):

unosić

forttragen

unosić

wegbringen

II . unosić <‑si; form. perf. unieść> [unoɕitɕ] V. v. refl.

1. unosić:

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

sich acus. erheben

unosić (utrzymywać się nad ziemią) (balon)

emporsteigen

unieść się w powietrze

in die Luft steigen

unosić się w powietrzu

in der Luft schweben

2. unosić:

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

treiben

unosić (utrzymywać się na wodzie) (tratwa)

schwimmen

3. unosić:

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

sich acus. verbreiten

unosić (rozprzestrzeniać się) (zapach)

aufsteigen

4. unosić (podnosić):

unosić się na palcach

sich acus. auf die Zehenspitzen stellen

5. unosić:

unosić (być wznoszonym) (kurtyna)

hochgehen

unosić (mgła)

aufsteigen

6. unosić (irytować się):

unosić się gniewem

von Zorn gepackt werden

unosić się gniewem

zornig werden

unosić się gniewem

aufbrausen

unosić się gniewem

hochfahren

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

die gekränkte Leberwurst spielen coloq.

unieść się honorem (poczuć się urażonym)

sich acus. auf den Schlips getreten füllen coloq.

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

über seinen Schatten springen

unieść się honorem (przyzwyciężyć się)

sich dat. einen Ruck geben

7. unosić elev. (zachwycać się):

unosić się z zachwytu nad kimś/czymś

über jdn/etw in Entzücken geraten

unijny [uɲijnɨ] ADJ. POL.

unijny

Unions-

fundusze unijne

EU-Fonds mpl

unikać <‑ka; form. perf. uniknąć> [uɲikatɕ] V. trans.

1. unikać (stronić):

unikać kłótni

Streit vermeiden

unikać osoby

eine Person meiden

unikać osoby

einer Person aus dem Weg gehen

unikanie wytwarzania odpadów

Abfallvermeidung f

2. unikać (nie doświadczyć czegoś):

unikać

entgehen

unikać

vermeiden

unikać choroby

eine Krankheit vermeiden

uniknąć choroby

einer Krankheit entgehen

uniknąć kary

einer Strafe entgehen

uniknąć kary

straffrei ausgehen [o. davonkommen]

unikać ciosu

einem Schlag ausweichen

unikat <gen. ‑u, pl. ‑y> [uɲikat] SUST. m elev.

unikat

Unikat nt

unikat

Einzelstück nt

unista <gen. ‑ty, pl. uniści> [uɲista] SUST. m decl. jak f w lp ARTE

unista

Anhänger(in) m(f) des Unismus