Traducciones de „verliren“ en el diccionario alemán » polaco

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. trans.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [form. perf. z‑]

du hast hier nichts verloren! coloq.

nie masz tu nic do szukania! coloq.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! coloq.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? coloq.

czego tutaj szukasz? coloq.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen coloq.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [form. perf. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [form. perf. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej m

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze nt

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [form. perf. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. intr.

an Bedeutung dat. verlieren

tracić [form. perf. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot m obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs m spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. v. refl.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [form. perf. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [form. perf. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas m nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [form. perf. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

I . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] V. intr., trans., v. refl.

verloren pp von verlieren

II . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] ADJ.

1. verloren (rettungslos, hoffnungslos):

verloren Menschen

stracony

verloren Menschen

zgubiony m

auf verlorenem Posten stehen

stać [lub być] na przegranej pozycji

der verlorene Sohn a. elev.

syn m marnotrawny

2. verloren fig (hilflos, verlassen):

verloren Person

bezradny

verloren Person

zagubiony

3. verloren (vergeblich):

verloren Mühe

daremny

verloren Mühe

próżny

III . verlo̱ren [fɛɐ̯​ˈloːrən] ADV.

1. verloren (verlassen):

verloren aussehen, sich fühlen

bezradnie

2. verloren (nicht mehr zu finden):

verloren gehen (Brief)

ginąć [form. perf. za‑]

Véase también: verlieren

I . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. trans.

1. verlieren (nicht mehr finden):

verlieren Schlüssel, Handschuhe

gubić [form. perf. z‑]

du hast hier nichts verloren! coloq.

nie masz tu nic do szukania! coloq.

das [o. so etwas] hat hier nichts verloren! coloq.

to nie jest tutaj mile widziane!

was hast du hier verloren? coloq.

czego tutaj szukasz? coloq.

an ihr ist eine Journalistin/Schauspielerin verloren gegangen coloq.

mogła z niej być dobra dziennikarka/aktorka

2. verlieren a. fig (nicht mehr haben):

verlieren Freunde, Vertrauen, Arbeitsplatz

tracić [form. perf. s‑]

wir dürfen keine Zeit mehr verlieren

nie możemy tracić ani chwili

seine Stelle verlieren

utracić posadę

Luft verlieren

brakować powietrza

die Beherrschung verlieren

tracić [form. perf. s‑] panowanie

3. verlieren (entweichen lassen):

das Auto verliert Öl

z samochodu wycieka olej m

der Reifen verliert Luft

z opony uchodzi powietrze nt

er verlor kein Wort darüber

nie powiedział ani słowa na ten temat

4. verlieren (nicht gewinnen):

verlieren Krieg, Spiel, Prozess

przegrywać [form. perf. przegrać]

jd hat nichts [mehr] zu verlieren

ktoś nie ma już nic [więcej] do stracenia

jdn verloren geben

uważać kogoś za beznadziejny przypadek

etw verloren geben

uważać coś za stracone

II . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. intr.

an Bedeutung dat. verlieren

tracić [form. perf. s‑] na znaczeniu

das Flugzeug verliert an Höhe

samolot m obniżył swój lot

die Währung verliert an Wert

kurs m spada

III . verli̱e̱ren <verliert, verlor, verloren> [fɛɐ̯​ˈliːrən] V. v. refl.

1. verlieren:

verlieren (schwächer werden) (Spontanität)

ginąć [form. perf. z‑]

verlieren (Nervosität, Angst)

znikać [form. perf. zniknąć]

der Lärm verlor sich in der Ferne

hałas m nikł w oddali

2. verlieren:

verlieren (sich nicht mehr finden) (Menschen)

gubić [form. perf. z‑] się

sich in Details verlieren

gubić się w szczegółach

(sich einer Sache hingeben) er hat sich in seinen Gedanken ganz verloren

całkiem pogrążył się w swoich myślach

verli̱e̱ben* V. v. refl.

sich [in jdn] verlieben

zakochać się [w kimś]

er hat sich unsterblich in sie verliebt

zakochał się w niej na zabój coloq.

das Foto ist zum Verlieben coloq.

można się zakochać w tej fotografii

verli̱e̱hen V. trans.

verliehen pp von verleihen

Véase también: verleihen

verle̱i̱hen* V. trans. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [form. perf. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [form. perf. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [form. perf. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [form. perf. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [form. perf. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen elev. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość f dodaje mu sił

etw dat. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

verla̱den* V. trans. irr

1. verladen (umladen):

etw [auf/in etw acus.] verladen

ładować [form. perf. za‑] coś [na coś/do czegoś]

die Waren auf den Lastwagen verladen

załadować towary na ciężarówkę

das Gepäck wird vom Lastwagen in das Flugzeug verladen

bagaż m jest ładowany z ciężarówki do samolotu

2. verladen coloq. (hinters Licht führen):

jdn verladen

wykiwać kogoś coloq.

jdn verladen Wähler

mydlić komuś oczy coloq.

sich von jdm verladen lassen

dać się komuś wykiwać coloq.

I . verle̱gen¹ ADJ. ADJ.

verlegen (beschämt) Mensch

zmieszany

verlegen (unsicher) Person, Blick, Lächeln

zakłopotany

verlegen (verklemmt) Schweigen

kłopotliwy

(schüchtern) verlegen werden

zmieszać się

locuciones, giros idiomáticos:

er ist stets um Geld verlegen

on wiecznie nie ma pieniędzy

die ist nie um eine Ausrede verlegen

ona zawsze ma jakąś wymówkę

II . verle̱gen¹ ADJ. ADV.

verlegen dastehen, sagen, sehen:

verlegen

z zakłopotaniem [lub zażenowaniem]

verlegen zu Boden sehen

spoglądać z zakłopotaniem w podłogę

verle̱ben* V. trans.

1. verleben (verbringen):

verleben Zeit, Urlaub

spędzać [form. perf. spędzić]

2. verleben coloq. (verbrauchen):

verleben

spożytkować

I . verle̱sen* V. trans. irr

1. verlesen:

verlesen Namen

wyczytywać [form. perf. wyczytać]

verlesen Text, Liste

odczytywać [form. perf. odczytać]

verlesen Text, Liste

czytać [form. perf. prze‑] na głos

2. verlesen Gemüse, Körner:

verlesen

przebierać [form. perf. przebrać]

II . verle̱sen* V. v. refl. irr

verlesen

mylić [form. perf. po‑] się w czytaniu

da musst du dich doch verlesen haben!

musiałeś źle przeczytać!

verlo̱ben* V. v. refl.

sich [mit jdm] verloben

zaręczać [form. perf. zaręczyć] się [z kimś]

verlo̱gen [fɛɐ̯​ˈloːgən] ADJ. pey.

verlogen Person, Gesellschaft

zakłamany

verlogen Person, Gesellschaft

obłudny

verlogen Versprechung, Kompliment

fałszywy

[o. eine verlogene Aussage]

fałszywa [lub zakłamana] wypowiedź f

verlo̱sen* [fɛɐ̯​ˈloːzən] V. trans.

verlosen

rozlosowywać [form. perf. rozlosować]

verlö̱ten* V. trans.

verlöten TÉC.:

verlöten

lutować [form. perf. z‑]

locuciones, giros idiomáticos:

einen [o. ein paar] verlöten hum. coloq.

golnąć sobie jednego hum. coloq.

Verli̱e̱rer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUST. m(f)

Verlierer(in)

przegrywający(-a) m(f)

Verlierer(in) (eines Kriegs)

pokonany(-a) m(f)

Verlierer(in) (eines Kriegs)

przegrany(-a) m(f)

verlusti̱e̱ren* [fɛɐ̯lʊs​ˈtiːrən] V. v. refl. hum. coloq.

verlustieren

zabawiać [form. perf. zabawić] się

sich mit jdm im Bett verlustieren

zabawiać się z kimś w łóżku coloq.

auf dieser Party habe ich mich prima verlustiert

nieźle zabawiłem się na tej imprezie

verli̱e̱bt ADJ.

verliebt Person

zakochany

verliebt Blick

zalotny

[in jdn] verliebt sein

być [w kimś] zakochanym

Memoiren [memo​ˈaːrən] SUST.

Memoiren pl. elev.:

Memoiren

pamiętniki mpl

Memoiren

wspomnienia ntpl

verlinken V.

Entrada creada por un usuario

verlinken INET.

wstawić link

eine Homepage mit einer anderen verlinken ej.

strona główna jest połączona z innymi za pomocą linków